ใกล้ถึงวันขึ้นศาลครั้งแรกในชีวิต กับซิตี้คอร์ป ลิซซิี่ง

เป็นน้องใหม่ของชมรมเพิ่งจะสมัครเข้าได้ค่ะ เพราะตอนแรกสมัครแล้วมีปัญหาเข้าไม่ได้ แต่เป็นสมาชิกทางโทรศัพท์กับคุณอาไพโรจน์ จากโคราช และแล้ววันที่ใกล้จะมาถึงวันแรกที่ต้องขึ้นศาล สีคิ้ว นครราชสีมา 16 ตุลาคมนี้ ตรงกับวันหวยออกพอดี สู้โว้ย เพื่ออนาคตใหม่ที่ปลอดหนี้ ......ขอกำลังใจจากพี่ๆน้องๆชมรมฯ ด้วยนะคะ หากมีปัญหาอะไรจะนำมา update ส่วนปัญหาที่เจอจากเจ้าหนี้ทังหลาย ก็เหมือนๆกับพี่ๆน้องๆ เลยไม่กลัวเท่ากับครั้งแรกที่ยังมึดมน อยู่ตั้งหลายปีค่ะ..

ผ่านมากี่เดือนค่ะ ถึงฟ้อง ของ satang เข้าเดือนที่ 6 แล้ว เงียบมาก รออยู่ว่าจะยังงัย

ถ้าใครมีปัญหาเกี่ยวกับปัญหาหนี้บัตรเครดิต สินเชื่อส่วนบุคคล ในนครราชสีมา จะมารวมกลุ่มกันก็ได้นะคะ อยากนำคำแนะนำจากคุณอาไพโรจน์ กระจายไปให้พี่ๆน้องๆ ที่มีปัญหาแล้วยังหาทางออกไม่ได้ หรือที่กำลังต่อสู้อยู่ก็ดี ถ้าเราอยู่กันเป็นกลุ่มคิดว่า อบอุ่นใจกว่านะคะ ...ขอเสียงสมาชิกแถบโคราชหน่อยค่ะ

ขอบคุณนะครับที่มีน้ำใจกับคนอื่นๆ ที่เป็นหนี้
เป็นเรื่องที่ดีครับ การส่งต่อให้ความรู้คนเป็นหนี้
การเป็นหนี้ไม่มีใครมีความสุขแน่ครับแต่ถ้าเรามีเพื่อนคุยเรื่องเดียวกับเรา
เราก็จะดีขึ้นครับ

ผ่านมา 3 เดือนค่ะ กรกฏาคม หยุดจ่าย ได้รับหมายฟ้องวันที่ 10 กันยายน ค่ะ (ก่อนหน้านั้น BO ไม่รับสายจากซิตี้เลย เพราะรับแล้ว จิตตกอารมณ์ไม่ดี ฝันร้าย เลยหยุดรับทุกสาย ซิตี้โคราชมีส่งผู้ชายขับรถมาที่บ้านมาขู่พ่อกับแม่ด้วย ว่าเราเป็นหนี้ไม่ใช้ต้อง มีผลกระทบต่อหน้าที่การงาน พอดีเราคุยกับพ่อแม่ไว้แล้ว แรกๆ คนแก่บ้านนอกก็กลัว รอเรากลับมาบ้านตัวสั่น พอเราย้ำหนักหนา ว่าสามารถจัดการได้ตามกฏหมายเขาไม่มีสิทธิ์มาข่มขู่ พ่อกับแม่ก็เบาใจ หลังๆ มาแกบอกว่า ไม่รู้อย่างเดียว โทรไปโรงงาน เรามีลูกน้องดีมาก น่ารักทุกคน บอกไม่อยู่ประชุม พอแรงมาลูกน้องจัดเต็ม ปากคมๆ กันทั้งนั้น จนในที่สุดน่าจะไม่สามารถตามได้เลยส่งฟ้อง พอได้รับหมายฟ้องโล่งเลย บอกน้องๆว่า ขอบพระคุณมากๆ ที่น้องๆ เข้าใจและไม่รังเกียจ (สม้ยนี้ใครๆก็เป็นหนี้กัน ) แต่เราจะจ่ายถ้ามันเป็นธรรม นะbo ว่า ไม่หนีค่ะ แต่รอศาลสั่ง

ขอบคุณสำหรับกำลังใจ เมื่อกี้หลังจากทำการบ้านที่คุณอาไพโรจน์เขียนคำให้การ โดยอ่านทั้งหมด จดเลคเชอร์หาข้อมูลจากอินเตอร์เนต ก็โทรไปขอกำลังใจจากคุณอาอีกรอบ....พร้อมแล้วค่ะ พี่น้อง ต้องขอขอบพระคุณคุณอาไพโรจน์อย่างสูง ที่รับทุกสายที่โทรไปไม่ขาดเลยสักครั้ง...เหมือนเป็นญาติผู้ใหญ่จริงๆของเราเวลาเราลำบาก ( ญาติพี่น้องจริงๆ ซะอีกที่ไม่ได้ช่วยให้กำลังใจเลย ซ้ำเติมด้วยซ้ำ พอรู้ว่าเราได้รับหมายศาลก็โจทก์จัน กันไปว่าลูกสาวบ้านนี้ทำผิดอะไรถึงต้องขึ้นศาล เป็นบาปของ Bo ด้วยที่ทำให้พ่อแม่ต้องอับอาย และเป็นทุกข์ร้อนกังวลใจ ....แต่ต้องตั้งมั่น ญาติถึงไม่ใช่สายเลือด ก็น่านับถือกว่าญาติค่ะ) และในอนาคตเราจะเป็นญาติให้กับทุกคนที่มีปัญหาเดี่ยวกับเรา...

เป็นกำลังใจให้นะครับ

ซัดกันซักตั้ง เจ้าเมืองซิตี้

satang ก็อยุ่ต่างจังหวัดค่ะไกล้ ๆ กับคุณเลย อยากคุยกับคุณจัง ทำงัยดี เนี่ย

อยากคุยเหมือนกันค่ะ แต่กฏของชมรมห้ามโพสเบอร์โทรไว้นี่คะ ทำไงดี

Kiboom เขียน: ผ่านมา 3 เดือนค่ะ กรกฏาคม หยุดจ่าย ได้รับหมายฟ้องวันที่ 10 กันยายน ค่ะ (ก่อนหน้านั้น BO ไม่รับสายจากซิตี้เลย เพราะรับแล้ว จิตตกอารมณ์ไม่ดี ฝันร้าย เลยหยุดรับทุกสาย ซิตี้โคราชมีส่งผู้ชายขับรถมาที่บ้านมาขู่พ่อกับแม่ด้วย ว่าเราเป็นหนี้ไม่ใช้ต้อง มีผลกระทบต่อหน้าที่การงาน พอดีเราคุยกับพ่อแม่ไว้แล้ว แรกๆ คนแก่บ้านนอกก็กลัว รอเรากลับมาบ้านตัวสั่น พอเราย้ำหนักหนา ว่าสามารถจัดการได้ตามกฏหมายเขาไม่มีสิทธิ์มาข่มขู่ พ่อกับแม่ก็เบาใจ หลังๆ มาแกบอกว่า ไม่รู้อย่างเดียว โทรไปโรงงาน เรามีลูกน้องดีมาก น่ารักทุกคน บอกไม่อยู่ประชุม พอแรงมาลูกน้องจัดเต็ม ปากคมๆ กันทั้งนั้น จนในที่สุดน่าจะไม่สามารถตามได้เลยส่งฟ้อง พอได้รับหมายฟ้องโล่งเลย บอกน้องๆว่า ขอบพระคุณมากๆ ที่น้องๆ เข้าใจและไม่รังเกียจ (สม้ยนี้ใครๆก็เป็นหนี้กัน ) แต่เราจะจ่ายถ้ามันเป็นธรรม นะbo ว่า ไม่หนีค่ะ แต่รอศาลสั่ง

เอ้หยุดมาได้กี่เดือนครับ หยุดกรกฎา เนี่ยนะ 3 เดือนฟ้องแล้วเหรอ โอ้มายก็อด....

สู้ๆครับ เป็นกำลังให้

ขอบคุณค่ะ สงสัยที่ฟ้องเร็วเพราะมีสาขาที่โคราช ตามงานเร็วมั้งค่ะ เพราะสินเชื่อตัวอื่น เช่น city bank ready , city advance , CIMB,UOB ยังตามทวงกันแบบเหนียวแน่น ไม่มีวี่แววฟ้องมีแต่จดหมายขู่จะฟ้อง กองเป็นพะเนินเลยค่ะ

สงสัยยอดน่าจะเยอะถึงฟ้องไว

ยังงัยก็วางแผนให้ดีนะครับ

เห็นพี่ๆเขาเล่าความเป็นมา ก็อยากเล่าแชร์บ้างนะคะ เผื่อจะได้ไม่เป็นวังวนเหมือนกันเรา
แรกสุดเริ่มทำงานปี2000 เริ่มทำงานเงินเดือนแค่ 7800 บาท เศรษฐกิจช่วงนั้นตกสะเก็ดแต่ยังดีที่ได้งานทำ
เมื่อชักหน้าไม่ถึงหลังต้องทำบัตรพลาสติกเริ่มที่ อิออน ก่อน แต่ก็เคลียร์หมดเป็นลูกหนี้อยู่ประมาณสองปี ผ่านยุคเศรษฐกิจตกสะเก็ด ฐานเงินเดือนเริ่มขยับเป็น 15000 บาทเมื่อปี 2004 มูลเหตุแห่งหนี้
สมัครบัตรเครดิต city bank ready วงเงินแรก สามเท่า จ่ายแบบขั้นต่ำโบนัสออกก็โป๊ะ แต่ไม่ยอมปิดเพราะมีความคิดผิดๆว่า" มีบัตรไว้เผื่อฉุกเฉิน" ก็ทำมาอย่างนั้นตลอด จนมีปัญหาครอบครัว ปัญหาชีวิต ครอบครัวแตกแยกเลิกลากับสามี มีลูกหนึ่งคน และหนี้ประมาณ 400000 บาทจากการเปิดร้านอินเตอร์เนตให้สามีดูแลแล้วไปไม่รอด ( ตัวเองเป็นคนรับผิดชอบหนี้ทั้งหมด ก็หาทุกวิธีที่จะหยุดดอกเบี้ยของหนี่ีที่ลงทุนไป) ก็มี city advance , KTC, UOB, Standard chather , ที่มาสนับสนุน ก็ขอบคุณนะคะ ยามยากก็พึ่งได้แต่ดอกเบี้ยตอนนั้นบอกเลยว่าไม่คิด เพราะหาทางออกไม่ได้จริงๆ ประกอบกับทำงานที่เดิมได้ 9 ปี จึงตัดสินใจลาออกเพราะอยากได้เงินสะสมและเงินหุ้นที่ซื้อของบริษัทมาปิดเพราะตอนนั้นยอดพุ่งไปเกือบ 7 แสน
ลาออกได้เงินทั้งหมด 8 แสนบาท โป๊ะทุกบัตร แต่...ก็ยังไม่หักบัตรทิ้งเพราะคิดเหมือนเดิม "มีบัตรไว้เผื่อฉุกเฉิน" ก็เริ่มทำงานที่บริษัทใหม่ที่จังหวัดนครราชสีมา คิดว่าตนเองเป็นคนโชคดีเพราะหางานได้ใหม่เร็วและอยู่ที่บ้านของตัวเอง ลดค่าใช้จ่ายต่างๆได้เยอะ ( ตอนนั้นทำงานอยู่กรุงเทพค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูง)
เมื่อหมดหนี้รอบแรก ก็ทำงาน และใช้จ่ายบัตรอย่างชะล่าใจ คือจ่ายขั้นต่ำเพราะคิดแบบผิดๆ อีกแล้วคือ " เสียดายเงินสด" เก็บเงินสดไว้กับตัว ดังนั้น ดินก็เลยพอกหางมาเต็มๆ จนต้องพึ่ง ready cradit เมื่อเราเป็นลูกค้าชั้นดีประวัติดี ก็มีบริการเสริมเช่น โทรสั่งเงิน เพิ่มอีกบัญชี อาจเป็นเพราะเราเป็นลูกค้ายาวนานมากจากวงเงินแค่ 3 หมี่นจึงขยับให้เป็น แสนสาม ยังมีอีก มีแนะนำให้ไปเอาเงินกับ ซิตี้คอร์ปลิสซิ่งอีก ....พี่น้องค่ะ ตอนนั้นไม่คิดอะไรคิดว่าจะหมุนขั้นต่ำได้เหมือนเดิม เงินเดือนแค่สามหมื่นกว่าบาท
จ่ายขั้นต่ำ
1 ready 6000
2.city advance 6000
3.City corp 5200
4.ค่าผ่อนรถ 9000
5.ค่าแชร์ 2000
6. KTC 2400
7. UOB 3200
8. CIMB 22400
อนิจจา ตอนแรกก็หมุน จนมืด และคิดจะพึ่งหนี้นอกระบบ แต่เห็นไอ้พวกเสื้อดำขี่มอไซด์มาตบคนแถวบ้านทวงเงิน เลยหยุด เคยคิดจะดับหนี้ด้วยชีวิต เพราะอายไม่อยากบอกใคร แม้กระทั่งพ่อกับแม่ และคนในที่ทำงาน อายเพราะความมีหน้าตา ตำแหน่งใหญ่โตลูกน้องเยอะแยะ จนมาเจอเวปนี้ด้วยคิดว่าตัวเองยังมีบุญบ้างทำให้ต้องปรับตัวใหม่หยุดจ่ายเพื่อสู้ หน้าหนาขึ้น อธิบายว่าตัวเองเป็นหนี้แต่ไม่แก้ตัวว่าดัวเองดี ยังโทษตัวเองเสมอว่า คิดง่ายจนเกินไปทำให้หลงในกับดักของวงจรหนี้ของเจ้าหนี้เหล่านี้
และวันนี้จะขออุทิศตัวเองหาความรู้เพื่อนำไปเผยแพร่ทางสว่าวให้กับอีกหลายๆคนที่มีดมน (ในที่ทำงานก็มีแต่ตอนนี้ยังอายไม่กล้าเปิดตัว ) ถ้าเราทำได้ทุกคนจะได้กล้าสู้และหยุดเจ้าหนี้ที่เอาเปรียบเรามาเป็นสิบๆปีซะที

เป็นกำลังใจให้ด้วยครับ ผมโดนบังคับคดีแล้ว รออายัดเงินเดือน (ผมเองก็ไม่ได้ไปศาล ไม่เคยต่อสู้หรือให้การที่ศาลเลย จำนวน 2 ใบ บังคับคดีตั้ง 2 ใบ แล้วแต่ใครมาก่อนได้ก่อน ตอนนี้เก็บเงินรอปิดบัญชี H/C
ทั้งหมด เหลืออีก 6 ใบยังไม่ฟ้องมัก รอคัดสำเนา

ย้อนกลับมาหาเหตุการณ์เมื่อตัดสินใจหยุดจ่าย จะขอเล่าเป็นตอนๆ เผื่อเป็นแนวทางให้คนที่กำลังคิดว่าจะหยุดจ่ายดีมั้ยน้า ถ้าหยุดแล้วจะเป็นยังไง จนถึงเหตุการณ์ปัจจุบันนะคะ
1. ทำไมถึงตัดสินใจหยุดจ่าย : ก่อนที่จะตัดสินใจหยุดจ่าย สิ่งที่ทำให้เราเกิดความทุกข์ ความกังวลใจ อย่างแรกคือ กลัวเครดิตไม่ดี กลัวกู้ธนาคารไม่ได้ กลัวโดนทวงถามหนี้(อาย หน้าบาง) กลัวโดนฟ้อง กลัวโดนยึดทรัพย์( ทั้งที่ตอนนี้แทบจะไม่เหลืออะไรนะยังจะกลัว) กลัวครอบครัวไม่เข้าใจ กลัวญาติพี่น้องถาม ประนาม เลิกคบ ทั้งหลายเหล่านี้เมื่อเราหยุด เกิดอะไรขึ้นน้า
- กลัวเครดิตไม่ดี ติดแบคลิสต์ ==> ไอ้แบคลิสต์เนี่ย ซื้อข้าวกินไม่ได้ เพราะมันไม่ใช่เงินสด สิ่งที่เราต้องการคือเงินสด ถ้าเราไม่มีหนี้เดี่๋ยวมันก็กลับมาใหม่ ที่สำคัญต่อจากนี้ฉันจะไม่กู้หนี้ยืมสินใครอีกแล้วน้า
- กลัวโดนทวงถามหนี้ ==> มันมากันทุกเจ้า บางเจ้าพูดดี บางเจ้าอย่างที่เจอ ....ก็ไม่เห็นจะตายแค่เสียงทางโทรศัพท์ พูดมากนักก็ไม่ฟัง ไม่รับสาย แต่เปิดโทรศัพท์ไว้ แบตหมดก็ชาร์ตไว้แต่ไม่รับแปดโมงเช้าถึงหกโมงเย็นเวลาทำงาน ไม่พูดเรื่องหนี้เพราะต้องหาเงิน หลังหกโมงเย็นเวลาพักผ่อนจากการทำงานเหนื่อยไม่รับสายทวงหนี้ เดี๋ยวจิตตก เสาร์อาทิตย์ วันพักผ่อน ต้องนอน ต้องทำงานบ้านจิปาถะไม่ว่างรับสายค่ะ กรุณาโทรมาใหม่นะคะ
- กลัวโดนฟ้อง==> ฟ้องแล้วค่ะ ตกใจว่าทำไมก่อนฟ้องเรากู้มา 100000 เราต้องจ่ายมานคืน 210000 แต่พอฟ้องยอดเหลือแค่ 90000 หักที่เราจ่ายมันไปแล้ว พระเจ้าจอร์ท ทำไมมันลดหายไปตั้งแสนหนึง ถ้าไม่ให้ฟ้อง ข้าพเจ้าก็มีเขา หาเงินให้เจ้าหนี้ตั้งแสนหนึง(ปกติก็มีเขางอกนานแล้ว ไม่ค่อยฉลาดเรื่องการเงิน555) เจ้าอื่นก็ ฉันอนุญาติให้ฟ้อง ฟ้องเร็วๆ น้า รออยู่
-กลัวครอบครัวไม่เข้าใจ===> พอเริ่มบอกให้ทุกคนรู้สิ่งแรกที่ พ่อถาม เป็นหนี้มาจากอะไรทำไม บลาๆๆๆ แต่เมื่อเรายอมรับว่าปกปิด พ่อกับแม่ก็พร้อมจะรับฟังและให้กำลังใจ สุดท่าย ท่านถามว่า จะให้ฉันไปศาลเป็นเพื่อนไหม เราตอบว่า ไม่ค่ะ เพราะเรื่องนี้เป็นปัญหาของหนูเอง หนูจะแก้ไขเอง ให้พ่อสบายใจได้ ( ซึ่งแรกๆ พ่อคงนอนไม่ค่อยหลับ ...แต่ตอนนี้ครอบครัวเรามีความสุขมากกว่าเดิมเยอะ)
-กลัวเพื่อนร่วมงาน ไม่เข้าใจอาย ===> เราเรียกลูกน้องคุยเป็นการส่วนตัว อธิบายถึงปัญหาที่พี่ประสบอยู่ตอนนี้ถ้ามีสายธนาคารโทรมาให้เขาโทรกลับเบอร์มือถือ เพราะเราจะไม่นั่งโต๊ะทำงาน แรกๆ น้องๆบอกว่าพอบอกเบอร์ก็วางสาย หลังๆ ถามว่ายังใช้เบอร์นี้อยู่หรือเพราะโทรไม่เคยรับสาย น้องๆยืนยัน หลังเริ่มขึ้นเสียง น้องๆเลยจัดเต็ม(สงสารน้องจังเลยได้แต่คอยขอโทษจริงๆ) ตอนนี้ทุกคนทราบว่าเรามีปัญหาอะไร ใครเข้าใจก็เข้าใจ ใครไม่เข้าใจก็ช่าง ไม่เป็นหนี้ไม่รู้ฤทธิ์ หรือเป็นอยู๋แต่ไม่บอกใครก็ได้ เวลาทำงานจะทำหนักกว่าคนอื่น และทำให้ลูกน้องเห็นว่าเราทำงานเต็มที่ เพราะหนี้ไม่มีผลต่อการทำงานของเรา
สรุปหลังจากตัดสินใจหยุดจ่าย สิ่งที่ตามมา
1 เรารู้ว่าหนทางแก้ไขปัญหามี
2 เรารู้ว่าครอบครัวรักเราที่สุด
3 เราได้รู้ว่า ใครคือมิตรแท้ และมิตรเทียม (เพื่อนแท้คือเพื่อนที่ยอมยืนอยู่ข้างเราเมื่อเราพบปัญหา เราไม่ต้องการเงินจากเพื่อนเพื่อมาแก้ไข แต่เราต้องการกำลังใจ และเข้าใจว่าเรากำลังทำอะไรอยู่
4 มันทำให้เรารู้ว่า เงินเดือนที่เราได้รับนั้น มันเกินพอสำหรับการใช้ชีวิตที่บ้านเรา ถ้าไม่ต้องจ่ายขั้นต่ำ
5 มันทำให้เรามีเงินเก็บ แม้จะเหลือเดือนละไม่กี่ร้อย ซึ่งเมื่อก่อนมันติดลบ
แล้วเพื่อนๆที่มีปัญหารออะไรคะ ปรับเปลี่ยนเส้นทางหนี้สิน ด้วยการอยู่ด้วยกระแสเงินสด และความพอเพียงใช้จ่ายเฉพาะสิ่งที่จำเป็นเพื่อรวบรวมเงินปลดหนี้กันเถอะ

ขั้นตอนการปรับเปลี่ยนนิสัย หลังจากที่ไม่ต้องใช้วงเงินล่วงหน้า และต้องอยู่ให้ได้ด้วยกรแสเงินสด
1 สำรวจค่าใช้จ่ายจำเป็นที่ต้องจ่ายเมื่อเงินเดือนออก เช่น ค่างวดรถ ค่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าใช้จ่ายครอบครัวหักออกมาเลย ตามจำนวนวันที่ต้องใช้ หากช่วงแรกไม่รู้ให้ลองจดบัญชีเดือนแรก( เราไม่ชอบจดบัญชีตัวเลขการเงินเลย ให้ตายต้องมาทำบัญชีตอนแก่)
2 เงินเดือนออกปั็บให้รีบจ่ายค่าใช้จ่ายจำเป็นทันที ห้ามรอ เพราะยิ่งรอ เงินที่อยู่ในมือจะมีทางไปของมันเอง เดี่๋ยวของที่จำเป็นจะไม่มีจ่าย
3 คำนวนค่าต่างๆเรียบร้อยแล้ว หักไว้ หากมีเงินเหลือให้ถอนออกให้หมด ไปฝากในธนาคารที่เราไม่มีบัตร ATM หรือให้พ่อเก็บให้เลย ถือว่าเราจะไม่ใช้นอกจากนี้ เราให้พ่อเก็บหากต้องใช้เบิกพ่อเป็นอาทิตย์ แรกๆ อาทิตย์ละพัน สามเดือนต่อมา อาทิตย์ละห้าร้อยบาท ไม่รวมงานเลี้ยงที่จำเป็นจะขอต่างหาก และค่าน้ำมันรถไปทำงาน
4 เมื่อเรามีตังก์น้อย เราก็ไม่ออกนอกเส้นทาง ไปทำงาน กลับบ้าน ไม่แวะห้าง( เพราะไม่มีตังก์ ) วันเสาร์อาทิตย์นอนอยู่บ้าน ดูหนังที่บ้าน เล่นอินเตอร์เนต ทำงานฝีมือ เพลินดี
5 เอาเสื้อผ้าเก่า มารื้อใหม่ mix แอน Mat เพื่อลดความอยากในการช๊อปปิ้งเสื้อผ้า
6 แรกๆ จะไม่เข้าร้านสะดวกซื้อ เพราะถ้าเข้าไปต้องซื้อ ( มันเป็นนิสัยช๊อป บางทีไม่จำเป็นยังซื้อ) กลับบ้านอย่างเดียว
แรกๆ อึดอัดมากกกก เพราะเคยมีเงินสำรอง คิดสำรองตลอด และหากอยากได้อะไรจะมีเหตุผลให้ตัวเองใข้จ่ายตลอด แบบไม่มีความผิด แต่พอซื้อแล้วมันผิดตรงที่เราใช้จ่ายเกินความจำเป็น
ตอนนี้เริ่มชิลล์ ไม่ค่อยอยากกิน ไม่ค่อยอยากซื้อ อยากแต่จะกลับบ้านอย่างเดียวแล้วจ้า

เป็นกำลังใจให้นะค่ะเรื่องของพี่คล้ายของหนูมากเลยอ่ะตอนนี้ก็เหลือแค่ตัวเรากะพ่อแม่ เราเป็นหนี้เราไม่ได้ฆ่าใครตายนี่เนอะ ยังไงเราก็จ่ายแค่ช้าหน่อยแค่นั้นเอง สู้ๆๆนะค่ะอิกนิดหนูก็คงโดนฟ้องเหมือนพี่อ่ะหนี้เจ้าเดียวกัน

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้เช่นกันค่ะ เพราะตัวมลเองก็เป็นหนี้เหมือนกัน ตอนนี้หยุดจ่ายมา 5-6 เดือนแล้ว รอฟ้องเหมือนกัน CITI ขู่ทุกวันว่าจะฟ้อง รออยู่จ้า ตั้งแต่มาเจอชุมรมนี้ รู้สึกเหมือนมีครอบครัวที่อบอุ่น เข้าใจเรา รับฟังปัญหาของเรา แต่ญาติพี่น้องพึ่งพาไม่ได้เลย ตอนแรกทุกข์มาก ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร ประสบการณ์ก่อนการหยุดจ่ายเหมือนคุณทุกประการ แต่ต่างกันตรงเงินที่ใช้ส่วนใหญ่ เพื่อครอบครัว เนื่องจากรายได้น้อย แต่ภาระมากกว่าเงินเดือน ต้องส่งน้องเรียน พี่น้องตกงาน มาอาศัยอยู่ด้วย ช่วยสร้างหนี้ เสร็จ พอมีรายได้ก็ย้ายออกไปอยู่เอง ไม่เคยคิดช่วยเหลือ พูดแต่เพียงว่า หนี้เราเป็นคนก่อ เขาไม่เกี่ยว คุยกับเพื่อน ๆ ก็หนีหน้า ไม่รับฟังปัญหา ทั้งที่ไม่ได้ขอเงินสักบาท หันไปทางไหนก็มืดมนทุกหนทาง จนมาเจอชมรม และได้โทรคุยกับคุณอาไพโรจน์ฯ ท่านมีเมตามาก กรุณาให้ความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้อง ทำให้เราเบาใจ และสู้กับปัญหา เราไม่หนี้ เราไม่เบี้ยว แต่เราจ่ายเมื่อพร้อม และจะจ่ายยอดที่เป้นธรรมเท่านั้น เป็นลูกหนี้ที่ดีมากว่า 20 ปี ไม่เคยเบี้ยว ไม่เคยจ่ายสาย จ่ายตรงตลอด สุดท้ายไมได้อะไรเลย ประสบการณ์ครั้งนี้ สอนให้รู้ว่า เราต้องรู้ความสามารถของตนเอง ก่อนที่จะช่วยเหลือคนอื่น เมื่อเดิมคิดว่า ไหว แต่สุดท้ายไม่ไหว แถมโดนญาติซ้ำเติม ช้ำมาก เสียใจมาก ตอนนี้พ่อแม่ยังไม่รู้เรื่อง บอกไม่ได้เดียวข็อค เลยต้องแก้ปัญหาเอง ขอขอบคุณเพื่อน ๆ พี่ ๆ กรรมการชมรม คุณอาไพโรจน์ฯ ที่คอยชี้แนะ จึงทำให้เห็นทางสว่าง ขอให้เพื่อน ๆ ทุกคนสู้ ๆ นะค่ะ โชคดีทุกคนค่ะ

เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ ยังเหลืออีกสองเจ้าสามยอด ค่ะ ส่วนที่ปิดได้แล้วก็ปิดหมดแล้ว บัตรหัก ตัดพับเก็บในกล้องพลาสติกใส รัดด้วยเทปกาว มองดูตลอดว่ามันเป็นบ่อเกิดแห่งหนี้ ต่อไปอย่าได้ริ เป็นอันขาด เจ็บแล้วต้องจำ และต้องก้าวต่อไป ค่ะ ........

วันนี้ลาพักร้อน เพื่อพักผ่อนเตรียมตัว ( นอน ) ให้เต็มที่ค่ะ เผื่อขึ้นศาลพรุ่งนี้จะได้ไม่เบลออ
น้องๆ โทรเข้ามาถามสองสามคน เพื่อนที่เข้าใจเราก็โทรมาถาม ...เราบอกว่าเฮ้ย ยังต้องพรุ่งนี้ ....เพื่อนเราก็ สู้โว้ยนะเพื่อน ....หลานย่าคนนี้จึงส่งข้อความให้กับวีรสตรีสู้หนี้ทั้งหลาย......สู้โว้ยเช่นเดียวกันจ้า