สวัสดีครับ เริ่มหยุดจ่ายแล้ว

ศาลท่านตัดสินว่ายังไงบ้างครับ เพราะผมมีกับ JMT 1ตัวครับ

ThamGKGK เขียน: JMT รับมือได้ลำบากถ้าคดียังไม่ขาดอายุความ มันไม่มีนโยบายลดหนี้ให้ลูกหนี้เลย ที่จริงแล้วข้อเสนอที่ทนายฝ่ายโจทก์ยื่นมา ผมก็ชำระไหวโดยแบ่งเป็นงวดๆทั้งหมด 23 งวด แต่เนื่องจากเป็นหนี้ใบสุดท้ายแล้วผมพอมีเงินเก็บอยู่บ้างจึงขอสู้ให้ถึงที่สุด

โดยขึ้นศาลนัดที่ 2 วันที่ 25 กรกฎาคม 2561 ที่ผ่านมาคืบหน้าดังนี้

ทางเดียวคือต้องสู้โดยการยื่นคำให้การ ไม่ว่าจะเรื่องดอกเบี้ย และยื่นคำให้การให้ ให้โจทก์แถลงว่าซื้อหนี้ของจำเลยมาเป็นจำนวนเท่าไหร่ แล้วฟ้องจำเลยเท่าไหร่
การกระทำของจำเลยนั้นทำให้โจทก์ได้รับความเสียหายอย่างไร เป็นการเรียกร้องความเสียหาย จากการที่จำเลยไม่ชำระหนี้หรือเป็นการหาประโยชน์จากหนี้ของจำเลย เป็นการค้ากำไรเกินควรหรือไม่


ผมไปศาลมา 2 นัด ผู้พิพากษา แต่ละท่านก็มี ดุลพินิจต่างกันแม้จะเป็นคดีเดียวกัน
ในนัดแรกที่ผมได้กล่าว ขอเลื่อนและได้เตรียมคำให้การไว้ตั้งแต่นัดแรก ท่านให้โจทก์แถลงว่าซื้อหนี้ของผมมาเป็นจำนวนเท่าไหร่ และยังกล่าวด้วยว่าแม้จะไม่ยื่นคำให้การศาลก็จะช่วยดูเรื่องดอกเบี้ยและลดดอกเบี้ยให้เป็นไปตามกฎหมาย

นัดที่ 2 ที่เลื่อนมา ผู้พิพากษาท่านแรกท่านย้าย ทำให้ผมต้องพบกับผู้พิพากษาอีกท่าน หลังจากยื่นคำให้การไปแล้ว ท่านบอกว่าโจทก์ก็มีความเสี่ยงเนื่องจากซื้อหนี้มาแบบเหมาเข่ง ทวงได้บ้างไม่ได้บ้าง และท่านก็บอกว่าท่านเคยเป็นทนาย ทวงหนี้มาก่อน ผมนี่อึ้งเลย ท่านให้ผมยืนและพูดต่อหน้าจำเลยคนอื่นๆที่มาในคดีผู้บริโภคเหมือนกัน ว่าดูซิคุณเป็นคนเดียวที่ยื่นคำให้การ คนอื่นๆเขาโง่หรือที่เขาไม่ยื่นปกป้องสิทธิ์ของตัวเอง แต่ผมก็อยากจะสู้ให้ถึงที่สุด ได้ยื่นคำให้การไปอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด

ขอแนะนำคนอื่นๆ จากประสบการณ์ของตัวเอง JMT เป็นหนี้ใบสุดท้ายของผม หากมีประเด็นเรื่องดอกเบี้ยแล้วจำเลยพิสูจน์ได้ว่าโจทก์คิดดอกเบี้ยเกินกฎหมายกำหนด คือเกินร้อยละ 28 ต่อปี เกินประกาศธนาคารแห่งประเทศไทยก็มีโอกาสที่เราจะลดดอกเบี้ยได้ โดยดอกเบี้ยจะเป็นโมฆะเนื่องจากเกินกฎหมายกำหนด ดอกเบี้ยจะถูกตัดออกไปเหลือแต่ต้น เงินที่เคยชำระไปก็เอาไปตัดต้น เหลือเท่าไหร่ก็ได้ชำระต้นเท่านั้น

หรืออาจจะถูกลดลงมาให้คิดดอกเบี้ยได้ในอัตราสูงสุดตามประกาศธนาคารแห่งประเทศไทยก็ได้ ขึ้นอยู่กับดุลพินิจของผู้พิพากษามีหลายฎีกาที่คำพิพากษาแตกต่างกันออกไป

ส่วนของผมยื่นคำให้การไปประเด็นแรกคือเรื่องดอกเบี้ยสูงเกินส่วนเนื่องจากกรณีของผมดอกเบี้ยไม่เกิน 28 เปอร์เซ็นต์ต่อปีเสียเปรียบครับ สู้ได้ยากอีก ประเด็นหนึ่งคือผมยื่นคำให้การให้โจทก์แถลงว่าซื้อนี่ของผมมาเป็นจำนวนเท่าไหร่ ได้รับความเสียหายอย่างไร

โดยสิ่งที่ผมได้ท่องไปกล่าวต่อหน้าบัลลังก์ศาลมีดังนี้

ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์บัญญัติไว้ว่า
มาตรา 379 ถ้าลูกหนี้สัญญาแก่เจ้าหนี้ว่าจะใช้เงินจำนวนหนึ่งเป็น เบี้ยปรับ เมื่อตนไม่ชำระหนี้ก็ดี หรือเมื่อไม่ชำระหนี้ให้ถูกต้องตามสมควรก็ดี เมื่อลูกหนี้ผิดนัดก็ให้ริบเบี้ยปรับ
มาตรา 383 ถ้าเบี้ยปรับที่ริบนั้นสูงเกินส่วน ศาลจะลดลงเป็นจำนวนพอสมควรก็ได้

ตามคำฟ้องที่โจทก์ แจ้งว่าได้รับความเสียหาย จำเลยมีหน้าที่รับผิด ชำระหนี้พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 15 ต่อปี ขอเงินต้นที่โจทก์ฟ้อง

ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บัญญัติไว้การเรียกค่าเสียหายและดอกเบี้ยผิดนัดชำระไว้ดังนี้

มาตรา 222 การเรียกเอาค่าเสียหายนั้น ได้แก่ค่าสินไหมทดแทน เพื่อความเสียหาย เช่นที่ตามปกติย่อมเกิดขึ้น แต่การไม่ชำระหนี้นั้น

มาตรา 224 หนี้เงินนั้น ท่านให้คิดดอกเบี้ยในระหว่างผิดนัดชำระ ร้อยละเจ็ดกึ่งต่อปี การเรียกดอกเบี้ยผิดนัดชำระ ร้อยละ 15 ต่อปี จึงไม่เป็นไปตามบทบัญญัติของกฎหมาย

เพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรม หนี้ดังกล่าวเป็นหนี้ของจำเลยกับธนาคารธนชาต

ตามที่โจทก์สมัครใจเข้าซื้อหนี้จากธนาคารธนชาต โจทก์จะต้องแสดงให้เห็นว่าโจทก์ซื้อหนี้ของจำเลยมาเป็นจำนวนเท่าไร ได้รับความเสียหายตามมาตรา 222 ดังกล่าวอย่างไร โจทก์ซื้อหนี้ของจำเลยมากี่บาทแล้วฟ้องจำเลยให้ต้องชดใช้หนี้นั้น เป็นการค้ากำไรเกินควรหรือไม่ หากไม่แสดงหลักฐานให้เห็น จะเรียกความเสียหายเป็นมูลค่าที่ยุติธรรมได้อย่างไร

จำเลยกราบเรียนศาลขอได้โปรดพิจารณา


ศาลนัดอ่านคำพิพากษาวันที่ 28 สิงหาคม 2561 ผมได้พยายามสู้จนถึงที่สุดแล้ว และอย่างเลวร้ายที่สุดหากศาลพิพากษาให้ผมชำระตามที่โจทก์ยื่นฟ้อง อย่างน้อยผมได้เปรียบตรง ที่ว่าผมไม่เคยได้รับโอนทรัพย์สินจากใครและไม่เคยโอนทรัพย์สินไปให้ใครสืบทรัพย์ผมคงยึดอะไรไม่ได้

ก็เหลือแต่อายัดเงินเดือนแต่คิดว่าผมมีเงินเก็บพอจะปิดหนี้ได้ จากการขอส่วนลดเมื่อได้ตัวเลขหลังคำพิพากษา แล้วผมจะอัพเดทให้ทราบอีกครั้งครับ

รอฟังด้วยคนครับ

ThamGKGK เขียน: JMT รับมือได้ลำบากถ้าคดียังไม่ขาดอายุความ มันไม่มีนโยบายลดหนี้ให้ลูกหนี้เลย ที่จริงแล้วข้อเสนอที่ทนายฝ่ายโจทก์ยื่นมา ผมก็ชำระไหวโดยแบ่งเป็นงวดๆทั้งหมด 23 งวด แต่เนื่องจากเป็นหนี้ใบสุดท้ายแล้วผมพอมีเงินเก็บอยู่บ้างจึงขอสู้ให้ถึงที่สุด

โดยขึ้นศาลนัดที่ 2 วันที่ 25 กรกฎาคม 2561 ที่ผ่านมาคืบหน้าดังนี้

ทางเดียวคือต้องสู้โดยการยื่นคำให้การ ไม่ว่าจะเรื่องดอกเบี้ย และยื่นคำให้การให้ ให้โจทก์แถลงว่าซื้อหนี้ของจำเลยมาเป็นจำนวนเท่าไหร่ แล้วฟ้องจำเลยเท่าไหร่
การกระทำของจำเลยนั้นทำให้โจทก์ได้รับความเสียหายอย่างไร เป็นการเรียกร้องความเสียหาย จากการที่จำเลยไม่ชำระหนี้หรือเป็นการหาประโยชน์จากหนี้ของจำเลย เป็นการค้ากำไรเกินควรหรือไม่


ผมไปศาลมา 2 นัด ผู้พิพากษา แต่ละท่านก็มี ดุลพินิจต่างกันแม้จะเป็นคดีเดียวกัน
ในนัดแรกที่ผมได้กล่าว ขอเลื่อนและได้เตรียมคำให้การไว้ตั้งแต่นัดแรก ท่านให้โจทก์แถลงว่าซื้อหนี้ของผมมาเป็นจำนวนเท่าไหร่ และยังกล่าวด้วยว่าแม้จะไม่ยื่นคำให้การศาลก็จะช่วยดูเรื่องดอกเบี้ยและลดดอกเบี้ยให้เป็นไปตามกฎหมาย

นัดที่ 2 ที่เลื่อนมา ผู้พิพากษาท่านแรกท่านย้าย ทำให้ผมต้องพบกับผู้พิพากษาอีกท่าน หลังจากยื่นคำให้การไปแล้ว ท่านบอกว่าโจทก์ก็มีความเสี่ยงเนื่องจากซื้อหนี้มาแบบเหมาเข่ง ทวงได้บ้างไม่ได้บ้าง และท่านก็บอกว่าท่านเคยเป็นทนาย ทวงหนี้มาก่อน ผมนี่อึ้งเลย ท่านให้ผมยืนและพูดต่อหน้าจำเลยคนอื่นๆที่มาในคดีผู้บริโภคเหมือนกัน ว่าดูซิคุณเป็นคนเดียวที่ยื่นคำให้การ คนอื่นๆเขาโง่หรือที่เขาไม่ยื่นปกป้องสิทธิ์ของตัวเอง แต่ผมก็อยากจะสู้ให้ถึงที่สุด ได้ยื่นคำให้การไปอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด

ขอแนะนำคนอื่นๆ จากประสบการณ์ของตัวเอง JMT เป็นหนี้ใบสุดท้ายของผม หากมีประเด็นเรื่องดอกเบี้ยแล้วจำเลยพิสูจน์ได้ว่าโจทก์คิดดอกเบี้ยเกินกฎหมายกำหนด คือเกินร้อยละ 28 ต่อปี เกินประกาศธนาคารแห่งประเทศไทยก็มีโอกาสที่เราจะลดดอกเบี้ยได้ โดยดอกเบี้ยจะเป็นโมฆะเนื่องจากเกินกฎหมายกำหนด ดอกเบี้ยจะถูกตัดออกไปเหลือแต่ต้น เงินที่เคยชำระไปก็เอาไปตัดต้น เหลือเท่าไหร่ก็ได้ชำระต้นเท่านั้น

หรืออาจจะถูกลดลงมาให้คิดดอกเบี้ยได้ในอัตราสูงสุดตามประกาศธนาคารแห่งประเทศไทยก็ได้ ขึ้นอยู่กับดุลพินิจของผู้พิพากษามีหลายฎีกาที่คำพิพากษาแตกต่างกันออกไป

ส่วนของผมยื่นคำให้การไปประเด็นแรกคือเรื่องดอกเบี้ยสูงเกินส่วนเนื่องจากกรณีของผมดอกเบี้ยไม่เกิน 28 เปอร์เซ็นต์ต่อปีเสียเปรียบครับ สู้ได้ยากอีก ประเด็นหนึ่งคือผมยื่นคำให้การให้โจทก์แถลงว่าซื้อนี่ของผมมาเป็นจำนวนเท่าไหร่ ได้รับความเสียหายอย่างไร

โดยสิ่งที่ผมได้ท่องไปกล่าวต่อหน้าบัลลังก์ศาลมีดังนี้

ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์บัญญัติไว้ว่า
มาตรา 379 ถ้าลูกหนี้สัญญาแก่เจ้าหนี้ว่าจะใช้เงินจำนวนหนึ่งเป็น เบี้ยปรับ เมื่อตนไม่ชำระหนี้ก็ดี หรือเมื่อไม่ชำระหนี้ให้ถูกต้องตามสมควรก็ดี เมื่อลูกหนี้ผิดนัดก็ให้ริบเบี้ยปรับ
มาตรา 383 ถ้าเบี้ยปรับที่ริบนั้นสูงเกินส่วน ศาลจะลดลงเป็นจำนวนพอสมควรก็ได้

ตามคำฟ้องที่โจทก์ แจ้งว่าได้รับความเสียหาย จำเลยมีหน้าที่รับผิด ชำระหนี้พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 15 ต่อปี ขอเงินต้นที่โจทก์ฟ้อง

ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บัญญัติไว้การเรียกค่าเสียหายและดอกเบี้ยผิดนัดชำระไว้ดังนี้

มาตรา 222 การเรียกเอาค่าเสียหายนั้น ได้แก่ค่าสินไหมทดแทน เพื่อความเสียหาย เช่นที่ตามปกติย่อมเกิดขึ้น แต่การไม่ชำระหนี้นั้น

มาตรา 224 หนี้เงินนั้น ท่านให้คิดดอกเบี้ยในระหว่างผิดนัดชำระ ร้อยละเจ็ดกึ่งต่อปี การเรียกดอกเบี้ยผิดนัดชำระ ร้อยละ 15 ต่อปี จึงไม่เป็นไปตามบทบัญญัติของกฎหมาย

เพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรม หนี้ดังกล่าวเป็นหนี้ของจำเลยกับธนาคารธนชาต

ตามที่โจทก์สมัครใจเข้าซื้อหนี้จากธนาคารธนชาต โจทก์จะต้องแสดงให้เห็นว่าโจทก์ซื้อหนี้ของจำเลยมาเป็นจำนวนเท่าไร ได้รับความเสียหายตามมาตรา 222 ดังกล่าวอย่างไร โจทก์ซื้อหนี้ของจำเลยมากี่บาทแล้วฟ้องจำเลยให้ต้องชดใช้หนี้นั้น เป็นการค้ากำไรเกินควรหรือไม่ หากไม่แสดงหลักฐานให้เห็น จะเรียกความเสียหายเป็นมูลค่าที่ยุติธรรมได้อย่างไร

จำเลยกราบเรียนศาลขอได้โปรดพิจารณา


ศาลนัดอ่านคำพิพากษาวันที่ 28 สิงหาคม 2561 ผมได้พยายามสู้จนถึงที่สุดแล้ว และอย่างเลวร้ายที่สุดหากศาลพิพากษาให้ผมชำระตามที่โจทก์ยื่นฟ้อง อย่างน้อยผมได้เปรียบตรง ที่ว่าผมไม่เคยได้รับโอนทรัพย์สินจากใครและไม่เคยโอนทรัพย์สินไปให้ใครสืบทรัพย์ผมคงยึดอะไรไม่ได้

ก็เหลือแต่อายัดเงินเดือนแต่คิดว่าผมมีเงินเก็บพอจะปิดหนี้ได้ จากการขอส่วนลดเมื่อได้ตัวเลขหลังคำพิพากษา แล้วผมจะอัพเดทให้ทราบอีกครั้งครับ

รอฟังด้วยค่ะ ไปหาคุณอามาเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา เราขึ้นศาลมกราปีหน้า กำลังท่องจำและหาข้อมูลเหมื่อนกันค่ะ