จากกระทู้นี้
debtclub.consumerthai.org/index.php?option=com_kunena&func=view&catid=5&id=18562&Itemid=52#27963
เอาไงดีกับชีวิตทำงานก็เหนื่อย เงินเดือนออกก็จ่ายบัตรหมด...เฮ้ย ของคุณ powder
คุณปลาฉลาม ไปโพสไว้ว่า
นี่ไง เคสที่ต้องการ
ผมไม่ได้ซ้ำเติมนะครับ
แต่ผมกำลังบอกถึงว่าถ้าบอกกับแฟนไปแล้ว ผลจะเป็นไง
ส่วนมากจะดี แต่กรณีของท่านมันไม่ใช่
เหมือนกับที่ผมกำลังคิดอยู่ตอนนี้
เพราะอยากพูดอยากบอกใจจะขาด
แต่อยากหากรณีตัวอย่างทั้งดีและไม่ดีเอาไว้ก่อน
อย่างกรณีของคุณถ้าผมได้บอกไปผมจะดีใจด้วยซ้ำถ้าเค้าตัดเนื้อร้ายก้อนนี้อย่างผมทิ้งไป
เพราะหลังจากนั้นผมจะทำอะไรก็จะได้ทำเต็มที่ ไม่ต้องมาโกหก ไม่ต้องมาปกปิด จนตัวเอง คิดมากแบบนี้
เพราะยิ่งอ่านยิ่งอยากบอกมากๆให้รู้เรื่องกันไปเลย
เพราะตอนนี้ ตื้อๆตันๆ
ทำไรก็ไม่สบายใจ
และจากกระทู้นี้http://debtclub.consumerthai.org/index.php?option=com_kunena&func=view&catid=5&id=26631&Itemid=52#27962 น้องใหม่ตัดสินใจจะหยุดหนี้จร้า...แบบว่า ไม่มี ไม่คิดหนี และ ไม่จ่าย(ตอนนี้ไม่มีจ่าย ของคุณ pennoon
เข้าใจครับเจ้กอบัว
อารมณ์เทพประมาณเจ้ มันผ่านมาแล้ว และก็จบสวย
เมื่อถึงจุดนั้นก็กลับมามองดู ก็ยิ้มได้ แถมจะฮาอีกตะหาก
ผมในอนาคตก็จะเป็นอย่างวนั้นแล่ะกลับมาฮากลับมาช่วยเหลือคนใหม่ๆเหมือนกัน
เพราะปัญหาหนี้ไม่จบสิ้นอยู่แล้ว คนเก่าไปคนใหม่ก็มา
ไม่ได้กังวลเรื่องเจ้าหนี้มันทวงเลยสำหรับผม
แค่ตอนนี้ยังไม่ได้บอกแฟนเท่านั้นเอง
ถ้าเคลียร์แล้ว
ผมก็ไม่กลัวไรทั้งนั้นแล่ะ
รอก่อนสิ้นปีนี้ผมต้องบอก จะได้รู้ซะทีว่าจะเดินไปทางไหนต่อจะเลิก หรือจะสู้ตอช่วยผม
สิ่งเดียวที่มันหนักอกตอนนี้ครับ
ว่าจะไม่เข้ามาต่อความยาวสาวความยืด ของคนพายเรือวนในอ่างน้ำเน่าแบบคุณแล้ว
คุณต้องการอะไร หาพรรพวกที่จะเห็นดีเห็นงามกับคุณ
หรือต้องการชี้นิ้วว่า “นี่ไง...จบแบบไม่สวย นี่ไง” ยังงี้เหรอ แล้วก็ซุกหัวในกระดองต่อไป
แหกตาอ่านทั่วแล้วหรือยัง หรือจ้องแต่หัวแม่ตีนตัวเอง
คิดแต่ว่า “ปัญหาของกูใหญ่ที่สุด มากที่สุด” พวกคุณเมิงไม่เหมือนกูหรอก กูเนี้ยหนักโคตรๆ
เลิกเอาตัวเองเป็นที่ตั้งเสียที แล้วอย่าคิดว่าปัญหาของคนอื่นมันเล็กกว่า ที่แก้ได้เพราะ “เทพ” กว่า
ที่หมดหนี้ได้ ไม่ใช่เทพ และไม่ได้ผ่านปัญหาหนี้มาได้ แล้วค่อยมา “ฮา”
ฉันฮาตั้งแต่รู้จักชมรม และมั่นใจในแนวทางของชมรมฯ มาแล้ว
กว่าจะผ่านหมดหนี้ได้ ฉันก็เคยเอาตีนก่ายหน้าผาก นอนมองดูลูกสี่คน ผัวอีกหนึ่ง จะอ้าปากบอกผัว ก็กลัวผัวจะขอเลิก
ทนไม่บอก และหมุนบัตร หมุนเงินคนเดียว จากหนี้ไม่กี่แสน ปาเข้าไปเกือบล้าน เพราะ “ไม่กล้าบอกคู่ชีวิต” นี่แหละ
คุณคิดว่า ฉันคงบอกแล้วผัวก็ลงมากราบ มาหอม พูดเหมือนพระเอกทีวีหลังข่าว “ที่รัก ไม่เป็นไร เราจะฟันฝ่าไปด้วยกัน” อันนั้นมันมีแต่ในละครน้ำเน่า
แต่ก่อนที่ฉันจะบอก ฉันนั่งอ่านกระทู้ต่างๆ ที่สมัยก่อนไม่ได้รวบรวมไว้เป็นหมวดหมู่ แบบนี้ด้วยซ้ำ
อ่านแล้วก็ปรินท์ ออกมาเป็นปึก วางให้ผัวอ่าน พอผัวอ่าน ผัวถามคำแรกว่า “เงินไปไหนหมด”
แล้วคุณรู้ไหม ทุกครั้งที่เขาอึดอัดใจ เขาก็จะพูดลอยๆ เป็นทำนองต่อว่าเรา ว่าเราใช้เงินฟุ่มเฟือย สุรุ่ยสุร่าย ทำไม???
พูดทีไร คนฟังน้ำตาไหลทุกที
คุณรู้ไหม พอบอกเขาเรื่องหนี้ เขาสติสตังแตก ขับรถก็ออกนอกเส้นทาง คนเป็นเมียยืนชะเง้อคอยมองรถว่าเมื่อไหร่จะมา
ฉันโทรไปขอกำลังใจจากพี่นกกระจอกเทศ แต่กลับได้คำพูด ดุ เตือน มาแทน
ฉันต้องทนฟังเสียงสามีพลิกตัวทั้งคืน เพราะเขานอนไม่หลับ เขากลุ้มใจเรื่องหนี้ กลุ้มว่าบ้านจะถูกยึดไหม ร่างกายเขาผ่ายผอมเพราะทำใจไม่ได้กับเรื่องหนี้
แล้วคุณคิดว่าฉันทำอย่างไร กับเส้นทางการปลดหนี้
ฉันเลือกที่จะบอกสามี แทนที่จะปกปิดความจริง เพราะฉันกล้าเผชิญหน้ากับมัน เก็บเอาไว้ก็อึดอัด พอพูดออกไป ฉันยอมรับทุกการกระทำ แม้ว่าหากมันเลวร้ายถึงที่สุด ต้องแยกทางกัน ฉันก็เลือกที่จะ “เผชิญหน้า” ไม่ใช่ซุกหดหัวในกระดองแบบคุณ
ฉันเชื่อมั่นในตัวเอง ในตัวสามี และเชื่อมั่นในความรัก และที่สุดฉันเชื่อมั่นว่า แนวทางนี้ “ฉันต้องรอด”
มันไม่ง่าย แต่ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ กว่าครึ่งปี บรรยากาศในบ้านแสนจะอึมครึม แต่ฉันบอกกับตัวเองว่า ฉันจะไม่หวนกลับไปเส้นทางเดิมๆ และฉันจะต้องทำให้สามีเห็นว่า แนวทางนี้ฉันทำได้
สองสามเดือนแรก ฉันเป็นสมาชิกที่กากที่สุด ร้องไห้เก่งที่สุด ร้องไห้ไปรับสายทวงหนี้ไป ไม่ถอย ไม่หนี
ฉัน “เทพ” หรอกหรือ...
ใจที่สู้ไม่ถอย และไม่หันหลังกลับ ทำให้คนขี้แยในวันนั้น แกร่งในวันนี้
คนเราจะรู้คุณค่าตัวเอง ก็ตอนที่ผ่านความทุกข์นี่แหละ เพราะทุกข์สอนเราได้ดีกว่าสุข สอนให้เรารู้คุณค่าของตัวเอง คุณค่าของคนข้างๆ
อย่าเอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางของโลก อย่าตัดสินคนอื่นๆ เพียงเพราะตัวเองมีกะลาครอบบนหัวใบเดียว
คนเราผ่านชีวิตมาต่างกัน ฉันไม่เคยตำหนิการใช้ชีวิตของใคร แต่ถ้าหากมันพายเรือวนในอ่าง แล้วก็พยามยามหาเคสที่จะให้เหมือนตัวเอง เพื่อเป็นข้ออ้างว่า “นี่ไง บอกแล้วผัวโกรธ “ แล้วไง
ถ้าบอกแล้ว กลัวเมียจะเลิก ก็กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมๆ หาเงินจ่ายขั้นต่ำไป ปกปิดเมียให้มิด แล้วก็ไม่ต้องเข้ามาคร่ำมาครวญในบอร์ดนี้อีก
ต้องการคนปลอบใจ ต้องการคนนิ่งแตะ นิ่งแตะ โอ๋.... กลับไปซุกชายผ้านุ่งแม่เหมือนเด็กๆเห๊อะ
“อ๋อ..ใช่สิ เจ้เทพ เจ้เป็นถึงกรรมการ”
...กว่าจะผ่านวันนี้มาได้ ฉันก็ไม่แตกต่างกับมือใหม่หัดหยุดหนี้หรอก แต่ฉันเลือกที่จะหันหน้าสู้มัน
โดนกรรมการในนี้เตือนหน้าบอร์ดซึ่งๆหน้า ถ้าคุณอยู่ในยุคหมูสมิง Sunshine คุณจะไม่ได้อ้าปากพูดหลายกระทู้แบบนี้หรอก
แล้วไม่ต้องมาอ้าง มาพูดเหมือนกระทบพี่แก้วจ๋าว่า “มาแนวสิทธิสตรีอีกแล้ว”
ถ้าคุณจะยอมแพ้ผู้หญิงเก่งแบบพี่แก้วจ๋า ก็ให้มันรู้ไป
เทพไม่เทพ มารไม่มาร มันต่างที่ การกล้าเผชิญหน้ากับปัญหา และแก้ไข ทำให้ดีที่สุด
ถ้ามันจะมีอะไรเลวร้ายกว่านี้ บอกได้คำเดียว “กูรับได้”
กูจะไป กูจะเดิน แต่กูไม่มีวันยอมแพ้ แม้กูต้องตาย กูก็จะไป
น้ำตาในวันโน้น ทำให้มีวันนี้ วันที่แหกปากบอกทุกคนว่า หมดหนี้แล้วโว๊ย...
อยากเวิ้น ก็เวิ้นไป คนแบบนี้ ผ่านมา มันก็ผ่านไป ไม่เคยเก็บมาเป็นอารมณ์ ขอให้ไปดีเถอะ