ดอกเบี้ยจุกอก

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณ คุณแก้วจ๋าที่ช่วยให้ได้เข้าอบรมการแก้ไขปัญหาหนี้ เมื่อวันที่ 29 เมษาที่ผ่านมา
ได้รางวัล “ล้างหนี้บัตรเครดิตขั้นเทพ” จากชมรมก็คิดในใจว่าชีวิตเราคงจะดีขึ้นแน่
เพราะเกิดมาไม่เคยได้รางวัลอะไรกับเค้าเลย
หลังจากกลับมาก็มาอ่านหนังสือที่ได้สลับกลับกระทู้ในเวป
จริงๆแล้วตัวเองไม่ค่อยถนัดเรื่องพิมพิ์ ต้องใช้เวลาหลายวันกว่าจะพิมพิ์ได้ขนาดนี้
ที่ได้รู้จักเวปนี้ก็คงเหมือนเพื่อนๆหลายคนก็คือ “ประสพปัญหาหนี้”
ตั้งแต่ทำธุรกิจส่วนตัวก็ใช้คอมพิวเตอร์ท่องเนต หาข้อมูลที่อยากรู้
จนกระทั่งหมุ่นเงินไม่ทันก็หา “สินเชื่อ” แล้วก็ได้เป็นหนี้ “สินเชื่อ”
แต่หนี้สินทั้งหมดก็เกิดจากการพยายามรักษาธุรกิจที่ทำให้ไปได้
แต่ก็ต้องพ่ายแพ้กับตัวแปรที่เราคิดไม่ถึง ไม่ว่าปัญหา
“เสื่อแดง””แรงงาน” “น้ำท่วม”
หมุ่นไปหมุ่นมาจนหายใจไม่ออก (ดอกเบี้ยจุกอก)
ไม่รู้จะทำไงก็ลองใช้เนตหา “เป็นหนี้” ก็ถึงได้รู้จักชมรมหนี้บัตรเครดิต แห่งนี้
จากการที่ได้อ่านปัญหาของเพื่อนๆและได้ไปอบรมแล้ว
ก็รู้สึกประทับใจกับหลายๆท่านที่มีน้ำใจกับเพื่อนร่วมทุกข์
ทำธุรกิจมาร่วม 20ปี ผ่านวิกฤตปี 40มาได้แบบบาดแผลรุงรัง
ล้มลุกคลุกคลานมาตลอด จนมาหมดแรง ณ.บัดนาว
ผ่อนบ้าน 2หลัง (หลังหนึ่งต้องซื้อเพราะภาวะจำยอมและตอนนั้นคิดว่าไหว)
หนี้บัตร+สินเชื้อบุคคล
กรุงศรีวีซ่า 30x,xxx
สมาร์แคช 20x,xxx
โลตัส 16x,xxx
กสิกร 10x,xxx
ซิตี้แอดวานซ์ 11x,xxx
บัตรเครดิต กรุงศรี 7x,xxx
ครั้งแรกโทรไปปรึกษา คุณแก้วจ๋า ก็แนะนำให้ขายบ้านสักหลัง
แต่เมื่อได้คุยกับคุณนกกระจอกเทศ ตอนไปอบรม
ก็คิดว่าคงต้องขายทั้ง 2หลัง คิดแล้วก็ใจหาย
ทำมาร่วม 20 ปีสุดท้ายไม่เหลืออะไร
กิจการที่ทำก็คงต้องเลิก แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มต้นทำอะไร
เพราะไม่เหลือแม้กระทั่งเงินลงทุนเริ่มต้นชีวิตใหม่
เสียใจกับคู่ชีวิตที่ทำผิดพลาดจนไม่เหลืออะไรไว้ให้
ตอนนี้ก็เตรียมตัวรับมือกับการ “ทวงหนี้”

ใครบอกว่าคุณไม่เหลืออะไร?
คุณยังมีชีวิต
คุณยังมีลมหายใจ
แขนคุณด้วน ตาคุณบอด เท้าคุณกุด หน้าเป็นกลากหรือไงค่ะ ถึงบอกว่าชีวิตไม่เหลืออะไร (อย่างน้อยก็เหลือกลากบนใบหน้า)
ตอนคุณเกิด คุณก็ไม่มีแม้แต่เสื้อผ้าใส่ติดตัวมา
คุณอย่าไปคิดอะไรที่มันทำให้ใจของเราท้อแท้
สูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วก็บอกตัวเองว่า ผ่านไปแล้ว ให้มันแล้วกันไป ที่เหลือเราจะทำให้ดีที่สุด
เหลียวมองรอบๆกาย ทำไมคนที่เขาอยู่ข้างถนน เขาก็ยังมีความสุขกับชีวิตได้
บัวเองเวลาเศร้ามากๆ หมองมากๆ จะชอบนั่งเรือด่วนเจ้าพระยาไปเรื่อยๆ นั่งมองดูสายน้ำไหลเอื่อย นั่งมองดูพระบรมมหาราชวัง แวะกราบพระแก้วมรกต แวะตลาดรถไฟ หาลูกต๋าวกิน
เดินไปรอบๆสนามหลวง ยืนอยู่ริมน้ำ แล้วมองหาสิ่งดีๆที่อยู่รอบๆกาย
คุณรู้ไหมว่า กอบัวร้องไห้เก่งมากๆ ขี้แย...ร้องเสียงดังด้วย ร้องแบบนางเอกไม่เป็น เวลาร้อง ต้องร้องแบบเหมือนญาติตายสักสิบคน...
แต่พอร้องเสร็จ จะยิ้มได้อย่างง่ายๆ เหมือนได้ระบายออกไป
คุณผิดหวังกับชีวิตคู่ ดีค่ะ...จะได้หาเมียใหม่ เอาให้สวยกว่าเดิม สาวกว่าเดิม แก่แบบเดิมอย่าไปเอามัน
วันนี้อาจจะไม่ใช่วันของเรา แต่ไม่ได้หมายความว่า จะไม่มีวันของเรา
ทำวันนี้ให้ดี และมีความสุขที่สุด
เพื่อนในบอร์ดทุกคน พร้อมจะเป็นกำลังใจให้คุณค่ะ...

สิ่งที่เหลืออยู่กับคุณก็คือ หนี่งสมอง สองมือ สองเท้า และคุณค่าและศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์....

สมบัติพัสถานเป็นของนอกกาย....หากยังมีชีวิตอยู่ อย่างไรก็หาใหม่ได้ พี่อังจะเป็นกำลังใจให้คุณเอง...

อย่ากังวลกับเรื่องหนี้ อย่างไรมันต้องผ่านไปได้ด้วยดี แม้ต้องใช้เวลาสักพัก....เอาเป็นว่าช่วงนี้เราแค่

หลบเลียแผลหนี้เท่านั้น ปรับการกิน การอยู่ การใช้ใหม่ ...ไม่ว่าจะมีใครว่าเราอย่างไรเกี่ยวกับหนี้ก็ช่างหัวมัน

เราต้องกิน ต้องใช้ เราแค่พลาด มันแก้ไขได้ ไม่ใช่เรื่องแปลกหากเป็นหนี้....

สำหรับเรื่องคู่ชีวิตพี่อังยังไม่มีประสบการณ์ตรง เพียงแต่ปลอบใจได้แค่ว่า

สิ่งไหนถ้าเป็นของของเราก็ย่อมเป็นของเรา ถ้าไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ อย่าคิดมาก อย่ากังวล


วันหน้าคงมีคนที่ใช่รออยู่....


ทุกอย่างเมื่อสติมา ปัญญาเกิด หนี้หมดอย่างถูกวิธี เป็นกำลังใจให้และพร้อมจะยืนเคียงข้าง

กับคุณเสมอ สู้ๆๆ พี่อัง สวยประหาร

เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้สู้ครับ

สวัสดีค่ะ เล็กเข้ามาเป็นอีกหนึ่งกำลังใจค่ะ สู้สู้ค่ะ...อันดับแรกสู้เพื่อตัวคุณเอง และอันดับต่อๆไปก็คือสู้เพื่อครอบครัว(มีหรือยังอ่ะครอบครัว..ไม่แน่ใจ) ถ้าคุณมีลูก (ถ้ามีนะคะ) คุณก็ต้องสู้เพื่ออนาคต สำหรับเล็กที่เข้ามาขอเป็นสมาชิกที่นี่เพราะการใช้เงิน(หมุนเงิน)แบบผิดๆค่ะ(บอกอย่าไม่อายค่ะ)...ทั้งลูก+บ้านพี่สาว/ป้า(ผู้มีพระคุณเลี้ยงเรามา) ฯลฯ ครั้งนี้จะขอปรับปรุงตัวเองและแก้ไขเป็นครั้งสุดท้าย(จริงๆ จังๆ) เพราะลูกกำลังโตขึ้นทุกวัน (ตอนนี้ 3 ขวบ) กำลังกินกำลังต้องใช้ (อีกเยอะ) เล็กไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลยค่ะ (สมน้ำหน้า) ทำงานตั้งแต่อายุ 19 ปี (ทำงานด้วย+ส่งตัวเองเรียนจนจบปริญญาตรี(ภาคค่ำ)) นี่ปีนี้จะ 37 ปี แล้ว ตลอดเกือบ 20 ปีที่ผ่านไม่เคยมีอะไรเป็นของตัวเอง (ยกเว้นลูก) มีสามีก็เหมือนไม่มีค่ะ (ไม่ต้องไปพูดถึง) แต่เค้าก็รับผิดชอบเรื่องค่าเทอมค่าเรียนพิเศษลูกค่ะ (ห่วงน้อยลง) นี่ก็ตั้งใจว่าอยากจะให้หมดหนี้ภายใน 3-5 ปีข้างหน้าค่ะ (มุ่งมั่น) แต่ก็อย่างที่พี่แก้ว(ท่านรองประธานชมรมฯ)และหลายๆ คนบอกแหละค่ะว่า "อย่าเพิ่งไปคิดถึงอนาคตให้มาก" คิดถึงแต่วันนี้..ทำวันนี้ให้ดีที่สุดค่ะ....เฮ้ออออ...เหมือนเขียนแต่เรื่องตัวเองเลยเนอะ...แต่เอาเป็นว่า....คุณต้องผ่านพ้นปัญหานี้ไปได้ด้วยดีแน่นอนค่ะ ถ้าอ่านรายละเอียดของชมรมฯ และติดตามเยอะๆ ...เป็นกำลังให้ค่ะ สู้สู้

ขอบคุณคุณ กอบัว คุณ Angsuu คุณBenten ที่ให้กำลังใจ
ที่ผมเสียใจกับคู่ชีวิต หมายถึงผมไม่เหลืออะไรให้เค้าเลย
( ถึงแม้ว่าเค้าจะสนใจ Audition มากกว่าเรา )


วันนี้อาจจะไม่ใช่วันของเรา แต่ไม่ได้หมายความว่า จะไม่มีวันของเรา
ทุกวันนี้ก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้วันนั้นมาถึงซะที
ทำบุตรตักบาตร ไหว้พระ สวดมนต์
“แผลหนี้ ”รักษาไม่หายซะที ทุกครั้งที่เป็นก็พยายามรักษา
พอจะหายเริ่มตกสะเก็ดก็จะโดนซ้ำทุกที จนบางทีก็รู้สึกท้อ( แต่ก็ไม่เคยถอย )
แต่ก็จะพยายามสู้ต่อครับผมก็มีกำลังใจจากเพื่อนแล้วนิ
กะลังจะโพส ก็เห็นอีกหนึ่งกำลังใจ ขอบคุณคุณเล็กครับ
ครอบครัวนะมีแล้ว ( แต่ก็เหมือนไม่มี ) มีลูก 2 คน
คนโตมีครอบครัวกะลังจะแยกไป เพราะพ่อกะลังจะขายบ้าน
เป็นหวงก็แต่คนเล็ก ตอนนี้เพิ่งจะขึ้น ม.4 ยังอีกไกล เห่อ.....





ผมโพสคลิปนี้เผื่อเพือนบางคนยังไม่เคยได้ดู
ผมจะดูทุกครั้งที่ผมรู้สึกแน่นหน้าอก หายใจไม่สะดวก
ผมดูนับรอบไม่ได้ ดูแล้วดูอีก ดูแล้วก็ดูอีก
คงจะไม่เป็นไรนะครับเพราะมันอยู่ในยูทูป ซึ้งถือว่าเปิดเผยต่อสาธารณะ

ดีใจ และขอบคุณที่คุณ pu ก้าวออกมา แชร์เรื่องราวต่างๆ ของคุณให้เราฟังค่ะ
ยินดีมากๆๆ ค่ะ ที่คุณเป็นผู้โชคดี 1 ใน 2 ท่าน ที่ได้หนังสือรุ่น limited เพราะ
มีลายเซ็นของ 2 ท่าน ที่ปรึกษาชมรมฯ ค่ะ แก้วจ๋ายังไม่มีเลย

ก้าวแรกของการเริ่มเดินทางปลดหนี้ สิ่งที่ทุกคนรู้สึก คือ กลัว เพราะไม่รู้จะ
เจอด่านมารผจญทวงหนี้แบบไหน แต่หากใจพร้อมรับ แบบคุณ น่าจะเอาอยู่ค่ะ

เรื่องบ้าน อย่าเสียใจที่ต้องตัดใจ คุณอามักบอกเสมอ ให้คิดว่า ทรัพย์สินเหล่านี้
เขากำลังช่วยชีวิตเราค่ะ เมื่อหมดภาระหนี้ คุณยังสามารถสร้างขึ้นมาใหม่ให้ดี
กว่าเก่าก็ได้ค่ะ

อย่าคิดว่า ชีวิตจะไม่เหลืออะไรค่ะ การคิดบวกต้องบอกว่า คุณยังมีเหลือ
1 ชีวิตครบ 32 ชิ้น บวก คนข้างกาย อีก 1 บวก ลูก อีก 2 และแถมคนใน
ชมรมฯ เป็นหมื่น มากพอไหมค่ะ

เอาภาพสุนัขที่ชื่อ ศรัทธา หรือ Faith มาฝากซึ่งแก้วจ๋าได้ลงในกระทู้ตัวเอง
อ่านเรื่องของศรัทธาแล้ว คงทำให้คุณมีพลังสู้ต่อไปนะค่ะ แม้ชีวิตเรา กรรมลิขิต
แต่เรายังสามารถเลือกได้นะค่ะ




มาอัพเดท ข่าวเจ้า หมาสองขา นักสู้กันหน่อย ได้ยศเป็นสิบเอก

เดลี่เมล์รายงานว่า เมื่อ 17 ส.ค. กองทัพสหรัฐประดับยศให้สุนัข 2 ขา ชื่อ เฟธ เป็นสิบเอกเกียรติยศเพื่อปลอบขวัญให้กับเหล่าทหารผ่านศึกที่พิการ โดยเจ้าเฟธ สุนัขเพศเมียพันธุ์ผสมระหว่างลาบราดอร์กับเชาเชา อายุ 8 ปี เป็นขวัญใจตัวโปรดในค่ายทหารและตามโรงพยาบาล แม้สองขาหน้าด้วน แต่มันฝึกฝนจนเดินด้วย 2 ขาหลังได้อย่างคล่องแคล่วและมั่นคง

"เฟธเป็นแรงบันดาลใจอย่างดีให้กับคนหนุ่มเหล่านั้น มันทำได้ดีแม้จะพิการ ฉันอยากให้มันทำให้ทหารอังกฤษยิ้มออก" จูดี้ สตริงเฟลโลว์ ชาวเมืองโอกลาโฮมา สหรัฐ เจ้าของสุนัขกล่าว และว่ามีแผนจะพาเฟธไปอังกฤษเยี่ยมทหารบาดเจ็บจากศึกอัฟกานิสถาน

เฟธเกิดมาโดยขาหน้าข้างหนึ่งด้วน ส่วนอีกข้างงอกไม่สมบูรณ์จนต้องตัดทิ้ง แม่ของมันไม่ยอมเลี้ยง ลูกชายของจูดี้ไปพบเข้าจึงรับมาเลี้ยงดูและสอนให้มันเดินโดยใช้เนยถั่วหลอกล่อ

เข้ามาเป็นกำลังใจให้เหมือนกัน สู้ สู้ นะค่ะ เดี๋ยวก็ผ่านมันไปได้ค่ะ เข้ามาเป็นสมาชิกในชมรมฯ ปลดหนี้ได้แน่นอนค่ะ มีลูกเป็นกำลังใจที่ดีที่สุดค่ะ
หายเหนื่อยทุกครั้งเป็นคิดถึงเค้า....

ขอบคุณครับคุณ papa ได้กำลังใจและได้อ่านๆกระทู้ในเวปก็ลดความตื่นกลัวลงไปได้บ้าง

วันนี้แต่เช้าสแตนดาร์ด โทรเข้าเบอร์บ้านคงจะนึกว่าออฟฟิศที่ทำงาน พูดจาดีแต่เสียงดุ

ช่วงบ่ายแบ้งค์ที่ผ่อนบ้านก็โทรมาชวนปรับโครงสร้างหนี้เพราะบ้านผมน้ำท่วมเข้าโครงการได้
ลดเงินผ่อนลงเกือบครึ่ง แต่ต้องจ่ายให้ได้ทุกเดือน ขาดเดือนเดียวก็ถูกปรับดอกเบี๊ยเป็นสูงสุดทันที
แต่คิดแล้วก็ยังไม่มีจ่าย

เงินที่มีตอนนี้ไม่รู้จะพอใช้ถึงสินเดือนอะป่าว เฮ่อ.....

ขอถามเล่นๆหน่อยนะว่า เพื่อนๆคิดกันบ้างมั้ยว่า พวกทวงหนี้ก็เข้ามาอ่านและดูกระทู้ในเวปนี้ด้วย ???

ขอถามเล่นๆหน่อยนะว่า เพื่อนๆคิดกันบ้างมั้ยว่า พวกทวงหนี้ก็เข้ามาอ่านและดูกระทู้ในเวปนี้ด้วย ???


คุณคิดว่าพวกทวงหนี้ก็เข้ามาอ่านและดูกระทู้ในเว็บของเราจริงหรือ เท่าที่รู้มาคนทวงหนี้คุณเธทก็เป็นหนี้มิใช้น้อยเช่นกัน พวกทวงหนี้เขาก็ทำงานหาเงินใช้หนี้เหมือนกับเรานี้ละครับ ไม่มีอะไรพิเศษ (ตอบเล่นๆนะ)

ผมอาจจะวิตกจริตคิดไปว่าคนทวงหนี้เข้ามาดูเพื่อหาข้อมูลและดูว่าคนที่เค้าทวงหนี้เข้ามาเป็นสมชิกของชมรมนี้หรือปล่าว เพราะทุกครั้งที่เข้ามาดูก็จะเห็น "คนออนไลน์" หลายสิบจนเกินร้อยคน
หรือว่ามีคนเดือดร้อนและเป็นหนี้เข้ามาดูและหาทางออกวันหนึ่งนับร้อย
ก็แสดงว่ามีคนขยับสถานะตัวเองเป็น "ลูกหนี้บัตรเครดิต" วันหนึ่งนับร้อย
มันก็ทำให้เรารู้สึกว่ามีเพื่อนร่วมชตาหนี้ไม่น้อยเลยนะเนี๊ยะ

ขออภัยแนบไฟล์ผิดวิธี อิ อิ

เอี้ยก้วย เขียน: ขอถามเล่นๆหน่อยนะว่า เพื่อนๆคิดกันบ้างมั้ยว่า พวกทวงหนี้ก็เข้ามาอ่านและดูกระทู้ในเวปนี้ด้วย ???

ขอตอบจริงๆ(ไม่ได้ตอบเล่นๆ)

พวกมันเข้ามาอ่านกันทุกวันนั่นแหละครับ วันละหลายๆรอบ
แล้วพวกมันก็ทำตัวเป็นอีแอบแบบนี้มาตั้งนานหลายปีแล้วด้วย
ขนาดงานกิจกรรมของชมรมฯต่างๆ มันยังแฝงตัวเข้ามาทุกงานเลย รวมทั้งงานที่เพิ่งผ่านไปนี้ด้วย

debtclub.consumerthai.org/index.php?option=com_kunena&func=view&catid=5&id=5467&limit=50&limitstart=400&Itemid=29



ผมถึงได้บอกลงไปในกระทู้ตั้งหลายครั้งว่า
มีคำถามบางอย่าง ที่ผมรู้คำตอบและทางออก...แต่ไม่สามารถพิมพ์ตอบลงในกระทู้ได้
www.consumerthai.org/debtclub/index.php?option=com_kunena&func=view&catid=5&id=2247&Itemid=29



ต้องอาศัยเวทีตามกิจกรรมเหล่านี้เท่านั้น ในการถ่ายทอดให้ความรู้
www.consumerthai.org/debtclub/index.php?option=com_kunena&func=view&catid=5&id=5467&Itemid=29

จริงๆค่ะ มันเป็น อีแอบ ไอ้แอบ แอบมาอ่าน สมัครเป็นสมาชิกก็ยังมี หลอกถาม บางทีก็สมัครมาด่าพวกเรากรรมการกะสมาชิกเล่นๆ
เวลามีอบรม เราถึงต้องตรวจสอบกัน สมาชิกก็อยากให้เข้าใจตรงนี้
ส่วนเทคนิคพิเศษต่างๆ เรามักจะได้กันตอนเวทีข้างนอกนั่นแหละค่ะ สมัยนี้ยังดีที่ชมรมฯ ผลัดดันให้เกิดอบรมฟรีทุกๆ 3 เดือน
ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีค่ะ ต้องจ้องว่า เมื่อไหร่พี่นกจะลาออก เอ๊ย...(ก็พี่นกเขาจัดเวทีสุดท้ายของนายนกกระจอกเทศ) ไปเมื่อหลายปีก่อน และกอบัวก็ได้ไปงานนี้เป็นงานแรก เช่นกัน...
จัดงานตามวัด ตามร้านอาหาร ร้อนก็ร้อน แต่ก็ไปกันทุกงาน...ลำบากกว่านี้เยอะ
บางคำถาม บางคำตอบ เราละเว้นไม่ต้องหน้าบอร์ด เพราะสมาชิกไม่เสียหายอะไร
แต่กรรมการมีตัวตนจริง เวลาเขาเอาเรื่องเอาราวมา ก็เอาคำตอบที่เราตอบไปฟ้อง กรรมการขึ้นชื่อว่า "ขาข้างหนึ่งเแหย่อยู่ในคุก" กันทั้งนั้น
เราถึงอยากให้สมาชิกช่วยเหลือตัวเองมากๆ อ่านมากๆ ประยุกต์ให้เข้ากับตัวเอง ไม่มีอะไรตายตัวหรอก ปรับเปลี่ยนกันไป
แต่จะให้ตอบเข้าข้างตัวเอง จนทำให้เว็บบอร์ดปิด...ขอบายค่ะ...

UOB เนี่ยตัวตามบอร์ดเลยครับ

สมัยแรกๆ เจ๊นางมาร โทรมาเอง บอกว่า จะให้ชั้นลด 40 50 เปอร์เซนต์ฝันไปเถอะ มันมาอ่านบอร์ดแน่ๆ

ขนาดผมนั่งรอลงทะเบียนอบรมคราวที่แล้ว ยังมีพวกมั่วดริ๊งก์มาในงานเลย

พวกอีแอบ ไอ้แอบเนี่ย ... จับได้ตัวเป็นๆ น่า "ฆ่า" หักคอ!!!!! (โมโห)

ในประดาบุคคลทั่วไปนั้น...อาจเป็นเจ้าหนี้ที่เปิดดูทั้งวัน..นับสิบๆราย...

จึงไม่อยากให้เพื่อนๆลงรายละเอียดเกินไป..เช่น..ยอดเป๊ะๆ..บทสนทนาเต็มๆ..

ไม่อยากให้เอาแต่สะใจ....อาจเป็นผลเสียต่อตัวเอง..และเพื่อนๆ..ได้.....

หากเค้าจับทางได้ว่าเป็นเคสของเรา...อาจยุ่งยากภายหลัง..คุยยากขึ้น.เป็นต้น...

ขอบคุณครับ ก็อย่างที่ว่านะครับ ผมเกิดวิตกจริตเลยหลืมไปว่าได้อ่าน เรื่องมีพวกแอบและแฝงตัวเข้ามา
ต้องขออภัยที่ไม่ได้คิดทบทวนก่อนถาม (บางวันอ่านจนมึนนะ )
ความจริงวันที่อบรมผมก็ได้รับคำแนะจากคุณนกกระจอกเทศมาพอสมควร
ตอนไปอบรมได้เห็นบรรยากาศและได้รู้ว่ากรรมการชมรมทุกท่าน
ช่วยเหลือเพื่อนๆด้วย "จิตอาสา" ทุกท่าน
ผมก็คิดในใจนะครับว่าหากเรารอดพ้น ชะตาหนี้ครั้งนี้ได้
ก็จะอาสาช่วยเหลือทางชมรมเท่าที่ตัวเองสามารถ
ขอบคุณและขอบคุณครับผม

ด้วยความยินดียิ่งครับ....mr.pu...!!!

มาแล้วครับวันนี้เจ้าหนี้ 7 รายเหมื่อนนัดกัน ห่างกัน 5-10นาที
ยังตื่นเต้นและสั่นอยู่ ไม่ทันถามชื่อแซ่ (เค้าบอกเหมือนกันแต่ฟังไม่ทันซ๊ากที )
รายสุดท้ายชวนคุยด้วย บอกเป็นแค่เจ้าหน้าที่ทำตามหน้าที่
บอกให้หยอดไปบ้างเพื่อรักษาบัญชี ไม่อยากให้เสียเครดิต (เคยห่วงเหมือนกันคำนี้ )
ก็เหมือนที่ได้อ่านในกระทู้พยามให้หยอดให้ได้ โธ่ปลายเดือนยังไม่รู้ว่าจะมีเงินซื้อกับข้าวหรือปล่าว
ยี่งกว่าตกงานไม่มีรายได้เข้ามา แต่บิลค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์มาแล้ว เซ็งอะ