หลังจากที่เข้ามาอ่านของพี่ๆ หลายๆ ท่าน อ่านเพื่อกำลังใจในการดำรงชีวิตประจำวัน วันนี้มีโอกาสได้มีหนี้เน่าๆ เป็นของตัวเอง (เหมือนจะภูมิใจ 555+) เป็นหนี้ตั้งแต่อายุ 25 ปัจจุบัน 28 เป็นหนี้อยู่ 5 ตัวค่ะ
1.กสิกร เครดิต ยอด 36,000.- ตัวนี้ผ่อนปกติเพราะไม่อยากมีปัญหากับบัญชีเงินเดือน
2.ธนาชาต(ชั่...) กดเงินสด ยอด 25,000.- หยุดจ่ายตั้งแต่ปลายปี 56 ช่วงนี้มันเงียบๆ ไป
3.ไทยพาพิษ กดเงินสด ยอด 36,000.- หยุดจ่ายตั้งแต่ปลายปี 56 ก็ยังตามรังควาญอยู่บ้าง
4.เฟิร์ชช้อยห้อยโตงเตง กดเงินสด ยอด 38,000.- ปิดด้วยเงินแม่ 23,000.- เรียบร้อยแล้ว
5.ซิตี้เจ๊ง กดเงินสด ยอด 45,000.- หยุดจ่ายตั้งแต่ปลายปี 56 ไอ้บ้านี่หนักหน่อย มีนัดขึ้นศาล พ.ค. นี้
เมื่อทุกคนในครอบครัวได้ยินว่าเป็นหนี้ สิ่งที่จะได้ยินตามมาคือ..."เป็นหนี้เพราะอะไร" ตอบอย่างมั่นใจว่า..."เป็นหนี้เพราะแฟนเก่า" แฟนเก่าสร้างหนี้ด้วยซิตี้เจ๊งไว้ 50,000.- ณ วันที่ดอกมันงอกงามอร่ามเรืองรอง
ขอเลิกกะมันเพราะถ้าขืนคบต่อไป เราน่าจะเหลือแต่ตัว คิดเหรอคะว่ามันจะยอม 9ไม่ยอม 10ไม่ยอม เลยยื่นคำขาดกะมันไปว่า..."ถ้ามึ..เลิกกะกุ หนี้ 50,000.- กุรับผิดชอบเอง...ผ่าง!!! มันตอบ OK ตั้งแต่ได้ยินประโยคเลยค่ะ...ก็ OK จบกันไปตั้งแต่ปี 55 วันเวลาผ่านไปมีคนใหม่เข้ามาจีบทำงานที่เดียวกัน รู้เห็นชีวิตประจำวันของกันและกัน จนวันนึงตัดสินใจคบกัน เปิดฉากบอกเค้าก่อนเลยว่า...พี่...หนูมีหนี้ครึ่งแสนนะ รับได้มั้ย
ให้มันรู้ดำรู้แดงกันไปเลยว่าฉันมีภาระ...เค้าตอบกลับมาว่า...เหรอ พี่มีหนี้อยู่เฉียดล้าน พร้อมจะเดินไปกะพี่มั้ย!!...ป๊าดดดด!!! มาแรงแซงโค้งเห็นแค่หางตาแว๊บๆ 555+ ระห่ำมาก็ระห่ำกลับ ตัดสินใจก้าวไปด้วยกัน แค่เป็นหนี้ไม่ได้เข้าบางขวางจะกลัวทำไม (ปัจจุบันแต่งงานแล้วจ้า) ถัดมาต้นปี 56 ตกงาน จุดเริ่มต้นของหนี้หลักแสนก็ครอบงำ กดบัตรโน้นมาจ่ายบัตรนี้ กดบัตรนี้ไปจ่ายค่างวดรถ พันกันวุ่นวาย มาได้งานทำอีกที ส.ค.56 พอเกือบๆ ปลายปี 56 จนจุดเริ่มตันก็มาถึง ทุกบัตรตีกันวุ่นวาย สู้แล้วพอแล้วไม่ไหวแล้ว หยุดพักชำระหนี้ รู้ตัวเสมอว่าหยุดแล้วจะเกิดอะไรขึ้นบ้างระหว่างทาง ท้อทุกครั้งที่มันโทรมา แต่ได้แม่และสามีที่เปิดใจกว้างพอที่จะยอมรับฟังปัญหา ไม่มีการดุด่า ไม่มีการซ้ำเติม สิ่งที่คนในครอบครัวพูดคือ..."ทุกอย่างมีทางแก้ อย่าคิดอะไรที่มันสั้น" ก็มีชีวิตก้าวเดินต่อเรื่อยๆ จนเฟิร์ชช้อยห้อยโตงเตงจิกยิ่งกว่าไก่ ตามจนเหนื่อยจนยอมมันเลยจริงๆ จบกันที่ 23,000.-
แม่เลยช่วยมา 20,000.- เงินตัวเอง 3,000.- ก็จบกันไป 1 ตัวเมื่อปีที่แล้ว สู้ต่อจนวันนี้ซิตี้เจ๊งได้ใจเห็นเฟิร์สช้อยทวงได้ เลยเอามั่ง 555+
มีหมายศาลนัดไกล่เกลี่ยมาแขวนโตงเตงอยู่ประตูบ้าน กระดาษหนาเป็นเล่มๆ เสียดายกระดาษ มึงนี่นะ ไม่รู้จักใช้ทรัพยากรธรรมชาติให้คุ้มค่าเลย ถ่ายเอกสารหน้าเดียว อีกหน้าไว้ให้แมววาดรูปเล่นรึไง นัดไว้วันที่ 7 พ.ค. เวลา 8.30 น. ไม่ถงไม่ถามสุขภาพสักคำว่าว่างมั้ย ไม่เป็นไร นัดมาก็จะไป ไปแบบใครนัดกุ กุนัดใคร มาไวจัง...แฮ่
ตอนนี้ก็พยายามเตรียมข้อมูลการเป็นหนี้ที่มีอยู่ เพื่อไปว่ากันที่ชั้นศาล มันช่างดูอลังการยิ่งนัก บัญชีไม่มี นอกจากบัญชีเงินเดือน บ้านก็เป็นผู้อาศัย รถก็ผ่อนลิสซิ่ง ทรัพย์สมบัติมีเพียงชิ้นเดียวที่เป็นชื่อของฉันคือ..."สามี" หากจะยึดก็ไม่ว่ากัน แต่ยึดแล้วเอามาคืน ปรับ 2 เท่าของหนี้ที่ติดบอกเลย 555555+ ตอนนี้สามีก็ติดแบล็คลิสหลายสถาบันการเงิน ก็พยายามพูดคุย ติดต่อ กับหนี้เหล่านั้น แก้ไปทีละตัว สู้ๆ โน๊ะชาวหนี้ เราจะก้าวไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้มของเราไปด้วยกัน...