ระบาย !! เพิ่งเรียนจบพร้อมกับสิ่งที่รู้ว่าครอบครัวเป็นหนี้มหาศาล

ขอระบายนะค่ะ
เรื่องมันยาวมากค่ะ ยาวจนเริ่มไม่ถูก ที่รู้ตอนนี้ยังหาทางแก้ไม่ออกแต่อยากเล่าอยากระบายมากๆ
ตอนนี้เิพิ่งเรียนจบ แต่มีงานทำแล้วเงินเดือน 15000 บาทไม่เสียค่าอะไรเลย
ซึ่งเท่าไหร่ก็ไม่พอ ณ จุดนี้ ที่บ้านอยู่กันแบบเงียบๆ พ่อแม่แทบไม่คุยกัน เพราะพ่อเพิ่งรู้ว่าแม่มีหนี้นอกระบบซึ่งเยอะมากซึ่งเป็นแบบรายวันด้วย (ต้องมีจ่ายทุกวัน)
มันมาทวงที่บ้านเพราะมือถือแบตหมด แล้วมาเจอพ่อ ทะเลาะกันใหญ่โต...
ตอนนี้ตันนน ...เริ่มจากเอาที่ที่บ้านไปกู้เงินธนาคารแล้วโดนฟ้องขึ้นศาล
เลยกู้คนแถวบ้านได้มา 6 แสน เอาไปใช้หนี้ธนาคารแล้วเอาโฉลดที่มาให้คนที่ขอกู้ ที่บ้านก็จ่ายๆๆดอกทุกเดือนไป ถ้าแค่นี้ก็พอถูไถไปได้ค่ะ
ประเด็นอยู่ที่มีหนี้นอกระบบแบบรายวันเยอะมาก ซึ่งไม่รุว่าเท่าไหร่ (แม่ไม่บอก)
จุดนั้นเลย อยากได้เงินมาโป๊ะรายวัน เลยเอาที่อันเดิมไปเปลี่ยนเจ้าหนี้อีกคน ได้9แสน ใช้หนี้คนเก่าไป6แสน เหลือเงินประมาณ 1-2แสน เพราะเสียค่านายหน้าไปเยอะมาก 5-6หมื่นได้(เสียเปล่าๆเลย) เราก็หวังว่าเบาใจละแหละ หมดแน่ๆรายวัน แต่ไม่เป็นอย่างนั้น แม่ค้ำกันไปมาระหว่างเพื่อนแม่อีก ของแม่เหลือไม่เท่าไหร่ แต่ที่ต้องจ่ายคือเป็นคนค้ำให้เพื่อน แล้วเพื่อนแม่เบี้ยวไม่มีไม่จ่าย แม่ต้องรับผิดชอบทั้งหมด
ตอนนี้หน้าชื่นออกตมกันทั้งครอบครัว มันตันมาก ทั้งค่าแชร์ตกเดือนละหมื่นต้น ค่าดอกที่กู้มา9แสน ตกเดือนละ2หมื่นสาม ลำพังรายวันที่มาเก็บทุกวันยังไม่พอเลย

ตอนที่มีเงินเหลืออยู่แสน-สองแสนก็คุยกับแม่ เอาไปใช้เค้าซะ บอกแม่ว่าพอแล้วนะ ขอเถอะนอกระบบ อย่าไปยุ่งอีก แม่ก็สัญญาดิบดี มารู้ที่หลังว่าแม่ไปกู้มาอีก เหมือนไม่พอจ่ายก็ไปกู้อีกเจ้า เอามาโปะ โปะไป โปะมา กลับมาหมุนวนแบบเดิมอีก ไม่จบไม่สิ้น ตอนนี้พังมาก
หนี้เยอะมาก ยืมคนอื่นมาเยอะมาก ดอกเยอะมาก เครียดตรงส่วนใหญ่ไม่ใช่หนี้แบงค์

มาเล่าค่ะ มาระบายค่ะ สงสารแม่กับพ่อ
เมื่อไหร่จะหลุดจากวงจรนี้

อ่านแล้วเหนื่อยใจแทนเลยค่ะ กำลังใจ+สติเป็นสิ่งสำคัญในการแก้ปัญหา ยังไงขอให้คุณและครอบครัวเข็มแข็งน่ะค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

ผมพูดอะไรไม่ออกจริงๆ ครับ

สําหรับเคสนี้ แนะนําไม่ถูกเลยครับ

หนี้นอกระบบ มันน่ากลัวเหมือนกันนะครับ เพราะพวกนี้ มันเล่นนอกระบบ ตั้งศาลเตี้ย
บางทีตํารวจก็พวกมัน หวังพึ่งยาก

5/8/56
เหมือนใช้ชีวิตในสงครามสนามรบ.
รวมทุกอารมณ์ในวันเดียว วันที่เงินเดือนออก จบลงด้วยการเบิกเงินออกมา
แล้วจัดแจงโอนเงินไปให้เจ้าหนี้รายวันหมวกกันน็อคอย่างบ้าระห่ำ น้ำตาจะไหลเงินหมื่นหายไปไม่ถึง5นาทีไม่รวมรอคิวที่ธ.

กลับบ้านมืดค่ำใช่ว่าจบ มือถือแม่ไม่เคยหยุดร้อง รายวันโทรมาตามกันเหมือนนัดแนะ
หยุดจ่ายไปตามทางจนถึงบ้าน เหลือเงินน้อยนิดกลับมา กลับใจที่ห่อเหี่ยว หน้านิ่ง จากสดใสก็เก็บหมด

สงสารแม่ทุกครั้งในทุกวันว่าจะจัดหาเงินยังไงมาจ่าย กลับบ้านมืดค่ำกลับมาเจอพ่อที่ดูเหมือนจะไม่เข้าใจว่าหายไปไหนกันมา
บ้านกลับมาสู่ความเงียบอีกครั้งเหมือนทุกคืนที่ผ่านมา หลับไปด้วยความเหนื่อย เพราะรู้ว่าพรุ่งนี้ต้องเจอกับอะไร
ปล.ญาติๆเริ่มเข้ามามีบทบาทมากขึ้น ไม่รู้ว่ามาช่วยหรือซ้ำเติม แต่คำนี้ฝังในใจ
"ตอนนี้ไม่มีใครหวังดีกับคนที่ล้ม กับคนที่ไม่เหลืออะไรให้กอบโกย"

ปล. ขอบคุณมากค่ะ ทุกคนที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจเรา
ต่อไปนี้จะตั้งใจเล่าเรื่องตัวเองทุกๆวัน เลยย้อนไปเริ่มวันที่5
อยากรู่ว่าจะหลุดเรื่องราวนั้นๆมาได้นั้นใช้เวลามาแค่ไหน

ขอบคุณมากจริงๆ

6/8/56
อีกครั้งกับการพบปะหน้าตาแก้งค์ทวงรายวัน
รูปร่างใหญ่อ้วนท้วม สักสี มอไซค์คันโต และหมวกกันน็อคคู่กาย
เพราะเลิกงานก็ได้ไปหาญาติที่บ้านรอแม่มารับ แต่เสมือนเป็นจุดรวมพล
เวลาเป๊ะก็กรู่กันมาเก็บเงินๆๆๆๆ ใจเต้นแรงทุกครั้งที่เจอว่าวันนี้แม่จะมีเงินมาจ่ายมั้ย ส่วนของแม่จบไป

ส่วนของเพื่อนแม่ที่หนีหายไป ตามหาตามเก็บกันไม่ได้
ก็ตกเป็นกรรมของผู้ค้ำเหมือนในทุกวัน นับๆไว้วันนี้ บวกทบไปมาครึ่งหมื่นสินะที่จ่าย

บวกกับวันนี้ต้องจ่ายตังที่ยืมมาหมื่นกว่าเลยจำเป็นต้องไปเอาอีกเจ้ามาให้เค้าไป
เหมือนกับไม่หายไปแต่ก้ไม่เพิ่ม เป็นหนี้เต็มตัวแล้วสิเรา สัญญาทำขึ้นเป็นชื่อเรานิ
เจ้าหนี้คนนี้รายใหญ่น่าดู เป็นผู้หญิงที่เสียงเข้ม ดูมีอำนาจ ที่สำคัญซี้กับตำรวจซะด้วย
รู้สึกเหมือนเอาหินอีกก้อนมาวางไว้บนหัวเลย แต่อยากช่วยก็ต้องทน ต้องสู้ต่อ
ไม่หมดทางก็เดินไป เดินต่อ แค่เดินช้าขึ้นเพราะมีก้อนหินบนหัว.
กลับค่ำอีกวัน พ่อเริ่มไม่พอใจ และเงียบบบบบอีกเหมือนเคย
ต่างคนต่างแยกย้ายกินข้าว ไม่ต่างจากทุกคืนที่เราตักข้าวมากินในห้องคนเดียว