เห็นเฮียเหนอ พูดถึง
"ด้วยแรงของดอกไม้"
กระทู้เก่าแก่ของกอบัว ตั้งแต่บอร์ดเก่า ที่ข้อมูลหลายอย่างหายไป โดยเฉพาะช่วงสองปีหลัง
บัวขออนุญาตเอาความคิดของตัวเองตอนนั้นมาให้อ่านอีกครั้ง
เป็นความคิดของ "สมาชิกเว็บบอร์ดชมรมหนี้ฯ" ธรรมดาๆ คนหนึ่ง ในขณะที่เขียน เขียนตอนที่เป็นสมาชิกมาได้ 6 เดือน กำลังผ่านนรกด่านแรก ทวงหนี้โหดมาได้หมาดๆ
กอบัวเขียนเริ่มต้นกระทู้ด้วยแรงของดอกไม้ เอาไว้เช่นนี้
ขออ้างคำพูดจากกระทู้เก่า “กอบัวในโคลนตม” ที่พูดถึง “ด้วยแรงของดอกไม้” ไว้ว่า
บัวเคยอ่านเจอเรื่องของการต่อสู้ป้องกันตัวของคนใต้ ที่เขาเรียกว่า
“ปัญจะสีละ” เขาบอกว่ามันเป็นการต่อสู้ที่ต่อเนื่องเคลื่อนไหว พลิ้วไปเรื่อยๆประดุจวงกระเพื่อมของดอกไม้ ลองนึกถึงภาพดอกไม้ที่หล่นลงไปในบึง มันจะปรากฎวงกระเพื่อมออกไปเป็นริ้วระลอก เป็นวงกระเพื่อมจากเล็กๆเท่าวงของดอกไม้ จนเป็นวงใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้นจนกระจายทั่วบึง จากแรงไหวพลิ้วแค่เพียงดอกไม้ มันสร้างแรงสั่นสะเทือนทั้งบึง
มันทำให้บัวนึกถึงการรวมกลุ่ม รวมพลังของกรรมการชมรม บัวไปตามอ่านกระทู้เก่าๆของกรรมการ และสมาชิกคนเก่าๆ เขาเริ่มมาจากคนเพียงกลุ่มเล็กๆ ที่ได้รับความคับแค้นใจในการเอารัดเอาเปรียบจากเจ้าหนี้ แทนที่จะต่อสู้เพียงแค่กลุ่มของตน กลับต่อยอดส่งต่อแรงกระเพื่อมดอกไม้ ส่งต่อมาสู่เรา จากรุ่นสู่รุ่น จากวงกระเพื่อมของดอกไม้ มาสู่วงกระเพื่อมของกลุ่มชนชมรมของเราในปัจจุบัน เพราะบัวเชื่อในคุณค่าของตนเอง บัวจึงอยากจะทำอะไรก็ได้ ให้แรงกระเพื่อมนี้ยังคงอยู่ และได้เป็นแรงบันดาลใจให้คนต่อๆไป แก้ปัญหาชีวิตเรื่องการใช้จ่ายได้ดี ได้แนวทางที่ดี โดยไม่ทำลายชีวิตตนและครอบครัว
บัวจึงขอเริ่มต้นชีวิตใหม่ ด้วยการ “ส่งต่อ” จากที่เคยตักตวงหาความรู้ในเว็บบอร์ดนี้มาโดยตลอด บัวอยากจะแชร์ประสบการณ์ของบัวและพี่ๆน้องๆ เพื่อนๆ คุยกัน ให้กำลังใจกัน ด้วยนานาหลากหลายความคิด จะดีไหม และที่สำคัญ เราอยากให้มีการเรียนรู้ร่วมกัน อย่าลืมที่เราเคยคุยกันไว้ว่า
เราจะอ่านกระทู้เก่าๆให้มากๆ และเขียนข้อสงสัยต่างๆ เอาไปถาม เอาไปเรียนรู้เพิ่มเติมกับกรรมการเก่งๆหลายๆท่าน เราอย่าปล่อยวันเวลาให้ผ่านไปเปล่าดาย อย่าไปเสียเวลาโต้ตอบปะทะคารมกับน้องใหม่ หาเวลาอ่านมากๆ เพื่อพัฒนาตัวเราให้มีคุณภาพยิ่งขึ้น และมีการ “ส่งต่อแรงของดอกไม้” ไปให้คนอื่นๆด้วยความเมตตาจากใจของเรา
และอย่างได้แคร์กับคำพูด ถ้าเราตั้งมั่นในการอยากให้เขายืนอยู่ด้วยบนขาตัวเอง ตีนของเราก็ต้องมั่นคงเช่นกัน
และสำคัญที่สุด เรายังคงเป็นกำลังใจให้คนเป็นหนี้ ได้ “ยิ้มสู้หนี้” อย่างสดชื่น เบิกบาน มองโลกอย่างเข้าใจและให้อภัยกันและกัน
ขออ้างคำพูดของ โกวเล้ง นักเขียนจีนสุดยอดในดวงใจกอบัว พูดถึงน้ำมิตรระหว่างเพื่อนไว้ว่า
“…โชคและเคราะห์ ความจริงพิสดารยิ่ง หากท่านพบพานเรื่องเคราะห์ร้าย
อย่าได้ตัดพ้อ ตำหนิ อย่าได้ท้อแท้ แม้นับว่าท่านถูกเคราะห์จู่โจมจนล้มลงก็หาเป็นไร
ไม่ ขอเพียงยังมีชีวิต ท่านก็ต้องยังมีเวลาทรงกายขึ้นยืนได้…”
" เมื่อเนิ่นนานมาแล้ว มีปราชญ์ผู้ทรงภูมิปัญญาท่านหนึ่ง กล่าวคำพูดที่ยากลืมเลือนตลอดกาล
ท่านบอกว่า น้ำมิตรเกิดจากการสั่งสม แต่ความรักอุบัติอย่างกระทันหัน
น้ำมิตรต้องผ่านการทดสอบของเวลา แต่ความรักมักบังเกิดในชั่วพริบตา
ชั่วพริบตานั้นเจิดจ้าจำรัสปานใด สวยสดงดงามเพียงไหน ชั่วพริบตานั้นจะคงอยู่เป็นนิรันดร์ "
จากเรื่อง หงส์ผงาดฟ้า ตอนเกาะมหาภัย
น้ำมิตรต้องผ่านการทดสอบของเวลา แต่ความรักมักบังเกิดในชั่วพริบตา
ชั่วพริบตานั้นเจิดจ้าจำรัสปานใด สวยสดงดงามเพียงไหน ชั่วพริบตานั้นจะคงอยู่เป็นนิรันดร์ "
เราคือเพื่อน ที่จะส่งต่อแรงของความหวังดีออกไป ประดุจวงกระเพื่อมของดอกไม้ ก้าวไปด้วยกันค่ะ