ตอนนี้ควรทำอย่างไรดี

เราก็เศร้าเหมือนกัน แค่จะถามปัญหา ยังขี้เกียจเขียน

เศร้าจัง เขียน:
ตอนนี้ควรทำอย่างไรดี

.....งั้นก็เชิญเศร้าต่อไปนะ....

อ่านกระทู้เยอะ ๆ นะคะ จะได้แนวทางในการแก้ปัญหาค่ะ ได้ประโยชน์มาก ๆ
บางกระทู้อ่านแล้วขนาดเครียด ๆ อยู่ ยังอดหัวเราะไม่ได้

คุณเข้ามาในชมรมแล้วก็เลิกเศร้าได้แล้วค่ะ ขอให้อ่านกระทู้เยอะๆแล้วความเศร้าจะหายไป
ปัญหาที่เจออยู่ก็จะรู้วิธีแก้ จะมีคำตอบของคำถามมากมายที่อยู่ในใจคุณ มันจะทำให้คุณคลายทุกข์
ลงไปได้นะค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

ต้องขอโทษ....ทุกท่านด้วยค่่ะ
คือว่าไม่เคยใช้คอมพิวเตอร์เลยหลังจากเรียนจบมานานๆมาก
เพิ่งจะมาเปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ก้อวันนี้แหละเลยใช้ไม่ค่อยถูก ไม่รู้ว่าโลกออนไลน์ไปไกลขนาดนี้แล้ว
และก้อเสียใจมากที่ไม่ได้เข้ารับรู้วิธีการปลดหนี้ปรับหนี้. เพราะมัวแต่เข้าทำงานเพิ่งเลิกงานตอนเที่ยงคืนกลับมาเปิดข้อความถึงทราบเรื่อง. สวรรค์คงไม่เปิดโอกาสให้เราจริงๆ.

เรื่องของ"เศร้าจัง"ก็คือเมื่อสี่ปีที่แล้ว. หลังจากได้ทำธุรกิจเปิดเต้นท์รถยนต์(รับซื้อ-ขายรถยนต์)มาเก้าปีแล้วเกิดปัญหาระหว่างแฟนเก่าชอบกินเหล้าเมาแล้วตบตี จนสุดความอดทนเลยตัดสินใจเลิก แต่แฟนไม่ยอมให้เลิก ด้วยเหตุผลนานาประการแต่เราทนไม่ไหวแล้วจิงๆเลยยอมทิ้งทุกอย่างไม่ได้อะไรติดตัวมาเลยพร้อมมีหนี้สินตามมาจากเซ็นค้ำประกันodให้แฟนเก่า แต่เร่หญิงไทยใจสู้ก้อเดินหน้าชีวิตต่อไปจนแต่งงานใหม่และมีลูกหนึ่งคน. ฟังดูเหมือนแฮปปี้ใช่มั้ยคะ
แต่เศร้าจังทราบว่ามีลูกคนแรกในชีวิตตอนจะย่างเข้าเดือนที่ห้าแล้ว ที่เด็ดไปกว่านั้นคือ เศร้าจังเป็นโรคไธรัสซิเมียถึงขั้นไม่สามารถให้กำเนิดบุตรได้. ถ้าเป็นคุณคุณ. จะทำอย่างไร แต่เศร้าจังตัดสินใจอุ้มท้องลูกคนนี้ทั้ง ๆที่คุณหมอบอกว่าไม่มีโอกาสรอดทั้งคู่
ฝ่าฟันอุปสรรคนานาประการมากมาย. เสียเงินทองก้อมากโขงานก้อไม่ได้ทำมาเป็นปีเพราะรักษาตัว. จนมีหนี้สินมากมาย บัตรเครดิตห้าใบktc 130,000. ธนชาติ90,000 ไทยพาณิชย์95,000กรุงศรีจีอี30,000กรุงศรีเฟิสช้อย55,000และสินเชื่อส่วนบุคคลสปีดี้แคชไทยพาณิชอีก500,000รถยนต์ต้องผ่อนเดือนละ8,000ธนชาต)บานต้องผ่อนเดือนละ8,000(ไทยพาณิช)พยายามขายทรัพย์สินที่มีทั้งหมดทีละชิ้นเพราะไม่ต้องการเสียเครดิต แต่สุดท้ายสมบัติหมดบ้านหนี้สินกลับไม่ลดลงเลยเพราะต้องหมุนเงินมาจ่านรายเดือนตลอดเนื่องจากเงินเดือนปัจจุบันแค่15,000บาทถ้าท่ีร้านขายอาหารมีหยุดก้อรายได้ลดลงอีก. นี่แหละค่ะที่มาของความเศร้า.

ทุกวันนี้เวลามีค่ามากเพราะต้องเลี้ยงลูกคนเดียวและทำงานหาเลี้ยงคนเดียว สามีก้อไปอยู่กับคนที่เค้าเลือกแล้ว. เป้นสาเหตุให้พลาดกาีอบรมวันที่21 ตุลาคมนี้ไง. เข้าใจเศร้าจังหรือยังคะ. เพื่อน ๆสมาชิกทุกคน.

ขอบคุณมากค่ะ

เศร้าจัง เขียน:
ต้องขอโทษ....ทุกท่านด้วยค่่ะ
คือว่าไม่เคยใช้คอมพิวเตอร์เลยหลังจากเรียนจบมานานๆมาก
เพิ่งจะมาเปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ก้อวันนี้แหละเลยใช้ไม่ค่อยถูก ไม่รู้ว่าโลกออนไลน์ไปไกลขนาดนี้แล้ว
และก้อเสียใจมากที่ไม่ได้เข้ารับรู้วิธีการปลดหนี้ปรับหนี้. เพราะมัวแต่เข้าทำงานเพิ่งเลิกงานตอนเที่ยงคืนกลับมาเปิดข้อความถึงทราบเรื่อง. สวรรค์คงไม่เปิดโอกาสให้เราจริงๆ.

เรื่องของ"เศร้าจัง"ก็คือเมื่อสี่ปีที่แล้ว. หลังจากได้ทำธุรกิจเปิดเต้นท์รถยนต์(รับซื้อ-ขายรถยนต์)มาเก้าปีแล้วเกิดปัญหาระหว่างแฟนเก่าชอบกินเหล้าเมาแล้วตบตี จนสุดความอดทนเลยตัดสินใจเลิก แต่แฟนไม่ยอมให้เลิก ด้วยเหตุผลนานาประการแต่เราทนไม่ไหวแล้วจิงๆเลยยอมทิ้งทุกอย่างไม่ได้อะไรติดตัวมาเลยพร้อมมีหนี้สินตามมาจากเซ็นค้ำประกันodให้แฟนเก่า แต่เร่หญิงไทยใจสู้ก้อเดินหน้าชีวิตต่อไปจนแต่งงานใหม่และมีลูกหนึ่งคน. ฟังดูเหมือนแฮปปี้ใช่มั้ยคะ
แต่เศร้าจังทราบว่ามีลูกคนแรกในชีวิตตอนจะย่างเข้าเดือนที่ห้าแล้ว ที่เด็ดไปกว่านั้นคือ เศร้าจังเป็นโรคไธรัสซิเมียถึงขั้นไม่สามารถให้กำเนิดบุตรได้. ถ้าเป็นคุณคุณ. จะทำอย่างไร แต่เศร้าจังตัดสินใจอุ้มท้องลูกคนนี้ทั้ง ๆที่คุณหมอบอกว่าไม่มีโอกาสรอดทั้งคู่
ฝ่าฟันอุปสรรคนานาประการมากมาย. เสียเงินทองก้อมากโขงานก้อไม่ได้ทำมาเป็นปีเพราะรักษาตัว. จนมีหนี้สินมากมาย บัตรเครดิตห้าใบktc 130,000. ธนชาติ90,000 ไทยพาณิชย์95,000กรุงศรีจีอี30,000กรุงศรีเฟิสช้อย55,000และสินเชื่อส่วนบุคคลสปีดี้แคชไทยพาณิชอีก500,000รถยนต์ต้องผ่อนเดือนละ8,000ธนชาต)บานต้องผ่อนเดือนละ8,000(ไทยพาณิช)พยายามขายทรัพย์สินที่มีทั้งหมดทีละชิ้นเพราะไม่ต้องการเสียเครดิต แต่สุดท้ายสมบัติหมดบ้านหนี้สินกลับไม่ลดลงเลยเพราะต้องหมุนเงินมาจ่านรายเดือนตลอดเนื่องจากเงินเดือนปัจจุบันแค่15,000บาทถ้าท่ีร้านขายอาหารมีหยุดก้อรายได้ลดลงอีก. นี่แหละค่ะที่มาของความเศร้า.

ทุกวันนี้เวลามีค่ามากเพราะต้องเลี้ยงลูกคนเดียวและทำงานหาเลี้ยงคนเดียว สามีก้อไปอยู่กับคนที่เค้าเลือกแล้ว. เป้นสาเหตุให้พลาดกาีอบรมวันที่21 ตุลาคมนี้ไง. เข้าใจเศร้าจังหรือยังคะ. เพื่อน ๆสมาชิกทุกคน.

ขอบคุณมากค่ะ

ปัญหาชีวิต แต่ละคนก็มีแตกต่างกันไป แต่ปัญหาหนี้ ผมเชื่อเหลือเกินว่า ถ้าได้เข้ามาในชมรมหนี้ฯแล้ว ศึกษาและปฏิบัติตามแนวทางที่เหมาะสมกับตัวเอง ทุกคนสามารถแก้ปัญหาหนี้ได้อย่างแน่นอนครับ
ถึงแม้คุณจะไม่ได้เข้าร่วมอบรม แต่ชมรมเราก็มีตำราให้ศึกษามากมายอยู่แล้ว ในกระทู้ปักหมุด และห้องรู้ทันปัญหาหนี้ พยายามอ่านและวิเคราะห์แนวทางให้เหมาะสมกับตัวคุณเอง แล้วเริ่มลงมือปฏิบัตินะครับ พวกเราทุกคนเป็นกำลังใจให้เสมอครับ มีปัญหาอะไรก็มาโพสต์ถามต่อกระทู้เดิมนี่นะครับ.....

คุณเศร้าจังค่ะ บางครั้งที่เรารู้สึกว่าทางที่เดินไปมันมืดจนมองไม่เห็นแสงสว่าง

คงเพราะเรามัวแต่คิดถึงอดีตหรืออนาคต จนลืมว่าปัจจุบันเรายังอยู่ได้แต่ที่เราทุกข์เพราะอยากให้ปัญหามันผ่านไปเร็วๆ

อย่ายอมให้ปัญหาที่มีมันบีบคั้นหัวใจเราจนท้อแท้ เศร้าหมอง

คุณลองนึกถึงเวลาที่คุณมีความสุขสิค่ะ สุดท้ายมันก็ผ่านไปใช่มั๊ยค่ะ

ความทุกข์นี้ก็เช่นเดียวกัน เปลี่ยนเป็นก่อนนอนเอาปัญหาวางไว้ก่อน เพราะคิดทั้งคืนก็ไม่ได้ทางออกหรอก

ตื่นนอนขึ้นมาแล้วยิ้มให้กับวันใหม่ทุกๆเช้าที่รู้สึกตัว ให้กำลังใจตัวเองนะคะ อย่างน้อยก็เพื่อลูกที่น่ารัก

ที่เราตั้งใจอุ้มท้องทั้งที่รู้ว่าอันตราย เพื่อให้เค้ามีโอกาสลืมตามาดูโลกใบนี้ นับว่าเป็นของขวัญที่มีค่าที่สุดสำหรับเรา

ส่วนเรื่องหนี้สินก็หมั่นอ่านกระทู้บ่อยๆเพื่อเป็นความรู้ไว้เป็นแนวทางในการแก้ไขปัญหา มีคำถามอะไรก็กลับมาโพสต์ถามในกระทู้เดิมนี้

พี่ๆเพื่อนๆทุกคนที่นี่ใจดีมากค่ะ รับรองว่าคุณจะไม่โดดเดี่ยว เพราะที่นี่มีทั้งความรู้ดีๆ จากพี่ๆกรรมการที่มีประสบการณ์และกำลังใจให้

คุณมากมายกว่าที่คิดแน่นอน สู้นะคะ จะเป็นกำลังใจให้คุณค่ะ

เป็นกำลังใจนะคะ สู้ต่อไปตราบที่ยังมีลมหายใจค่ะ

คุณเศร้าจัง
กอบัวชั่งใจอยู่นานว่าจะเข้ามาโพสในกระทู้ของคุณดีไหม มันอาจจะทำให้คุณเศร้าเพิ่มไปอีก แต่ถ้าไม่บอก คุณก็จะพลาดในหลายๆเรื่องอีก
เมื่อวาน...คุณโทรหากอบัว แล้วบอกว่า สมัครอบรมเอาไว้
เมื่อวาน...เป็นวันที่บัวยุ่งมากๆ เพราะมีงานด่วน งานเร่ง ไม่ได้อยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ มีแต่ iPad อยู่ในมือซึ่งแทบไม่มีเวลาเปิด
เมื่อวาน...บัวถามคุณหลายครั้งว่า กรอกครบแน่นะ ตรวจดูให้ดี เพราะถ้าคุณกรอกผิด กรอกไม่ครบ บัวไม่สมัครให้คุณ
คุณย้ำหลายครั้งกับกอบัวว่า ครบแน่นอน
เอ่อ...ใช่คะ ครบ แต่ไอ้ที่มัน "เกิน" มา กอบัวก็ไม่รู้จะทำยังไง
บัวไปเช็คในโทรศัพท์ตอนกลางคืนเผื่อจะมีเบอร์โทรคุณ (ที่เป็นเบอร์เดียวกันกับที่คุณให้ข้อมูลในการสมัครสมาชิก) ก็หาไม่เจอ เพราะมันไม่ตรงกัน เหมือนคุณเอาโทรศัพท์คนละเครื่องโทรมาหากอบัว
บัวตั้งใจจะโทรไปหาคุณ เพื่อให้คุณรีบมากรอกข้อมูลให้ถูกต้อง ก็สุดปัญญาเพราะหาเบอร์ของคุณไม่เจอเลย
วันหนึ่งๆ บัวมีสาย Hotline เข้ามาเยอะมาก สายเรียกซ้อนที่พลาดการรับสายก็เยอะ
บัวไม่ค่อยจำหรอกว่า ใครเป็นใคร เพราะถ้าขืนเราจำทุกราย บัวก็คงไม่ต้องทำมาหากินเป็นแน่แท้

แล้วเมื่อวานที่บัวเกิดอาการ "คันปาก" เป็นอย่างยิ่งคือ ไม่ว่ากอบัวจะพูด จะแนะนำอะไรคุณ คุณก็จะพูดแต่คำว่า "อ่านแล้ว อ่านแล้ว อ่านของคุณแก้วจ๋าแล้ว อ่านแล้ว ปักหมุดก็อ่านแล้ว "
แต่คำถามที่คุณถาม มันแบบ...เหมือนคนไม่ทำการบ้าน แล้วมาถามอาจาย์ใหญ่(พูดเหมือนบัวเป็นศพเลยอ๊ะ)
บัวถาม Step แรกการทำบัญชี คุณก็ยังไม่เคลียร์ รายรับรายจ่ายทำแบบไหน คุณก็ไม่เก็ต
กรรมการทุกท่าน กว่าจะผ่านการโหวตจากกรรมการด้วยกันให้รับสาย Hotline เราต้องเป็น "เหนือกว่าสมาชิก" หลายระดับ
บัวทำหน้าที่ตรงนี้มาหลายปี ไม่อยากจะคุย ก็ขอคุยว่า "แค่อ้าปากจะถาม ก็เห็นถึงตับว่า จะถามอะไร จะไปทางไหน..." แต่อย่างกอบัว ไม่เคยดุใคร มีแต่ถอนหายใจ แล้วก็ฟังอีกฝ่ายพล่ามไปว่า ตัวเองรู้อะไรๆต่อมิอะไรมาหมดแล้ว ได้แต่นึกในใจว่า "แล้วโทรมาถามกรู...ทำมายยยย"
บัวถามคุณว่า หนี้เป็นล้านกับเงินเดือนหมื่นกว่า คุณจะใช้หนี้ได้ยังไง ถ้าคุณยังต้องผ่อนบ้าน ผ่อนรถ
คุณตอบกอบัวว่า "มีสามีช่วย"
แต่พออ่านกระทู้ข้างบน คุณบอกว่า สามีไปอยู่กับคนที่เขาเลือก เอ๊ะ...มันยังไงกันแน่???

บัวไม่ได้เอาคุณมาต่อว่าหน้าเว็บบอร์ด สิ่งที่กอบัวต้องการจะสื่อ เหมือนที่น้องข้างบนบอกไป
คุณต้องเดินหน้าออกมา อย่าไปจมจ่อมอยู่แต่กับปัญหาของตัวเอง มองแต่ปัญหาของตัวเองว่ามันใหญ่โตกว่าใคร คุณเลือกชีวิตด้วยตัวของคุณเอง เคยเลือกที่จะทิ้งไอ้ผัวขี้เมาเอาแต่ตบตี
เคยเลือกที่จะเอาชีวิตลูกไว้ แม้ต้องแลกกับหนี้สินมากมาย
ระหว่างที่ยังไม่ถึงวันอบรม คุณต้องหาเวลาอันมีค่าของคุณ เจียดเวลากับการตะลุยอ่านข้อมูลทุกอย่างในเว็บบอร์ด
นับจากนี้ อยากให้คุณเลือกที่จะใช้เส้นทางหักดิบหนี้ของชมรม หยุดจ่ายทุกๆใบ และสัญญากับตัวเองว่า จะตั้งใจอ่านปักหมุดมากๆ อ่านเคสของเพื่อนๆเยอะๆ
คำพูดที่บอกว่า "อ่านแล้ว อ่านแล้ว" อย่าพูดให้ใครได้ยินอีก ถ้าตราบใดสิ่งที่อ่านไม่ได้ซึมเข้าไปในสมอง
บรรทัดสุดท้าย
กอบัวอนุญาตให้คุณเข้าอบรมเป็นกรณีพิเศษ คุณไปลงชื่ออบรม กอบัวก็จะสมัครให้

เตือนมาทั้งหมด หวังว่า คุณคงเข้าใจในเจตนารมย์ของกรรมการ และชุมชนแห่งนี้ เพราะกรรมการทุกท่าน ตำแหน่งต่างๆ เป็นแค่หัวโขน อุปโหลกมาใส่
ที่สุดของความจริง...เราก็เป็นแค่คนที่เคยเป็นหนี้ หรือยังเป็นหนี้ แต่เราเห็นใจคนเป็นหนี้ด้วยกัน จึงยังอยู่ที่นี่ไม่ไปไหน เพื่อจุดคบเพลิงให้แสงสว่างกับคนเบื้องหลังต่อไป
กอบัว
รองประธานชมรมฯ ฝ่ายบริหาร และกรรมการชมรมหนี้บัตรเครดิตฯ

ที่บอกว่าสามีช่วยเพราะ เค้าต้องส่งค่าเลี้ยงดูลูกแปดพันบาทต่อเดือนค่ะ เศร้าจังไม่ได้มีเจตนาไม่ดีหรืออะไรต่าง ๆ นานาแต่คำพูดที่รวบรัดตัดความทำให้คุณกอบัวเข้าใจผิดก้อต้องขออโหสิกรรมด้วยนะคะ เพราะชีวิตที่เป็นอยู่ก้อแย่มากอยู่แล้ว คงไม่คิดหาเรื่องตัวให้มีเรื่องแย่ ๆเข้ามาอีกหรอกค่ะ เมื่อวานก่อนจะโทรไปก็ชั่งใจอยู่นานว่าควรโทรไปดีมั้ย แต่ด้วยความสงสัยว่าเรามีวิชาความรู้ด้านรถยนต์ติดตัว ถ้าวันข้างหน้าจะต้องใช้เงินทุุนมากๆ แล้วไม่มีเครดิตจะทำได้ยังไง แล้วถ้าหยุดจ่ายหนี้ จนสามารถทำแฮคัทได้ หลังการติดแบล็คลิสผ่านไปจะมีโอกาสได้เครดิตกลับมามั้ย แต่อาจจะเรียบเรียงคำพูดและถามไม่ถูก เลยทำให้ เศร้าจัง++
แต่ยังไงก็ขอบคุณทุกกำลังใจและคำเสนอแนะทุกความคิดเห็นนะคะ ......
DPP_049.jpg
ขอบคุณคร่ะ

ก็ถึงบอกให้อ่านมากๆไงหล่ะ
ใครเขาจะไปรู้รายละเอียดของคุณ แล้วเราก็จะไม่เข้าไปล้วงลึกชีวิตของแต่ละคน
เพราะแต่ละคนก็แบกรับปัญหาของตัวเองหนักมากพอแล้ว
อ่านมากๆ แล้วประยุกต์ให้เข้ากับตัวเอง
บัวพูดไม่ออกหลายคำตรงที่คุณเอาแต่พูดแทรกทุกครั้งที่บัวจะบอกว่า "อ่านแล้ว อ่านแล้ว"
นึกในใจ...อ่านแล้ว แล้วถามทำไม?
คุณแหงนไปมองปักหมุดนะ แล้วไปดู "รวบรวมกระทู้ที่แก้ไขปัญหาหนี้" กระทู้ล่าสุด เรื่องเครดิตบูโร มีคำตอบทีคุณอยากรู้อยู่ในนั้น
ขอแค่คุณตั้งสติ คลิ๊กช่องคำว่า "สืบค้น" คุณก็จะได้คำตอบ
คุณอย่าเอาคำพูดของบัว ไปทำให้คุณต้องคิดมาก แต่ถ้านำคำพูดของบัวไปพัฒนาตัวเอง บัวจะขอบคุณ และเป็นกุศลต่อตัวของคุณเอง
โชคดีค่ะ

ขอบคุุณมากนะคะทำให้เข้าใจอะไรเยอะมากกกกเลยค่ะ

วันนี้เจอตัวแม่ ซึ่งปกติเธอมักจะคอยปลอบมากกว่า ส่วนแก้วจ๋ามัก
คอยผลักดันสมาชิกที่เอาแต่ร้อง ไม่อ่านไม่ดู เอาแต่คิดว่า
ทุกข์ข้านี้ช่างใหญ่หลวง มิมีผู้ใดหาเหมือนไหม ถ้าคุณ
เศร้าจังยังคงคิดเอาแต่อมความทุกข์ไว้กับตัวเอง คุณก็จะเศร้า
มากๆ จัง ค่ะ แล้วเมื่อไรคุณจะเปลี่ยนเป็น คุณสุขจังละค่ะ

ถ้ามองแต่ตนเอง คุณก็จะเห็นแต่โลกแคบๆ แต่หากคุณลอง
มองออกไปกว้างๆ ถ้ายังไม่เก็ต ไม่มีสติพอจะอ่านข้อมูลดีๆๆ
ก็ไปอ่านในห้องเล่าค่ะ เคสแบบคุณก็มี หนักกว่าคุณก็มี ทำไม
คุณไม่คิดว่า คุณโคตรโชคดี เลิกจากอสูรร้าย มาเจอคนใหม่
แม้เขามาเพียงชั่วระยะหนึ่งของชีวิต คงเป็นพรหมลิขิต หรือ
กรรมลิขิต ให้มาเจอกันแค่นี้ แต่ผลของการมีกันและกัน เขาได้
ให้สิ่งมีค่ากับคุณ ซึ่งคุณอุตส่าห์ยอมเสี่ยงชีวิตทุกอย่างเพื่อจะ
มีลูกคนนี้ น่าจะเป็นความรู้สึกสุดยอดนะค่ะ หากคุณแม่อมทุกข์
ความรู้สึกนั้นก็อาจผ่านไปยังคุณลูกนะค่ะ เพราะมีกันแค่ 2คน

คุณต้องลุกขึ้นมาสู้เพื่อตัวเอง และเพื่อลูกค่ะ สะบัดสลัดความ
ทุกข์ ปฎิวัติตัวเองให้สดใส แล้วทุกอย่างในชีวิตจะดีขึ้นค่ะ

เรื่องเครดิตบูโรเป็นเพียง 1 ในข้ออ้างของแบงค์ในการอนุมัติ
หากคุณดี สินทรัพย์ดี เขาอยากอนุมัติเขาก็อนุมัติ แม้คุณจะยัง
ติดบูโรอยู่ก็ตาม และหากคุณเคลียร์ปิดหนี้หมด และอยาก
กระโจนหาหนี้ใหม่เร็วๆ คุณสามารถเอาใบปิดไปที่บรษัท
ข้อมูลเครดิตบูโร แล้วขอเขาดำเนินการปิดบัญชีตามเอกสาร
ก็ได้ค่ะ ลองอ่านกระทู้คุณ Freedom_life นะค่ะ

คิดทำวันนี้ให้ดีที่สุดก่อนดีกว่า จะมุ่งไปอนาคตที่ยังมองไม่ชัดค่ะ

ถ้ามีสมาธิ มีสติเมื่อไร กระทู้ วิธีแก้ไขหนี้บนปักหมุดรอคุณอ่านอยู่ค่ะ
เป็นกระทู้ที่จำเป็นต้องอ่าน การทำรายรับรายจ่ายก็จำเป็น คุณน่าจะรู้
นะ เพราะผ่านการเป็นเจ้าของกิจการมาแล้ว เพิ่มไม่ได้ ก็ต้องลดให้ได้
ค่ะ อะไรจำเป็นกับการดำรงชีวิตเก็บไว้ สิ่งใดไม่จำเป็น หรือหนักเกิน
ก็ปล่อยมันไปบ้างค่ะ

สู้ค่ะ การปลดหนี้อยู่ในมือคุณค่ะ อย่าคิดหาคนที่

มาช่วย มาแก้ปัญหาให้ แต่ให้มองคนที่จะไม่ปล่อยคุณเผชิญปัญหา

เพียงลำพังค่ะ

หนูจะเข้าไปอ่านข้อมูลที่ปักหมุดแต่อ่นไม่ได้ทำไงดีคะ หนูทำไม่เป้น

เศร้าจัง เขียน: หนูจะเข้าไปอ่านข้อมูลที่ปักหมุดแต่อ่นไม่ได้ทำไงดีคะ หนูทำไม่เป้น

คุณต้องไปต่อกระทู้เดิมของคุณนะครับ.....

จะอ่านปักหมุด เข้าไม้ได้ ไม่เข้าใจอ่ะครับ....ก็แค่คลิกที่ชื่อกระทู้...อ่านๆ แล้วก็คลิกที่ลิงค์

เอ้าๆ....เดี๋ยววางลิงค็ให้ก็ได้

รวบรวมกระทู้ที่น่าสนใจในการปลด​หนี้
www.consumerthai.org/debtclub/index.php?option=com_kunena&func=view&catid=5&id=939&Itemid=29

แล้วก็ไปคลิกเลือกเอาที่จะอ่านนะครับ.....

สวัสดี.. พี่กอบัวและเพื่อนสมาชิกทุกท่าน
เศร้าจัง.. มาอีกแล้วคร้า. เกิดเรื่องอัด สะ จอ รอ. หัน กะ รัน ยอ (อัศจรรย์)ขึ้นในชีวิตค่ะ มีลูกหนี้เก่าเมื่อหกปีที่แล้วนำเงินมาใช้หนี้สองแสน(200,000) ตกใจและงงมาก แต่ก้อทำให้เลิกเศร้าจนยิ้มแฉ่ง เลยมาแจ้งข่าวดีในชีวิตให้เพื่อนสมาชิกทราบ สงสัยเป้นอานิสง มาจากการนั่งสวดมนต์ ภาวนา เจริญสมาธิ แน่ๆ เพราะเพิ่งไปเชียงดาว(หลวงตาม้า)จังหวัดเชียงใหม่มาค่ะ อนุโมมทนาบุญให้พี่กอบัวและทุกท่านด้วยนะคะ

ออ....แล้วหนังสือที่ชมรมทำขึ้นหาซื้อไม่ได้เลยค่ะ ยังมีเหลือมั้ยคะพี่กอบัว



ขอบคุณค่ะ

โถ...อีบร้า น้องเขาอุตส่าห์เอาอนิสงส์ผลหมาก เอ๊ย...ผลบุญมาฝากกรรมการและเพื่อนๆสมาชิก จะแบนเขาเสียแร๊ะ
พี่ขออนุโมทนาบุญกับคุณหายเศร้า ด้วยนะคะ
และเงินที่มีคนใช้หนี้ ขอให้บริหารให้เกิดประโยชน์สูงสุด โดยดูความจำเป็นในชีวิตก่อน ลูกขาดเหลืออะไร
แม้แต่สุขภาพร่างกายของคุณ ก็ต้องการ การดูแลเอาใจใส่
ทำจิตใจให้แช่มชื่นเบิกบาน สติมา ปัญญาเกิดค่ะ
หาเวลาอ่านกระทู้ต่างๆให้มากๆ มันจะเป็นหนทางให้คุณใช้เงินปิดหนี้ได้หลายราย
ถึงหนี้ไม่ใช่ทุกสิ่งของชีวิต แต่เราทุกคนก็ไม่อยากมีหนี้
ถ้าอยากหายเศร้า คุณต้องยิ้มให้กับความผิดพลาดที่ผ่านๆมา และเดินต่อค่ะ
เป็นกำลังใจให้
ถ้ายังอยากจะอบรม คุณหาเวลาโทรหากอบัวหรือจะเมล์มาบอกความประสงค์อีกทีนะคะ