ในที่สุดเราก็มีเราวันนี้จนได้... ขอบคุณจริงๆ เป็นไทซะที ^^

ในที่สุดก็มีเวลากลับมาเล่าเรื่องราวได้ต่อหลังจากวันหยุดยาว กลับมาก็ต้องเคลียร์งานกันจนไม่มีเวลาโงหัวกันเลยทีเดียว ... เกือบแย่

ขอบคุณสำหรับทุกๆ ข้อความนะคะ คุณพอใจ, พี่บัว, คุณ Narasingh, คุณ Anakin, คุณ ohao, คุณ Jackhunter, คุณ GOKU, คุณชายกลาง, คุณ coocoo, คุณ Maker.

จากนี้ไปเราขอเล่าเส้นทางการปลดหนี้ ... เผื่อจะได้เป็นแนวทางให้กับเพื่อนๆ สมาชิกที่มีปัญหาเดียวกันาคือ หมุน หมุน หมุนเงินในบัตรกันจนไม่มีจะให้หมุน !!!

ก่อนอื่นเลย หนี้ของเราสะสมมาเป็นระยะเวลานานพอสมควร ทีละนิด ทีละนิด จนไม่รู้ตัว (หรือรู้แต่ทำเป็นไม่รู้ – ไม่ยอมรับความเป็นจริง) ใช้เงินเกินฐานะของตัวเอง (สนองความอยากของตัวเอง)

- อยากกินอะไรแพง ก็กิน
- อยากซื้ออะไร ก็ซื้อ
- อยากได้อะไร ก็ต้องได้

... แพงเกินความจำเป็นก็ไม่เป็นไร ใช้เงินในบัตรได้นี่นา ... รูดปรึ๊ดๆ

เหตุผลต่างๆ อีกร้อยแปดพันเก้าก็มาจากการใช้เงินไม่เป็นทั้งนั้น (อยากรวยแบบไม่คิด และที่ร้ายกาจคือใช้เงินที่ถอนจากบัตรมาใช้แทนที่จะเป็นเงินเก็บ – ที่ไม่มีนั่นเอง)

... ไม่ว่าจะกระโดดไปเล่นหุ้น ทำธุรกิจขายตรง เปิดร้านเล่นคอมฯ ... โดยที่ไม่ศึกษาอะไรให้ดีพอ ผลเป็นอย่างไรก็รู้ๆ กันอยู่ ... เดี้ยง !!!

รู้ได้อย่างไรว่า เอาไม่อยู่แล้ว ก็คือ สิ้นเดือนไม่มีเงินในบัตรไหนที่จะมาหมุนได้แล้ว ไม่มีเงินใช้ ต้องหยิบยืมญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง ซึ่งแรกๆ เค้าก็ให้ได้ แต่หลายเดือนผ่านไปเริ่มจะมีอาการติดต่อไม่ได้ หาตัวไม่เจอ สายไม่ว่าง บ้านไม่อยู่ กันซะหมด ...

ทีนี้ทำอะไรต่อดีละ กลุ้มใจ เริ่มเครียด กินไม่ได้ นอนไม่ค่อยจะหลับ ... (จริงๆ เครียดตั้งแต่ก่อนจะเริ่มหยิบยืมคนอื่นแล้วล่ะ) แต่มาเครียดจริงๆ ตอนที่ไม่มีใครให้ยืม ... ระหว่างนี้เอง ไม่รู้อะไรดลใจให้มาค้นหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ต แล้วก็เหมือนสวรรค์จะเมตตาให้โอกาสคนกลับใจ ... จึงได้มาเจอกับบ้านหลังนี้นี่เอง ... เมื่อเกือบๆ กลาง ปี 52...

ณ. จุดนี้ ก่อนจะไปต่อวิธีการแก้ไขหนี้สิน อยากจะบอกว่า โคตรจะดีใจจริงๆ ที่ได้เจอเวบบอร์ดนี้ ขอบคุณทุกสิ่งอย่างที่บันดาลให้เรามาเจอที่นี่

มาต่อๆ หลังจากที่เริ่มมองเห็นแสงสว่างอยู่ไกลลิบๆ แล้ว... ยังไม่รู้หรอกว่าที่นี่จะช่วยได้มากน้อยแค่ไหน ... แต่คนที่อยู่ขอบเหวอย่างเรานะ เกือบจะตกเหวอยู่แล้ว... แค่ใครยื่นกิ่งไม้มาให้ เราก็จะพยายามเอื้อมไปคว้ามาให้จนได้...

เข้าเวบบอร์ดมาแรกๆ ก็ยังงงๆ อยู่ คิดแค่ว่าในเมื่อเวบบอร์ดมันคือสถานที่ที่เค้าเขียนข้อความกัน ... เราก็ต้องอ่านก่อนสิถึงจะรู้เรื่อง เหมือนกับซื้อสินค้ามาแล้วก็ต้องเปิดอ่านคู่มือการใช้งานก่อน ใช่ไหม?

จากนั้นเราก็ตะลุยอ่านกระทู้ที่เค้าแนะนำให้อ่านก่อนเลย ... เพราะเราไม่รู้อะไรเลย จะเริ่มจะอ่านกระทู้ไหนดี อะไรก็ไม่รู้เยอะแยะ ... งงๆ กับชีวิตมากๆ กระทู้แรกที่เราอ่านก็คือ “วิธีแก้ไขหนี้ที่ทุกคนต้องอ่าน” แค่กระทู้นี้กระทู้เดียวเราก็ใช้เวลาอ่านไปอ่านมาพอสมควร อ่านกลับไปกลับมาอยู่นั่นล่ะ และแล้วก็ตัดสินใจเริ่มปฏิบัติทันที !!! (หลังจากตะลุยอ่านเกือบอ้วกแตก อ้วกแตนไป)

ขั้นตอนที่ 1 ทำตารางหนี้

... อยากจะบอกว่าขั้นตอนนี้ยากที่สุดสำหรับเราเลย เพราะว่าเราเกลียดใบแจ้งหนี้มากกกกก .... ไม่รู้โยนทิ้งไว้ทีไหนบ้าง ต้องเรียกสติกลับมาหลายๆ รอบเพื่อจัดการกับมันให้เด็ดขาด ค้นๆ รื้อๆ ในลิ้นชักบ้าง ใต้โต๊ะ ใต้เก้าอี้โซฟา สอดไส้หนังสือบ้าง ในห้องเก็บของเอย ในตู้เสื้อผ้าเอย ... จนเจอแล้วเอามาทำจนได้

ทำตารางหนี้ตามคำแนะนำเสร็จ ... ก็หยุดนิ่ง ไว้อาลัยให้กับตัวเองไปหนึ่งคืน ... เอามือก่ายหน้าผากด้วย
(พระเจ้า ... มันเยอะเกินไปไหม? – ก่อนหน้านี้ไม่เห็นรู้เลยว่าตัวเองมีหนี้เกินครึ่งแสน)

จากตารางหนี้ ก็รู้เลยว่าทำไมหนี้มันถึงได้ไม่เคยลดเลย ... เพราะมัวแต่หมุนไป หมุนมา ... คิดดูละกัน ขนาดเหลือเงินในบัตรเครดิตแค่ 900 บาทยังเคยกดมาใช้ (T_T) โดนหักค่าใช้วงเงินอีกต่างหาก ... บ้าไปแล้ววววววว

ไว้อาลัยให้ตัวเองวันเดียวไม่พอ แปลงร่างเป็นผีดิบไปอีกเกือบเดือน ... หลังจากเห็นแล้วว่าเงินที่ต้องจ่ายต่อเดือน มันเกินรายได้ต่อเดือนไปเป็นเท่าตัว ไม่มีทางแน่ๆ จะเอาที่ไหนมาจ่ายให้มันหมดๆ ไปละเนี่ย .... ณ. จุดนี้ล่ะที่ทำให้เราตัดสินใจเด็ดขาดหยุดทุกตัว... จากนั้นเราก็อ่าน อ่าน และ อ่าน ต่อไป ... เพื่อเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมรับกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นข้างหน้า ... (ถือคติซุนวู... รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง!!! ")

ขั้นตอนที่ 2 จัดสรรค่าใช้จ่ายและรับมือกับการทวงหนี้

ขั้นตอนนี้จะว่ายาก ก็ยาก แต่ก็สนุก

ยาก... ก็คือ การจัดสรรเงินของตัวเองจริงๆ ซะที ... หลังจากที่ตะบี้ตะบันใช้เงินไปแบบไม่รู้เหนือ-ใต้ (ดีแต่ใช้ไปวันๆ) ช่วงนี้ล่ะ ที่เราต้องหาวิธีเก็บเงินตามแบบฉบับของเรา ...

ลองมาหลายวิธี สุดท้ายก็ต้องกลับมาใช้วิธีง่ายๆ คือตัดเงินออกมาก่อนนำไปใช้จ่ายส่วนตัวเพื่อมาชำระหนี้ ... ต้องตัดให้ขาดเลย ชั๊บ ชั๊บ ชั๊บ ... หลังจากนั้นค่อยเอาส่วนที่เหลือไปใช้ (ซึ่งเป็นส่วนที่คำนวณแล้วว่าใช้แค่พอจำเป็นจริงๆ ไม่มาก ไม่น้อยจนเกินไป – เราคนหนึ่งล่ะไม่ยอมอด เรื่องกินเรื่องใหญ่ ไม่กินอาจหมดแรงไปต่อไม่ได้)

หลังจากเริ่มต้นทำแบบจริงๆ จัง ... ก็จะพบว่า... มันมาแล้ว... เจ้าเงินเก็บที่น่ารักมันจะค่อยๆ สะสมขึ้นมาเรื่อยๆ เราก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงาน ก้มหน้าก้มตาเก็บเงินต่อไป ... ช่วงนี้งดกิจกรรมทุกสิ่งอย่างที่จะทำให้เงินวิ่งออกไปจากกระเป๋าได้ อย่างที่เพื่อนสมาชิกคนนึงแนะนำไว้ พยายามอุดรอยรั่วให้หมด พยายามแล้วต้องพยายามให้เต็มที่จริงๆ

สนุก ... ก็คือ การรับสายทวงหนี้ … ตื่นเต้นมากๆ เพราะไม่เคย ... คนเราอะนะ อะไรไม่เคยก็จะรู้สึกว่ามันตื่นเต้น หัวใจเต้นตึบตับ หายใจไม่ค่อยจะออก มือเย็นเท้าเย็น ถึงขั้นจะเป็นลม... อาการเหล่านี้เราก็เป็นไม่ต่างกับคนอื่นๆ …

เราจะพยายามรับทุกสายเท่าที่จะทำได้ ช่วงแรกๆ สายจะถี่มาก อย่างกับเป็นดาราดัง ที่นักข่าวต้องการสัมภาษณ์ทุกเวลา เช้า สาย บ่าย เย็น ... ทำเอาช่วงแรกๆ เครียดไปเลยทีเดียวเพราะ ไม่เค๊ย ไม่เคย มีใครสนใจมากมายขนาดนี้

แต่อย่างที่บอกเราอ่านและเตรียมตัวมาพร้อมแล้ว ... เตรียมถึงขนาดหาบทพูดที่เหมาะกับตัวเรามากที่สุด มันจะมีประโยชน์สุดๆ ตอนเราได้พูดตอบกลับไปในแบบที่เป็นตัวเราเอง (หาได้จากกระทู้เพื่อนสมาชิกคนอื่นๆ อ่านๆ เข้าไปแล้วนำมาประยุกต์ใช้กับตัวเอง ลองพูดกับตัวเองดูว่าถ้าตัวเองเป็นคนทวงหนี้จะรับได้ไหมกับการตอบแบบนี้ !!!)

ส่วนใหญ่เราจะคุยดีมากๆ ประเด็นสำคัญเราจะบอกเสมอว่า ตอนนี้ยังไม่มีค่ะ แต่เราตั้งใจที่จะจ่าย ไม่หนีแน่นอน ขอเวลาอีกสักหน่อยกำลังเก็บเงินมาชำระ สิ้นเดือนน้องค่อยโทรมาใหม่นะ ... ก็คุยประมาณนี้ไปเรื่อยๆ ก็จะเลื่อนสายโทรศัพท์ไปจนสิ้นเดือนแต่ละเดือน ส่วนเหตุผลก็สลับกันไป แต่ละครั้ง…
เราจะจำไว้ว่าแต่ละคน แต่ละบัตรให้เหตุผลอะไรไป เพื่อเดือนหน้าจะได้ตอบได้ต่อเนื่อง

ต่อไปนี้เป็นช่วงสนุกสำหรับเรา ซึ่งจะบังเกิดขึ้นเมื่อตอนคนโทรมาทวงหนี้โดนผีเข้า

- ทวงแบบไม่ลืมหูลืมตา (ไม่ดูเวลาทั้งๆ ที่จัดระเบียบบอกเวลาให้โทรหาแล้ว)
- ทวงไม่สุภาพ (พูดอย่างกับเราเป็นทาสในเรือนเบี้ย)
- ทวงไม่ถูกที่ถูกทาง (โทรเข้าที่ทำงานทั้งๆ ที่บอกแล้วว่าให้โทรเข้ามือถือ)
- ทวงแบบผีหลอกวิญญาณหลอน (จะยิงเบอร์มาเพื่อ? อันนี้น้อง H)

ออกตัวก่อนเลยว่าเราเป็นคนค่อนข้างแรง (แอบโหด) ... ในเมื่อคุยภาษาคนไม่ได้ เราก็ต้องแปลงร่างเป็นหมอผี จัดการเอาผีออกซะหน่อย ... ช่วงนี้ล่ะ เล่นกันเพลิน 555+ (เสียดายมีไม่บ่อย ส่วนใหญ่จะน้อง EZ กับ น้อง QC)

ตอนนี้ยิ่งเล่ายิ่งมันส์ ... อย่าไปกลัวค่ะ ... เราไม่ได้เบี้ยวหนี้เค้า เราจ่ายแน่นอน เพียงแต่ช้าไปหน่อยเท่านั้น ... เค้าต้องเข้าใจเราด้วยค่ะ ... พยายามเข้านะคะ มันไม่น่ากลัวอย่างที่จินตนาการไว้หรอกค่ะ แค่เดือนแรกเดือนเดียวถ้าตั้งใจรับทุกสาย ก็ชิวๆ แล้วค่ะ ที่เหลือก็ค่อยๆ คุย ค่อยๆ จัดการไปเรื่อย ... เสียเวลานิดหน่อย แต่มันเป็นสิ่งที่เราต้องทำค่ะ ถ้าเลือกที่จะเดินเส้นทางนี้ สู้ตาย สู้ๆ

ระยะนี้กินเวลาไม่นานหรอกค่ะ หลังจาก 5-6 เดือน เราก็จะกลับมาเป็นดาราประกอบแล้ว เค้าจะไปตามติดดาวดวงใหม่ต่อไปค่ะ ...

ขั้นตอนที่ 3 ทยอยปิดหนี้

ขั้นตอนนี้เป็นขั้นตอนสำคัญของแต่ละคนแล้วค่ะ ... ขึ้นอยู่กับความพร้อมของปัจจัยต่างๆ

จำนวนเงินในมือ
โอกาสและจังหวะ
ทักษะในการต่อรอง

อย่าไปคิดว่าคนโน้นคนนี้ ได้เท่านี้ เท่านั้น เราต้องได้เท่านี้ด้วย น้อยกว่าไม่ยอม !!!
เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของ แพ้-ชนะ เอาที่คุณพร้อมดีที่สุด ...
พร้อมของเรา อาจจะต่างกับ พร้อมของคุณ ก็เป็นได้

และอย่าลืมคติซุนวู รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง !!! ทำการบ้านเยอะๆ ค่ะ แล้วพร้อมของคุณจะสมบูรณ์แค่ไหนก็อยู่ที่ตัวคุณแล้วค่ะ


แต่ที่สำคัญที่จะไม่สนใจไม่ได้คือ เราจะต้องรู้ว่าบัตรแต่ละค่ายมี ข้อดี – ข้อเสีย อย่างไรบ้าง?

ข้อมูลพวกนี้เรารู้ได้โดยการค้นหาจากเวบบอร์ด อยากรู้อะไรก็พิมพ์ชื่อค่ายนั้นไป แล้วค่อยๆ ศึกษา
เราก็ใช้เวลา 5-6 เดือนระหว่างเก็บเงินและรับสายทวงหนี้นั่นล่ะ อ่านไปเรื่อยๆ จนกระทั่งหมดหนี้ตัวสุดท้ายนี่ล่ะ 3 ปี

เพราะว่ามันไม่ได้เป็นสูตรตายตัว ก็เหมือนจังหวะดีๆ บางครั้งก็มาโดยเราไม่รู้ตัว แล้วก็ผ่านไปแบบไม่รู้ตัวเช่นกัน... ขอให้โชคดีเป็นของทุกคนนะคะ

จากนี้เราจะลงใบแจ้งยืนยันชำระหนี้แต่ละบัตรที่เราปิดได้นะคะ (อาจจะมีรายละเอียดเล็กน้อย ขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ได้ลงลึก เพราะเราก็จำไม่ค่อยจะได้)

ใบแรกที่ปิดได้คือสินเชื่อของ CIMB ... จริงๆ แล้วจากที่เราอ่านในบอร์ดนี้ ตระกูล CITI เป็นกลุ่มแรกๆ ที่เรารีบปิดเพราะว่าเพื่อนๆ เตือนว่าฟ้องเร็ว ... เราจำได้คร่าวๆ ว่าเราก็เจรจากับ CITI ก่อนนะ แต่ถ้าจำไม่ผิด คงเพราะว่าที่นี่ให้ข้อเสนอมาไวกว่าแน่ๆ (คิดว่างั้นนะคะ)

ถัดมาก็ตระกูล Citi ค่ะ ทั้งสองใบ ... ตอนแรกเราปิดของ Loan ก่อน หลังจากนั้นเราก็ก้มหน้าก้มตาเก็บตังค์ต่อไป พอมีเงินพร้อมเราก็ติดต่อกลับไปให้น้องที่เคยปิด Loan ให้ช่วยปิด Ready ให้ด้วย (ปล... เนื่องจากน้องคนที่ดูแลบัญชีเราคนนี้ค่อนข้างจะโอเค ณ. ตอนนั้น) แต่ละหว่างนั้นก็มีโทรตามเรื่อยๆ นะคะ (อีกคน)

อีกใบค่ะ Ready

ถ้าว่างมาเล่าอีกนะค่ะ ติดตาม ทุกวันเลยค่ะ สร้างภูมิต้านทานให้ตัวเอง จะได้ไม่ท้อกลางทางค่ะ
ขอบคุณค่ะ

อุ้ยตาย ว๊ายกรี๊ด ... ขอแก้ไขข้อมูลเรื่องหยุดบัตรนะคะ (มาถึงตอนนี้เริ่มจำได้ว่ายังมีสามบัตรที่ยังไม่หยุดตั้งแต่เดือนพฤษภาคมค่ะ มาหยุดเอาเดือนตุลาคมน่ะค่ะ ขออภัยที่แจ้งผิดค่ะ)

ตัวต่อมาเป็น QC - ตัวนี้รีบปิด พร้อมเมื่อไหร่ รีบปิดทันที ... พูดตรงๆ ว่าเบื่อคนทวงมากๆ ตามได้แย่มากๆ ค่ะ ก็เข้าใจว่าทำตามหน้าที่ แต่เยอะไปก็ไม่ดี ...

ตอนแรกกะว่าจะเอาไปปิดหลังๆ แต่สู้ไม่ไหว (ไม่รู้ทำไมคนดูแลบัญชีเราคึกจริงๆ โหดๆ อย่างเรายังเอาไม่อยู่) สนุกดีอยู่หรอกได้ลับฝีปาก แต่บ่อยไปก็จิตตกได้เหมือนกัน ปิดซะให้จบๆ ไปให้พ้นจากชีวิตชั้นซะที

ตอนแรกกะว่าจะเล่าให้จบภายในวันนี้ แต่ไม่ไหวแล้วค่ะ ง่วงจัง


มาถึงจุดเปลี่ยนชีวิตพอดี ... ช่วงนี้มีหลายสิ่งอย่างเกิดขึ้นในชีวิตเรา โดยเฉพาะเรื่องเครียดๆ จากที่ทำงาน ก็ไม่รู้ผีป่าซาตานตัวไหน มาดลใจให้เราลาออกจากที่ทำงาน ... ตอนเราออกจากงานมาก็สวมวิญญาณศิลปิน ออกมาอยู่บ้านเฉยๆ (ขอย้ำค่ะ เฉยๆ ไม่หางานทำ) มาทำตัวเป็นกาฝากกับพ่อแม่ ... ไม่น่าเชื่อจริงๆ ว่าเราจะทำอย่างนี้ได้นานครึ่งปี

ช่วงที่ไม่ทำงานนานวันเข้า ... ผีที่สิงร่างเราคงเบื่อ นั่งๆ นอนๆ ไม่ทำอะไร ... มันก็เลยออกจากร่างเราไป ... หลังจากนั้นสวรรค์คงเห็นใจเรา (อีกรอบ) ... เราก็กลับเข้ามาอ่านในบอร์ดอีกครั้ง ... มันก็เหมือนกลับมาเติมกำลังใจให้ตัวเอง ได้อ่านเรื่องราวของเพื่อนสมาชิกบางคน ที่เป็นหนี้มากกว่าเราเยอะแยะ บางคนหนทางปลดหนี้เค้ายากลำบากกว่าเรามากๆ ... ทำให้เราคิดได้และเริ่มต้นกลับมากทำงานอีกครั้ง ...

ครั้งนี้เราตั้งมั่นไว้กับตัวเป็นจริงเป็นจังว่าเราจะปลดหนี้ให้ได้จริงๆ ไม่หมดไม่หยุด ทำงานกันให้ตายไปข้าง

ไว้พรุ่งนี้เราจะกลับมาเล่าต่อค่ะ ขอตัวไปนอนก่อน

กลับมาต่อแล้วววว ... เปิดมาก็งง กับรูปภาพทำไมเมื่อวานตอนโหลดยังโอเคอยู่เลย วันนี้ใหญ่เบ่อเริ่ม 55+

... ก่อนที่ลุกขึ้นมาเริ่มต้นใหม่ปี 54 ... จำได้ว่าตอนเดือน ส.ค. 53 (หลังออกจากงาน 1 เดือน) เราได้มีการ
ติดต่อปิดยอดของ HSBC ... แต่พอดีช่วงนั้นเราจำเป็นต้องใช้เงินด่วน ... ทำให้ไม่มีเงินก้อนพอที่จะไปปิดได้

แล้วช่วงนั้นเราก็ขาดสติ แจ้งทางคนดูแลบัญชีไปว่าชำระไม่ได้ ... ทางนั้นก็บอกว่าชำระเข้ามาก่อน 5000 บาท
แล้วค่อยๆ หาเงินมาชำระให้ครบตามจำนวนตามวันที่กำหนด ... เราก็ไม่รู้ว่าเบ่อ หรือ เซ่อ (สติหาย ปัญญาหด)

รู้กับตัวกับใจอยู่แล้วว่าไม่สามารถหามาชำระได้ ก็ยังไปจ่ายหยอดอีก ... เราไม่โทษอะไรเลย ... นอกจากตัวเอง
(คนเราผิดพลาดได้ค่ะ ... ขนาดเตรียมตัวมาดี ... แต่ขาดสติไปเดี๋ยวเดียว ... เราก็หลุดจนได้)

หลังจากกลับตัวกลับใจได้อีกครั้ง ... เหมือนเดิมค่ะเข้ามาอ่านเวบบอร์ด มาเก็บเกี่ยวข้อมูลต่างๆ ให้เต็มเหนี่ยว
แล้วก็เริ่มงานใหม่พร้อมๆ กับเก็บสะสมเงิน (ตามขั้นตอนเดิมๆ) ช่วงนี้เป็นช่วงเก็บหอมรอมริบ ลูกเดียวค่ะ

โทรศัพท์นี่แทบจะนานๆ ครั้งได้เลย ลุ้นกันอย่างเดียวจะมีหมายศาลมาไหม? เพราะแต่ละตัวจำนวนไม่น้อยเลย
เก็บเงินได้สักพักก็ได้เวลาปิดตัวถัดไปแล้วค่ะ ตัวเดิมที่เคยเสียท่าไปแล้วรอบนึง แหะๆ รอบนี้จัดการให้เสร็จสิ้น

ช่วงเดือนกุมภา – เมษายน สำหรับเราเป็นช่วงเวลาที่หลายเจ้าโทรเข้ามาไล่ๆ กัน พร้อมเสนอส่วนลดให้ดีมาก
แต่เราไม่พร้อมเลย ... โอกาสมาแต่เงินไม่พร้อม เช่น KTC ยื่นให้ปิดทีเดียวจบภายในงวดเดียว (ส่วนลดครึ่งหนึ่ง)
ทำอย่างไรเงินไม่พอก็ต้องบ๊ายบายกํนไปก่อน ... UOB ก็ด้วย... ส่วนน้อง EZ เงียบ !!!

สำหรับ SCB ก็มีส่วนลดมาให้เราตลอดตั้งแต่ต้นปี ... คุยกันมาเรื่อย ... โชคดีที่คนดูแลคนนี้ค่อนข้างจะใจดี
คุยกันภาษาดอกไม้ตลอด ดึงเรื่องกันมายาวนาน ในที่สุดก็ได้ฤกษ์แจ้งมาว่าจะฟ้องศาลแล้วนะคะ ...

จากที่น้องไม่เคยพูดจาไม่ดีกับเราเลย ... แถมเราก็แพ้เสียงสวยๆ ซะด้วย เลยตาลีตาเหลือกหาเงินมาปิดตัวนี้ก่อน
จริงๆ แอบป๊อด (ปอดแหก) ด้วยล่ะ อันนี้เป็นความรู้สึกส่วนตัวของเรา อาจจะเป็นเพราะกลัวก็เป็นได้

ในที่สุดเราก็เอ่ยปากปรึกษากับเจ้านายเรา ... เจ้านายก็ใจดีมากให้ยืมแล้วจ่าย 3 งวดคืน ... คงต้องบอกก่อน
ว่าเจ้านายคนนี้เป็นเจ้านายเก่าเราที่เค้ามาเปิดบริษัทใหม่แล้วเรียกเราเข้ามาทำงานนั่นเอง (เผื่อหลายคนงง
ว่าทำไมเพิ่งมาทำ เจ้านายให้ยืมเงินแล้ว)

เฮ้อ... ปิดได้อีกตัว สบายใจได้อีกหน่อย เย้ เย้

ตัวต่อไปคือ UOB บัตรเครดิตนี้เราเปิดมานานแล้วแต่ไม่ได้ใช้งานเลย ต่อมามีการนำเสนอบัตรกดเงินสด
ให้เพิ่มเติม และก็เป็นบัตรตัวสุดท้ายที่เรากดเงินสดมาใช้หลังจากที่ตัวอื่นๆ เต็มวงเงิน ออกตัวก่อน (อีกแล้ว)
ว่าบัตรตัวนี้เราอยากจะเอ่ยคำว่าขอโทษกับเค้าจริงๆ เพราะเป็นตัวเดียวที่ทำให้เราสะกิดใจทุกครั้ง เนื่องจาก
เป็นบัตรตัวที่เราไม่เคยชำระเค้าเลย (เบี้ยวตั้งแต่ต้น) ... เพราะว่าเราไม่มีปัญหาจ่ายจริงๆ หลังจากเกิดวิกฤต
หมุนเงินไม่ทัน ... ย้อนกลับมาคิดทีไร ก็เหมือนกับเป็น ก้อนตะกอนเล็กๆ ในใจเราเสมอมา ...

ตัวอื่นๆ เราจ่ายคืนเขาแบบมีเหตุมีผล เงินต้นได้คืนพร้อมดอกเบี้ยที่ได้จากการให้เรายืมใช้ก่อน

แต่อย่างไรก็ปิดไปอีกหนึ่งตัว ... เป็นการปิดแบบ 2 งวด เนื่องจากเงินเรายังไม่พร้อมสำหรับงวดเดียว
ก็เลยต่อรองขอยืดเวลาออกเป็น 2 งวด แล้วให้เค้าคำนวณว่าต้องใช้เงินสักเท่าไหร่? พอเช็คดูแล้ว
ยอดเพิ่มขึ้นมาไม่มาก แลกกับเวลาที่ยืดไป คิดแล้วว่าเราไหว ก็เลยโอเคค่ะ

ฟู่ๆๆ ... เหลืออีกแค่สองตัวแล้วค่ะ ... สองตัวที่ว่านี่ก็เงียบมากๆ เหมือนประมาณคลื่นลมสงบอะไรอย่างนั้น
หรือนี่จะเป็นการเตือนว่า พายุกำลังจะก่อตัวพัดมาหา หรือเปล่านะ?

ระยะเวลาหนี้ก็ยาวนานแล้วสิ ใกล้จะสองปีแล้วสำหรับ KTC รายนี้ทำเอาเรางง ไปเช็คบูโรแจ้งว่าเริ่มต้นผิดชำระ
19/12/53 ... แต่เราจำได้ว่าจ่ายวันสุดท้าย 03/09/52 ... ก็ไม่รู้นะคะ ว่าทาง KTC แจ้งไปทางบูโรเมื่อไหร่ ยังไง
แต่เราเตรียมเงินให้พร้อมไว้ดีกว่า ... ก็เก็บเงินไปเรื่อยๆ

จำได้ว่าครั้งก่อนที่ทาง KTC เสนอส่วนลดมาให้ หลังจากนั้นก็เงียบไปนาน โทรกลับมาครั้งสุดท้ายก็ประมาณว่า
จะส่งเรื่องฟ้องแล้วนะ ... ณ. ตอนนั้นเราก็ยังมีเงินไม่พร้อม บอกไปแต่ว่า เดินเรื่องตามนั้นเลยค่ะ

จากนั้นก็เงียบบ...... จนกระทั่งแม่โทรมาบอกว่า “ลูกที่ลูกบอกว่าจะมีปึกอะไรส่งมาให้ มาแล้วนะ ปึกเบ่อเริ่มเชียว”
แล้วแม่ก็จัดการส่งมาให้เราได้เชยชม ... ได้มีหมายเป็นของตัวเองแล้วนะเนี่ย ... ได้มาตอนเดือนสิงหาคม 54

ตอนเปิดพัสดุมาถึง ... เปิดเจอหมายศาล ... อารมณ์ ณ. ตอนนั้นคือ ... มือเย็น หัวชา สายตาพร่ามัว ... จะเป็นลม
เปิดดูทีละแผ่น มือไม้ก็อ่อนเปลี้ย ... (เป็นขนาดนี้จริงๆ) ... ถามว่ากลัวไหม? ก็นะ คนไม่เคยก็ต้องกลัวอยู่แล้ว

ค่อยๆ อ่านดูรายละเอียดในปึก ค่อยๆ ซึมซับรายการต่างๆ ที่เราใช้จ่ายไป บ่นบ้าง เศร้าใจบ้าง ขำบ้าง ไม่รู้ว่าสมัยนั้น
ใช้เงินแบบนี้ไปได้อย่างไร ... (ในปึกที่มาพร้อมหมายศาลนอกจากจะมีหมายฟ้อง รายละเอียดการฟ้อง วันที่ที่ต้องไป
ยังมีรายการการใช้บัตรแต่ละเดือนด้วย ละเอียดยิบๆ กันเลย)

แล้วทีนี้ทำอย่างไร ... ก่อนอื่นเลยเราโทรกลับไปหาคนดูแลบัญชี แล้วก็เจรจาขอปิดยอด แต่ก็ยังไม่ลงตัวกับความ
ต้องการและจำนวนเงินในมือของเรา ... ตอนแรกคิดว่าจะไปขึ้นศาลเอง ... เมื่อไม่มีประสบการณ์อะไรเลย ... ก็เลย
เข้ามาอ่านในบอร์ดและประสบการณ์ต่างๆ ของเพื่อนสมาชิกในกรณีขึ้นศาลอีกรอบ
(ก่อนหน้านี้ก็เริ่มเข้ามาอ่านหัวข้อ “ศาล” บ้างเหมือนกัน เพราะจากระยะเวลาการเป็นหนี้ มันน่าจะใช่แล้วค่ะ)

หลังจากนั้นก็เตรียมตัวไปพบคุณอาที่สวนลุม ... ท่านก็ให้คำแนะนำมา ก็แล้วแต่ว่าเราจะตัดสินใจอย่างไร?

ซึ่งเราคำนวณดูแล้วถึงอย่างไรก็ต้องจ่ายเงินต้นแน่นอนอยู่แล้ว บวกลบ ค่าใช้จ่ายต่างๆ หากเราจะไปขึ้นศาล (ตจว.)
เลยสรุปกลับตัวเองว่าปิดยอดน่าจะดีกว่า ... จากนั้นก็โทรไปเจรจาอีกรอบ ... ซึ่งรอบนี้เราไปคุยเองที่สำนักงาน
ใหญ่แถวถนนเพชรบุรีโดยตรงเลยค่ะ

... เฮ้อ... ปิดไปอีกตัว โล่งงงงงง ... ไปทั้งตัว ทั้งใจ และ กระเป๋าตังค์ (แห้งสนิท)