อีกด้านของชีวิต(หนี้)

โหย...สุดยอด...
อนาคิ๊นนนนน
เธอ...เธอเอาไปโพสไหนดีว่ะ เอาไปโพสเป็นกระทู้อะไรดี หมั่นไส้
เห็นหน้ามันแล้ว อยากกระโดดตบ ตีลังกาหลัง ควงสว่าน เกลียวรอบครึ่ง เข้ากลางแสกหน้ามัน
ยังจำได้ว่า...
พี่นกไปออกอากาศ ตอนกลางคืน เราก็โทรถามตลอด
ลุง...ห้ามขับรถไปเองนะ เดี๋ยวมันขับรถชนลุง
(ลุงก็เลยไปแท็กซี่)
ลุง...ขึ้นรถหรือยัง...มีใครตามมาไหม?
ลุง...ถึงบ้านหรือยัง ปลอดภัยใช่ไหม?
แล้วก็เล่าบรรยากาศการแชทผ่านบอร์ดให้ลุงฟัง...
จริงๆ ไม่ได้ห่วงลุงนก แต่ห่วงเจ้าหนี้มันจะโดนรองเท้าหัวเหล็กของลุงนกมากกว่า
ลุงนก...วันโน้นของลุงง่ะ...โคตรแก่เลยว่ะ...

กอบัว เขียน: เธอ...เธอเอาไปโพสไหนดีว่ะ เอาไปโพสเป็นกระทู้อะไรดี หมั่นไส้
เห็นหน้ามันแล้ว อยากกระโดดตบ ตีลังกาหลัง ควงสว่าน เกลียวรอบครึ่ง เข้ากลางแสกหน้ามัน

กระทืบ like เลยดีกว่า ดูแล้วคันไม้คันมือจริงๆพี่ค่ะพี่บัว

ไม่มี๊ ไม่มี ผมอบรมพนักงานมาหลายบริษัท เค้ามีมาตรฐานการทวงหนี้(แย่ๆ)อยู่ แหวะ แทบอ้วก 555++

เดี๋ยวจะกลับไปเปิดดูยูทูปที่หอบ้างดีกว่า พอดีที่ทำงานเข้าล๊อค ปัดจำได้นะไอ้ทนายคนนี้ เห็นมีเว็บเป็นของตัวเองด้วย เเล้วก็มีคนหลงไปถามเรื่องปัญหาบัตรเยอะเเยะเลย มันก็ตอบว่าให้โทรไปคุยกับเจ้าหนี้(สถาบันต่างๆ)เพื่อขอลดหนี้บ้าง ขอประนอมบ้าง เห็นบนหัวเว็บไซต์ทนายคนนี้เขียนว่าอบรมวิธีการทวงหนี้ด้วย เเหมมมม อบรมออกมาได้ห่วยเหมือนคนอบรมมาก ><"

เห็นด้วยกับท่านประชา ทุกประการครับ และอยากให้ลูกหนี้ทำตามท่านประชาด้วยมากๆ เพราะถ้าพรบ.
ไม่ผ่านเราลูกหนี้จะแย่นะครับ พูดในฐานะลูกค้าท่านประชาครับ(เชษ คอรัปชั่น อุ้ย คอเลคชั่น)

แต่ก็เข้าข้างท่านนกมากยิ่งกว่าครับนะครับ เพราะ เรามี ศาล ยุติธรรม

ไว้ไปดูมั่งดีกว่า

ชั่ว คอลเลคชั่น สันดานเชี่ย

หยุดจ่ายงวดที่ 2 แล้วค่ะ

การทวงถามหนี้ก็ยังเป็นไปอย่างสม่ำเสมอ แต่ความถี่น้อยลงนิดนึง

ตอนนี้การรับสายจากพนักงานทวงหนี้เป็นเรื่องธรรมดาและปกติ เรื่อยๆ

ส่วนใหญ่โทรมาก็ตอบไปตามความจริงว่าตอนนี้ดิฉันไม่มีความสามารถในการชำระหนี้ได้ตามปกติ

ขอเวลาสักหน่อย แต่จะจ่ายให้แน่นอน ไม่มีวันหนีไปไหน อย่าได้กลัว

ผ่านไป 2 เดือนก็เก็บเงินได้ประมาณหมื่นกว่าๆ ใจชื้นขึ้นเยอะเลยค่ะ (มีเงินเก็บแล้วโว้ย)

ถึงจะเป็นการเก็บไว้เพื่อปลดหนี้ก็ตาม และก็กันเงินไว้บางส่วนเผื่อใช้ฉุกเฉินด้วย

เส้นทางนี้ถึงแม้ว่าจะไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่ก็เต็มไปด้วยความหวัง

ว่าเรามีโอกาสที่จะหมดหนี้แล้วถึงแม้ว่าจะใช้เวลาซักหน่อย แต่คงไม่นานเกินรอ

ขอแค่อดทน และต่อสู้ ข้อมูลต่างๆในนี้มีมากมายให้เอาประยุกต์ใช้กับตัวเอง

อยากให้เพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่านที่เพิ่งเข้ามาใหม่ๆ หรือยังไม่เข้าใจก็พยายามอ่านให้เยอะๆนะคะ

ตัวเราเองก่อนที่จะเริ่มหยุดจ่าย อ่านข้อมูลในบอร์ดนี้ทุกวันเป็นเวลาหลายเดือนเลยค่ะ

จนมั่นใจและเริ่มหยุดจ่าย บางครั้งเราก็มีคำถามแต่ก็ใช้วิธีกลับไปหาอ่านใหม่หลายๆรอบ

ตามอ่านกระทู้ของเพื่อนๆท่านอื่นบ้าง ที่มีกรรมการมาตอบให้ ก็ตอบข้อสงสัยได้ค่ะ

มายิ้มสู้หนี้ไปด้วยกันนะคะ

ดีใจด้วยค่ะ (มีเงินเก็บแล้วโว้ย) เข้าใจความรู้สึกมากค่ะ
เมื่อวันนั้นมา โคตรดีใจเลย โอโห เราเก็บเงินก็เป็นด้วย
ที่ผ่านมา ไม่เคยมีเงินเหลือในบัญชีเลย สู้ต่อไปค่ะ
ยิ้มสู้หนี้ค่ะ

kaewja เขียน:

ดีใจด้วยค่ะ (มีเงินเก็บแล้วโว้ย) เข้าใจความรู้สึกมากค่ะ
เมื่อวันนั้นมา โคตรดีใจเลย โอโห เราเก็บเงินก็เป็นด้วย
ที่ผ่านมา ไม่เคยมีเงินเหลือในบัญชีเลย สู้ต่อไปค่ะ
ยิ้มสู้หนี้ค่ะ

จริงค่ะพี่แก้วจ๋า เพิ่งรู้ว่าเราก็เก็บเงินเป็นนะ คงเป็นเพราะเมื่อก่อนมันไม่เคยอยู่ในมือเกิน 2 วันหลังเงินเดือนออก

กุลีกุจอไปจ่ายหนี้ซะหมด

ขอบคุณมากๆนะคะสำหรับกำลังใจ

พี่แก้วจ๋าคงเหนื่อยไม่น้อย เพราะเวลาอ่านกระทู้ที่พี่เข้าไปตอบ บางครั้งสิ่งที่ได้รับกลับไม่ใช่คำขอบคุณแต่เป็นการเถียงกลับในมุมมอง

และแบบที่ตัวเองคิดว่าถูกโดยไม่พิจารณาถึงเจตนาที่แท้จริงว่าเราต้องการสื่อสารอะไร

แต่ก็ยังเห็นพี่แก้วจ๋าเดินหน้าแนะนำต่อไป ชื่นชมในน้ำใจของพี่มากๆค่ะ

เคยคิดว่าถ้าเป็นตัวเองคงไม่ทำดีกว่า ทั้งๆที่ไม่ได้อะไรตอบแทน บางครั้งกับบางคน แค่คำขอบคุณยังยาก

แต่หนู รวมถึงเพื่อนสมาชิกส่วนมาก เข้าใจและรับรู้ถึงความปรารถนาดีอย่างจริงใจของพี่แก้วนะคะ

"จะคอยเป็นกำลังใจให้เธอหายเหนื่อย"

ทุกวันนี้รู้สึกว่าการเป็นหนี้ให้บทเรียนแก่เรามากมายทีเดียว

ท่าน ว.วชิรเมธี บอกไว้ว่า "ในดีมีเสีย ในเสียมีดี"

เหรียญย่อมมีสองด้านเสมอ ชีวิตการเป็นหนี้ก็ไม่ได้เลวร้ายนัก(แต่ไม่เป็นจะดีมากกว่า 555++)

มันทำให้เราระมัดระวังในการดำเนินชีวิตมากขึ้น รู้จักประหยัดและอดออม ไม่หวังเอาน้ำบ่อหน้า

ใช้ชีวิตอย่างมีสติ อยู่กับปัจจุบันมากกว่าที่จะคิดถึงอดีตหรืออนาคต

เคยโกรธพนักงานทวงหนี้เวลาพูดจาไม่เข้าหู แต่พอได้สติก็เข้าใจว่าเค้าต้องทำแบบนี้

นี่เป็นจิตวิทยาแบบหนึ่งในการกดดันให้ลูกหนี้จ่ายเงินให้ได้ ก็ได้แต่สงสาระแผ่เมตตาให้ไป(อย่าจองเวรตรูเลย )

แต่เมื่อไหร่ที่เรายกจิตตนเองขึ้นเหนือสิ่งที่เหล่านั้นได้ คำพูดใดๆก็ไร้ความหมาย

เพราะเรามีเป้าหมายที่แน่วแน่ และจะต้องเดินผ่านไปให้ได้

เราไม่ได้เก่งมาจากไหน ไม่ได้แตกต่างจากคนอื่นๆเลยค่ะ

เราหวาดกลัว จิตตก หวั่นไหวสารพัด แต่เราศึกษาวิธีการของชมรมด้วยการอ่านข้อมูล

มากเท่าที่จะอ่านได้ รวมถึงกระทู้ต่างๆทั้งใหม่และเก่า เอามาคิดออกแบบใช้ในวิถีทางของตัวเอง

พอเริ่มหวั่นไหวอีกก็เข้ามาอ่านอีก เป็นไปแบบนี้ทุกๆวัน มันค่อยๆเสริมสร้างภูมิคุ้มกันให้แข็งแกร่งขึ้น

และที่มาตั้งกระทู้ในห้องเรื่องเล่า ไม่ใช่่เพราะคิดว่าตัวเองเก่งแล้ว เจ๋งแล้ว ไม่ต้องถามใครแล้ว

แต่เพราะ คิดว่าปัญหาของเราไม่ได้ต่างจากของคนอื่นๆ และข้อมูลบนบอร์ดนี้ก็มากเพียงพอที่จะนำมาปรับใช้ได้ และถ้าหนักหนาจริงๆ

ก็ยังมีฮอตไลน์อีก เรียกว่า one stop service เลยทีเดียว

ขอแค่วันนี้ยังหายใจก็นับเป็นของขวัญที่วิเศษสุดแล้วค่ะ

ดีใจด้วยค่ะ แวะมาเป็นแรงใจให้สู้ๆ นะคะ เดินมาถูกทางแล้ว อีกไม่นานหมดหนี้ได้แน่ๆ ค่ะ

ถึงเราจะเป็นหนี้ เราก็มีความสุขได้ค่ะ ... สุขในแบบพอดี พอเพียง ...


อดทนไว้เยอะๆ แล้วหนทางข้างหน้าจะสดใสแน่นอน .. ก้าวต่อไปนะคะ

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ สู้ค่ะ

BlackSheep เขียน: ดีใจด้วยค่ะ แวะมาเป็นแรงใจให้สู้ๆ นะคะ เดินมาถูกทางแล้ว อีกไม่นานหมดหนี้ได้แน่ๆ ค่ะ

ถึงเราจะเป็นหนี้ เราก็มีความสุขได้ค่ะ ... สุขในแบบพอดี พอเพียง ...


อดทนไว้เยอะๆ แล้วหนทางข้างหน้าจะสดใสแน่นอน .. ก้าวต่อไปนะคะ

ขอบคุณที่สุดสำหรับกำลังใจค่ะ คุณ BlackSheep และก็แสดงความยินดีด้วยนะคะ

ที่หมดหนี้แล้ว มีคนเคยบอกไว้ว่า 'จงอย่าอิจฉาคนอื่น แต่จงใช้ชีวิตแบบที่คนอื่นต้องอิจฉา'

แต่ว่าตอนนี้แอบอิจฉาคุณ BlackSheep แล้วล่ะค่ะ

Breeze เขียน: เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ สู้ค่ะ

ขอบคุณนะคะ เอาใจช่วยคุณ Breeze เช่นกันค่ะ

ชัยชนะจะเป็นของผู้ที่ไม่ย่อท้อและไม่ยอมแพ้เสมอ

เราจะถึงเส้นชัยนั้นด้วยกันค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

มาเป็นกำลังใจให้อีกแรงค่ะ

แวะมาทักทายและมาให้กำลังใจครับ
น่าจะปลดหนี้ได้เร็ววันเนอะ

แต่ไม่ต้องรีบร้อนหรอก ตอนนี้พอไม่มีหนี้แล้วก็เหงา 555
เหมือนไม่มีไรทำอย่างที่เค้าว่าจริงๆ ไปช่วยตอบกระทู้น้องใหม่ ก็เหนื่อยใจและเพลียจิต

วันนี้เลยเข้ามาอ่านเรื่องเล่าเผื่อจะได้วิทยายุทธใหม่ๆ บ้าง หะหะ

สู้ต่อไปครับ

freedom_life เขียน: แวะมาทักทายและมาให้กำลังใจครับ
น่าจะปลดหนี้ได้เร็ววันเนอะ

แต่ไม่ต้องรีบร้อนหรอก ตอนนี้พอไม่มีหนี้แล้วก็เหงา 555
เหมือนไม่มีไรทำอย่างที่เค้าว่าจริงๆ ไปช่วยตอบกระทู้น้องใหม่ ก็เหนื่อยใจและเพลียจิต

วันนี้เลยเข้ามาอ่านเรื่องเล่าเผื่อจะได้วิทยายุทธใหม่ๆ บ้าง หะหะ

สู้ต่อไปครับ

โอ๊ะ โอ ระดับคุณ freedom_life เนี่ย ยังต้องหากระบวนท่าใหม่ๆอีกหรือค่ะ ดุ เด็ด เผ็ด มันส์ ซะขนาดนั้น

ขอบคุณคุณ freedom_life นะคะ สำหรับกำลังใจดีๆ อยากเหงาบ้างจัง

ถนอมตัวบ้างนะคะ แอบเป็นห่วงเวลาเห็นคุณ freedom_life เข้าไปตอบกระทู้บางอัน

บางครั้งความหวังดีของเรามันก็เข้าไม่ถึงใจใคร

แต่ว่าเค้าแอบ อยู่น้า

kunnai เขียน: มาเป็นกำลังใจให้อีกแรงค่ะ

ขอบคุณมากมายค่ะ บอกตัวเองไว้ทุกวัน โธ่เอ๊ย!ก็แค่เป็นหนี้ (เอ่อ แต่ไม่เป็นก็ดีนะ )

เป็นกำลังใจให้คุณเช่นกันค่ะ

ตอนตัดสินใจว่าจะหยุดจ่ายละนะ ไปไล่อ่านกระทู้รับมือพวกทวงหนี้ อ่านแล้วอ่านอีก อ่านไปขำไป แอบกลัวด้วย

โอย สารพัดจะวิตก พอเอาเข้าจริงนี่เดือนที่สองแล้วที่หยุด กลับมานั่งคิด ทำไมมันไม่เห็นน่ากลัวอย่างที่จินตนาการไว้เลย

อ่านของเพื่อนๆ บางคนเจอพูดจาแย่ๆ แต่ของเราเจอรอบเดียวจากอิออน พอจัดไปให้ซักหน่อยก็มาดีขึ้น

อุตส่าตั้งรับอย่างดีว่ามันจะมาที่ทำงาน ที่บ้าน แต่ก็ยังไม่มีใครขู่เราแบบนั้น

นี่แหละมั้งที่เค้าเรียกว่าต่างกรรมต่างวาระ บางคนเจอดีๆ บางคนเจอแย่

เราไม่รู้ว่าต่อไปจะเจอแบบไหน แต่ตั้งสติไว้เสมอว่ามาแบบไหนรับได้หมด (สีทนได้ค่ะ )

เวลาแย่มากๆหน่อยก็ คิดว่ามากที่สุดก็แค่ตาย มรณานุสติไว้ (ขอไปสวรรค์ชั้นจาตุมมหาราชิกาก่อนก็พอ เอิ๊กกกก )

สำหรับตัวเองจะแผ่เมตตาบ่อยๆค่ะ มันทำให้เรารู้สึกสงสารเค้ามากกว่า

เค้าทำอาชีพที่มักจะต้องทำบาป ต้องพูดจาข่มขู่ กดดัน และเค้าจะได้รับในสิ่งเดียวกันกลับไป ถ้าเชื่อในเรื่องวิบากกรรม

เราจะพยายามพูดจากับเค้าดีๆก่อนเสมอค่ะ และถ้าคนไหนพูดจารู้เรื่อง รับฟัง ก็แถมคำขอบคุณเสียงหวานจ๋อยเชียว อิอิ

ถ้าพูดไม่ดีมาละก็ เดี๋ยวนี้บางครั้งวางสายเลยค่ะ ไม่อยากต่อคำด้วย เก็บไว้พูดสิ่งที่จรรโลงจิตใจดีกว่า

ต้องขอบคุณพระธรรม คือสิ่งที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงแสดงเพื่อโปรดสรรพชีวิต

เพราะธรรมะทำให้วันนี้เรากลายเป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนนึง มีชีวิตที่มีความหมายทุกวัน

เข้าใจและเห็นใจคนอื่น ยิ้มได้ในสถานการณ์ที่ย่ำแย่ อยากทำประโยชน์ให้กับคนอื่นตามกำลังกายและกำลังทรัพย์

เราไม่ได้ไม่มีทุกข์นะคะ เรายังเจ็บได้ ร้องไห้เป็นเช่นคนอื่นๆ แต่เราพยายามตามรู้ตามดูจิตไปเรื่อยๆ จะเห็นได้เลยว่า

จิตเป็นอนัตตา มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป

ทุกข์มันทนอยู่ไม่ได้เช่นเดียวกันกับสุขค่ะ มันจะแปรปรวนไปเป็นธรรมดา แค่ดูตามที่มันเป็นไป

เคยอ่านเจอในคิริมานนทสูตร พระพุทธเจ้าตรัสว่า หากอยากละทุกข์ได้ต้องวางสุขเสียก่อน

เพราะสุขกับทุกข์จะอยู่คู่กันเสมอ ไม่สามารถแยกออกจากกันได้ พอได้ลองทำตาม กายและจิตเบาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน


เราศรัทธาในคำสอนของพระพุทธองค์มากค่ะ เพราะว่าเรานำมาปฏิบัติแล้วได้ผลจริง

ในชีวิตที่เป็นหนี้และยังมีความสุขได้ขนาดนี้ ที่บ้านไม่มีใครเครียดเลย ตอนที่บอกแม่ครั้งแรก

แม่บอกให้เอาตังแม่ไป แต่เราไม่เอาค่ะเพราะเรามั่นใจว่าเราแก้ไขปัญหาได้แน่นอน

ไม่น่าเชื่อเลยค่ะว่าธรรมะที่เราเคยคิดในตอนเด็กๆว่าเหมาะสำหรับคนแก่เท่านั้น

จะทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนไปในทางดีขึ้นได้ขนาดนี้

เวลานี้ธรรมที่ระลึกไว้อยู่เสมอคือ การตั้งอยู่บนความไม่ประมาทและหมั่นเจริญสติค่ะ

หมั่นสวดมนต์ ภาวนา และรักษาศีล ขอให้เพื่อนๆเจริญในธรรมนะคะ

คืนนี้หลับฝันดีนะคะทุกคน

สู้ ไปพร้อมๆกันนะค่ะ เป็นกำลังใจให้กันและกันค่ะ