ขอเล่าเรื่องหนี้สักครั้ง

สวัสดีค่ะ ท่านผู้ดูแลเวป และพี่ๆ น้องๆ ของชมรมแห่งนี้

สวัสดีค่ะ ท่านประธานและคุณอาทุกๆๆท่าน

ขออนุญาติเล่าเรื่องหนี้สู่กันฟังค่ะ เป็นหนี้รวมหลายๆๆที่แล้วร่วมประมาณ 800000 ค่ะ เริ่มหยุดมาได้เข้าเดือนที่สี่ บางที่ก็เพิ่งเริ่มหยุด แรกๆๆที่รู้จักชมรมนี้เพราะได้ยินทีวีประกาศว่ามีรายการคุยกับชมรมหนี้สินเชื่อและบัตรเครดิต ก็เลยสนใจรอติดตามดูตอนกลางคืน ดูคุณหมูสมิง ผู้หญิงที่เก่งและกล้าสู้กล้าเผชิญกับเรื่องนี้ได้เยี่ยมมาก ตั้งแต่วันนั้นก็เลยได้รู้จักชมรมแห่งนี้ และคอยอ่านคอยติดตามมา
ขณะนั้นตัวเองก็เป็นหนี้ แต่ไม่มาก และคิดว่าเอาอยู่ ผ่อนไหว ก็เลยได้แต่อ่าน นับจากวันนั้น อ่านเรื่องราวมาซ้ำหลายๆๆครั้ง จนรู้สึกว่า ถ้าเราต้องเจอสถานการณ์แบบนั้นเราจะต้องทำยังไง อ่านเรื่องของคุณเก่ง ชายที่ไม่ยอมแพ้และหาทางออกได้ดีมีระบบการ เคยคิดจะโทรหาคุณอาประพัฒน์ แต่ก็ยังไม่กล้าเพราะคิดว่าไม่เป็นไร เรายังไหว สู้ไปก่อน
จนกระทั่งตอนที่ตัดสินใจหยุดจ่ายเพราะไม่ไหวสุดๆๆ ใช้ชีวิตแบบจ่ายหนี้ตรง ไม่ช้า ไม่ขาด มาหลายปี ลูกๆๆถูกกดดันจากที่ตัวเราชอบเปรยชอบบ่นว่า แม่ไม่ไหว เหนื่อยเหลือเกิน จนลูกๆสงสาร บอกแม่ว่าสู้ได้เท่าที่ไหวนะแม่ เราก็ได้แต่บอกว่าไม่ไหวก็ต้องสู้ จะพยายามให้ถึงที่สุด สุดท้ายไม่ไหวจะสู้ค่ะเราก็บอกลูกว่าแม่จะหยุดผ่อนหยุดจ่ายแล้วนะ คงต้องยอมให้เค้าฟ้องกัน หลังจากนั้นเราก็ไม่คุยเรื่องหนี้ให้ลูกฟังอีก พร้อมกำชับลูกว่า หนี้ของใคร คนนั้นก็รับผิดชอบ ลูกๆๆไม่ต้องห่วง
พอเริ่มหยุดจ่าย เจ้าหนี้ก็โทรเข้ามาตามระเบียบ เราก็รับสายทุกสาย ไม่เคยปิดเครื่อง ทำใจและยอมรับทุกอย่าง จนกระทั่งมีพนักงานของแอดวานซ์มาตามถึงที่ทำงาน(ธุรกิจส่วนตัว) เราปิดสถานที่เรียบร้อยไปแล้ว ตัวเองก็ออกต่างจังหวัดตามลูกค้าและหาดูว่าพอมีอะไรให้ทำบ้าง วันๆๆก็ไม่เคยอยู่กับที่ เมื่อพนักงานแอดวานซ์มาตามไม่เจอก็ไปหาแม่ หาน้อง แลธน้องได้โทรหาบอกว่ามีคนมาตาม แค่นั้นเอง เราก็เริ่มคิดว่า จะตามทำไม เพื่อ.......... ในเมื่อมือถือก็ไม่เคยปิด ติดต่อได้ตลอด
ตอนนั้นคิดทันทีว่า โทรคุยกะคุณกอบัวดีกว่า คุยเรื่องหนี้คุยเรื่องสถานการณ์แบบนี้ โทรไปเป็นครั้งแรก ทันทีที่ได้ยินเสียงคุณกอบัว ยังไม่ทันได้ปรึกษา แค่ได้ยินน้ำเสียง ก็บอกกับตัวเองว่า อุ่นใจในน้ำเสียงเรียบๆๆ นุ่มๆๆ ฟังแล้วอยากคุยต่อไปเรื่อยๆๆ จากที่เครียดๆก็เริ่มคลายลง ปรึกษาถามไถ่ในเรื่องแค่ไม่เท่าไหร่ ก็วกออกนอกเรื่อง กลายเป็นคุยสนุก มีกำลังใจและไม่เครียด
หลังจากวางสายแล้ว นั่งคิด คุยกะใคร ทำไมเค้าถึงได้คุยดี ให้กำลังใจ คุยเหมือนคนที่สนิทกันมานาน คุยเหมือนคนรู้จักกันดี คิดไปมาอยู่นาน สุดท้าย บอกได้คำเดียวว่าเกิดความรู้สึกดีๆๆให้คุณกอบัวค่ะ
ติดใจค่ะ โทรคุยอีก เพราะไม่ใช่แค่ว่าคุยเฉยๆๆ ก่อนหน้านี้ที่เข้ามาอ่านเรื่องหนี้ ต้องอ่านเรื่อง บ้านเราจะกลับมาเหมือนเดิม โดยคุณกอบัวทุกครั้ง วันไหนที่คุณกอบัวไม่มาเล่า ก็จะไม่ได้เข้ามาอ่านเรื่องหนี้(ไม่รู้ว่าติดอ่านเรื่องหนี้หรือเรื่องไรกัน) มีอยู่ครั้งที่ระหว่างคุยกะคุณกอบัว คุณอนาคินโทรมาคุญกะคุณกอบัวเหมือนกัน ก็เลยได้ยินเสียงคุณอนาคินไปด้วย น้ำเสียงเป็นหนุ่มอารมณ์ดี ฟังแล้วอดยิ้มหัวเราะไปด้วยไม่ได้
หลังจากคุยกะคุณกอบัวเรื่องหนี้เสร็จก็เลยคุยเรื่องรถ คุณกอบัวบอกเรื่องนี้ต้องสายตรงถึงท่านประธานนกกระจอกเทศอย่างเดียว เราก็โทรหาท่านประธานนกในเวลาที่กำหนด
ครั้งแรกที่โทรได้ยินน้ำเสียง ใครที่บอกว่าท่านประธานดุ ขอตอบตรงนี้ค่ะ ว่าไม่ค่ะ คุยเป็นกันเอง บอกรายละเอียดได้เข้าใจ แนะนำได้ดี คุยได้สุภาพ น้ำเสียงนุ่ม ไม่แพ้ คุณกอบัวค่ะ
ถ้ามีประกวด af หรือ the star คว้าดาว คณกอบัวและท่านประธานนกกระจอกเทศ สองท่านนี้คงต้องแบ่ง รถ กะ บ้านกัน
ตอนนี้พยายามทำใจให้เป็นปกติ เพื่อหาทางหารายได้เข้ามาเก็บสะสม ไว้เป็นทุนต่อไป ไม่คิดเรื่องหนี้อีก ปล่อยให้เป็นไปตามระบบของเจ้าหนี้
ชมรมนี้ เท่าที่อ่าน ส่วนมากเป็นผู้ที่มีหน้าที่การงานดี บางท่านก็ทำการค้า เหมือนแบบตัวเรา ขอบอกเลยค่ะว่า หนี้สินที่เกิดขึ้นไม่ใช่เพราะการใช้เงินเกินตัว แต่เป็นความประมาทของตัวเองที่ไม่ระวัง ทุกๆๆท่านที่เข้ามาที่นี่แล้ว ก็คือท่านที่ต้องการแก้ไขหนี้ที่มีอยู่ ท่านไหนที่ไม่เข้าใจ โทรเลยค่ะ โทรคุยค่ะ ชัดเจนดี และได้กำลังใจกลับไปด้วย
อยากจะบอกว่า ขอบคุณๆๆๆๆๆๆ ชมรมแห่งนี้ ที่มีให้คนจากหลายๆๆๆที่ได้เข้ามาสนทนาและแชร์เรื่องต่างๆๆกัน ขอบคุณจริงๆๆค่ะ
ถ้ามีความคืบหน้าเรื่องหนี้ยังไง ก็จะมาเล่าให้ฟังค่ะ แต่ตอนนี้ขอบอกค่ะว่า ไม่มีทรัพย์สินใดๆๆให้เจ้าหนี้ แต่ก็ไม่หนี ขอแค่วันเวลาเอื้ออำนวยให้ได้สร้างตัวใหม่ จะจ่ายคืนให้ค่ะ
คำสอนใหม่.jpg

และที่ลืมไม่ได้คือ ขอบคุณคุณกอบัว และท่านประธานกกระจอกเทศที่สุดค่ะ ขอบคุณจริงๆๆ เยี่ยมค่ะ

ยินดีต้อนรับครับ

ผมยังไม่เคยโทรหาคุณกอบัว หรือท่านประธานนกกระจอกเทศเลยครับ

เพียงแต่ไปอบรม เห็นตัวเป็นๆ อย่างกะซุปตาร์ เลยครับ

เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปและขอลายเซ็นต์มาเลย

ตั้งใจว่า งานอบรมฟรีเดือนตุลา จะตั้งโต๊ะแจกลายเซ็น คิดตังค์คนละร้อย หาเงินเข้าชมรมฯ
ถ้าถ่ายรูปกะกอบัวคิด สองร้อย
ถ้าถ่ายรูปคู่กะประธาน ฟรี 555++




ได้โปรดเถิด...แค่นี้ก็โดนค่อนขอดต่อว่า จากทางไกลว่า พวกพี่ๆน้องๆ ได้รับการว่าจ้างมาก่อม๊อบเชียร์
เดี๋ยวมืดๆ ดึกๆ เช้าๆ เวลาไหนที่ว่าง บัวจะเข้ามาต่อ
แต่วันนี้งานเยอะมว้ากกกก
ร่อนเร่ แบบร่อแร่ ข้าวปลาไม่ได้กิน มาตั้งแต่เที่ยง

คิดถึงนะคะ พี่หม่วย...

สวัสดีและขอบคุณ คุณ GOKU ค่ะ ตัวเราเองก็ได้แต่จดเบอร์โทรศัพท์ไว้เผื่อฉุกเฉินคิดอะไรไม่ออก แล้วก็ได้โทรจริงๆๆ ทำให้รู้ว่า มีเพื่อนเพิ่มอีกหนึ่ง เป็นอะไรที่ดีใจค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณกอบัว ดีใจจังที่แวะมาทักทาย คิดถึงค่ะ ถ่ายรูปคู่คุณกอบัว สองร้อย แถมหมูกะทะอีกหนึ่งมื้อเลยค่ะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ เป็นห่วงกลัวไม่มีใครให้คำปรึกษาค่ะ

ปีนึงแล้ว ไม่เคยโทรหาพี่กอบัว

มีแต่พี่กอบัวโทรมาจิก จิก จิก ฮ่าๆๆๆ

โถ...อีบร้า...ก็แกเอาแต่ฟิด แอนด์ เฟิร์ม
จะหล่อไปถึงไหน...กะเปิดตัวงานอบรมฟรีเดือนตุลาหรือไง หือ...
ขออาศัยพื้นที่พี่หม่วย แซวน้องวิทยากรเสริมเดือนตุลา น้องซิงห์...
จะหล่อขนาดไหน ดูอายุแกด้วย คริ...คริ...



พี่หม่วย...วันนี้บัวยุ่งโคตร พรุ่งนี้ มะรืนนี้ อาจจะว่าง 555++
ดีใจที่พี่หม่วย มาแชร์เรื่องหนี้กับน้องๆ
เห็นเป่า สมัครสมาชิกดีจะตาย...มีเพื่อนเย๊อะ...มีเรื่องเมาท์แยะ
เออ...อย่าลืมนะ..สองร้อย (หักค่าตัว90% ที่เหลือเข้าชมรม)
หมูกะทะเราแอบไปกินกันสองคน...ไม่มีใครรู้หรอก

เข้ามาให้กำลังใจคุณjongdeeครับ
ผมก็เคยเจอสถานะการณ์เหมือนครับ ความคิดไม่น่าจะต่างกันเท่าไหร่นะครับ ในตอนที่เริ่มเป็นหนี้ใหม่ก็คิดว่าเอาอยู่ เหมือนน้ำจะเข้าเมืองกรุง แต่แล้วมันก็เอาไม่อยู่ เพราะจากหนึ่งเป็นสองจากสองเป็นสาม สี่ ห้า และก็ไปเรื่่อยๆไม่มมีสิ้นสุด มิหนำซ้ำยังหมุนใหม่มาจ่ายเก่าและแล้วต้นมันเริ่มเบ่งบาน ดอกมันก็ขยันออกจริง(เก็บขายไม่ได้ด้วย มีแต่เก็บไปยื่นให้เขาด้วยความเต็มใจ ไอ้เขาก็แสนดี๊ ไม่คืนมาให้เราจิ้มน้ำพริกสักดอก) จนในที่สุดก็ไม่ไหวแล้วววววววว หยุดเหอะก็เลยหยุด สบายใจจังรอจ่ายคืนเขาเมื่อเราพร้อมดีกว่า แต่ไม่สบายหูเท่าไหร่(เมื่อไหร่จะจ่ายยยยยย เมื่อไหร่จะจ่ายดังตลอดทันที่ที่รับโทรศัพท์ แต่ตอนนี้เริ่มชินแล้ว ว่าจะแต่งเป็นเพลง แล้วเอาเว็บชมรมฯโปรโมทน่าจะดัง)
อยากถ่ายรูปกับคุณกอบัวจัง ผมจ่ายให้ห้าร้อยแต่คุณกอบัวต้องนั่งรถไฟฟรีมาถ่ายกับผมบนเขาที่บ้านผมนะครับ แล้วจะพาไปไหว้พระ และแถมพาไปเที่ยวฟรีด้วยครับ บ้านผมมีวัดที่น่าไปกราบไปไหว้และน่าเที่ยวเยอะแยะเลยครับ ยินดีต้อนรับทุกท่านนะครับ เดี๋ยวเอาจักรยานพ่วงรถยู้พาไป
ตุลานี้อยากลงไปร่วมอบรมด้วยจังครับ แต่ภารกิจเพียบ คงต้องใช้บริการทางโทรศัพท์รบกวนท่านประธาน กรรมการชมรมฯ(ถ้ามีเหตุการณ์คับขันใหม่ๆที่ยังไม่มีให้อ่านในเว็บชมรมฯ) แต่ถ้ามามุขเก่าๆคงยังไม่ขอรบกวนนะครับ
รักพี่น้องร่วมสถานะทุกคนครับ

สวัสดีค่ะ คุณนรสิงห์ ดีใจด้วยที่ใกล้หมดหนี้ค่ะ
แรกๆๆคุยกะคุณกอบัว ก็เกิดอาการ ลน เหมือนกันค่ะ จะถามอย่างเดียว จนคุณกอบัวบอก คุณไม่ฟังกอบัวพูดเลย ตอนนั้นอยู่ในอาการประหม่า ไม่รู้จะคุยยังไงให้คุณกอบัวไม่รำคาญ กลัวเค้าไม่คุยกะเรา แต่ตอนนี้ เริ่มคุ้น ในความเป็นกันเองของคุณกอบัวแล้วค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ Jongdee

ได้อ่านเรื่องราวของคุณ Jongdee แล้ว ถ้อยคำ และ วลี ที่บรรยาย.....

รู้สึกได้ถึงความเป็นคนสุขุม และ ใจเย็นค่ะ......

น้ำมนต์เอง กว่าจะเข้าสู่สภาวะปกติ ของการดำรงชีวิตและเรียนรู้ที่จะอยู่กับการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้...

ก็ใช้เวลาพอสมควร.....อ่านๆๆๆ และ อ่าน เรื่องราวของเพื่อนชมรม และ วิธีแก้ไขหนี้ที่ควรจะรู้...

พร้อมทั้งคำแนะนำต่างๆ เพื่อให้เข้ากับสถานะของตน.......

ก่อนหน้านี้....รู้สึกทุกข์มากมาย ไม่รู้จะทำอย่างไรกับหนี้สินที่เพิ่มพูน.....

บางครั้ง...ก็ไปบ่นกับลูกๆ....มีอยู่ครั้งหนึ่ง พอเราบ่นมากๆ ......ลูกคนเล็กบอกว่า....

แม่รู้ไหมว่า บางครั้ง คำพูดของแม่ ก็ทำให้เขาท้อแท้เหมือนกัน และ ก็ไม่อยากเรียนหนังสือ..

ณ ตอนนั้น เราเองก็รู้สึกเสียใจ แต่ด้วยความกดดันจากปัญหาหลายด้าน.....

ทำให้เราขาดสติปัญญา มีแต่ความทุกข์ใจ โชคดีที่ได้น้องสาว นำเทปธรรมะนิยาย

เรื่อง สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม และ อื่นๆ มาให้ฟัง จึงได้สติขึ้นมาในระดับหนึ่ง...

และยิ่งได้คลายทุกข์ได้มากขึ้น เมื่อมาได้รู้จักชมรมแห่งนี้ ณ ตอนนั้น ดีใจเป็นที่สุด...

บอกกับตัวเองดังๆ ในใจว่า ฉันรอดแล้ว....ฉันมีทางออกแล้ว.....ไชโย ไชโยยยย......

พอมาคิดย้อนหลัง...สงสารลูกมาก.... แต่ทุกวันนี้ เราทุกคนในครอบครัวมีความเป็นอยู่อย่างปกติสุข

บนฐานแห่งความเป็นจริงได้ค่ะ ......

แล้วสักวันหนึ่ง พวกเราทุกคน จะเดินอยู่บนเส้นทางที่สว่างสดใสในการดำเนินชีวิต.....บนโลกใบนี้






[/color]

กอบัว เขียน: โถ...อีบร้า...ก็แกเอาแต่ฟิด แอนด์ เฟิร์ม
จะหล่อไปถึงไหน...กะเปิดตัวงานอบรมฟรีเดือนตุลาหรือไง หือ...
ขออาศัยพื้นที่พี่หม่วย แซวน้องวิทยากรเสริมเดือนตุลา น้องซิงห์...
จะหล่อขนาดไหน ดูอายุแกด้วย คริ...คริ...

พี่หม่วย...วันนี้บัวยุ่งโคตร พรุ่งนี้ มะรืนนี้ อาจจะว่าง 555++
ดีใจที่พี่หม่วย มาแชร์เรื่องหนี้กับน้องๆ
เห็นเป่า สมัครสมาชิกดีจะตาย...มีเพื่อนเย๊อะ...มีเรื่องเมาท์แยะ
เออ...อย่าลืมนะ..สองร้อย (หักค่าตัว90% ที่เหลือเข้าชมรม)
หมูกะทะเราแอบไปกินกันสองคน...ไม่มีใครรู้หรอก

ขยันแบบนี้ รวยอ่ะค่ะ
ได้คุยกะคุณกอบัวแล้วให้รู้สึกว่า ถ้าได้เข้ามาคุยในชมรมฯนี้ ได้มาเพิ่มกำลังใจ และให้กำลังใจ คงช่วยคลายกังวลหลายๆๆอย่างได้มากค่ะ ขอบคุณที่แนะนำหลายๆๆอย่าง ขอบคุณที่เป็นเพื่อนคุยให้สุขใจขึ้นค่ะ
ไป เราไปกันค่ะ

คนมีหนี้หลังเขา เขียน: เข้ามาให้กำลังใจคุณjongdeeครับ
ผมก็เคยเจอสถานะการณ์เหมือนครับ ความคิดไม่น่าจะต่างกันเท่าไหร่นะครับ ในตอนที่เริ่มเป็นหนี้ใหม่ก็คิดว่าเอาอยู่ เหมือนน้ำจะเข้าเมืองกรุง แต่แล้วมันก็เอาไม่อยู่ เพราะจากหนึ่งเป็นสองจากสองเป็นสาม สี่ ห้า และก็ไปเรื่่อยๆไม่มมีสิ้นสุด มิหนำซ้ำยังหมุนใหม่มาจ่ายเก่าและแล้วต้นมันเริ่มเบ่งบาน ดอกมันก็ขยันออกจริง(เก็บขายไม่ได้ด้วย มีแต่เก็บไปยื่นให้เขาด้วยความเต็มใจ ไอ้เขาก็แสนดี๊ ไม่คืนมาให้เราจิ้มน้ำพริกสักดอก) จนในที่สุดก็ไม่ไหวแล้วววววววว หยุดเหอะก็เลยหยุด สบายใจจังรอจ่ายคืนเขาเมื่อเราพร้อมดีกว่า แต่ไม่สบายหูเท่าไหร่(เมื่อไหร่จะจ่ายยยยยย เมื่อไหร่จะจ่ายดังตลอดทันที่ที่รับโทรศัพท์ แต่ตอนนี้เริ่มชินแล้ว ว่าจะแต่งเป็นเพลง แล้วเอาเว็บชมรมฯโปรโมทน่าจะดัง)
อยากถ่ายรูปกับคุณกอบัวจัง ผมจ่ายให้ห้าร้อยแต่คุณกอบัวต้องนั่งรถไฟฟรีมาถ่ายกับผมบนเขาที่บ้านผมนะครับ แล้วจะพาไปไหว้พระ และแถมพาไปเที่ยวฟรีด้วยครับ บ้านผมมีวัดที่น่าไปกราบไปไหว้และน่าเที่ยวเยอะแยะเลยครับ ยินดีต้อนรับทุกท่านนะครับ เดี๋ยวเอาจักรยานพ่วงรถยู้พาไป
ตุลานี้อยากลงไปร่วมอบรมด้วยจังครับ แต่ภารกิจเพียบ คงต้องใช้บริการทางโทรศัพท์รบกวนท่านประธาน กรรมการชมรมฯ(ถ้ามีเหตุการณ์คับขันใหม่ๆที่ยังไม่มีให้อ่านในเว็บชมรมฯ) แต่ถ้ามามุขเก่าๆคงยังไม่ขอรบกวนนะครับ
รักพี่น้องร่วมสถานะทุกคนครับ

ขอบคุณมากค่ะ คุณคนมีหนี้หลังเขา ถ้าตอนนั้นที่ยังพอมีทุนอยู่ ไม่หลงไปกดบัตรเพื่อมาจ่ายหนี้อื่น ตอนนี้ก็คงไม่เป็นสภาพนี้ ได้แต่อ่านแต่ไม่เฉลียวใจเลยสักนิดว่า เราเริ่มก้าวลงหลุมที่กว้างมาก จนมองไม่เห็นขอบจำกัดของหลุมนี้

ครั้งแรกที่จะหยุดจ่าย เข้ามาอ่านที่ชมรมฯนี้เกือบทั้งวันทั้งคืน อ่านแล้วก็อ่านทั้งที่เข้าใจ แต่พอเจอเหตุการณ์เดียวกับที่สมาชิกเล่าก็เกิดอาการ.....

ตัดสินใจสุดท้ายคือโทรคุยกะคุณกอบัวดีกว่า อย่างน้อยก็เป็นผู้ที่เคยผ่านจุดนั้นมา ตอนนี้เริ่มนิ่ง คิดค่ะว่า ถ้าไม่มีก็คือไม่มี ดิ้นรนสู้เพื่อหน้าตา หลบความอาย มานานพอควรแล้วค่ะ โทรศัพท์มาก็รับทุกสาย เพราะความกดดันของเจ้าหนี้ที่ทำกับลูกหนี้ทุกทาง ถึงได้ทำให้เกิดชมรมฯนี้ขึ้นมา(ต้องขอบคุณเจ้าหนี้กะคนทวงหนี้สินะ)

มาถึงตอนนี้ บอกตามตรงว่า ยามที่ไม่มีเงิน เป็นหนี้ ต่อให้เราคุยดี ทำดีกับใคร เค้าก็ไม่สนหรอกค่ะ ถึงเวลาที่เรามีเงิน ไม่เป็นหนี้ใคร อะไรๆๆก็มาถึงที่เลยค่ะ ไม่น้อยใจในโชคชะตา เพราะชีวิตเราต้องกำหนดเอง เดินเองค่ะ ได้เข้ามาชมรมฯนี้ มีเพื่อนที่อยู่ในสถานการณ์เดียวกัน ให้กำลังใจกัน แค่นี้ก็เป็นโชคดี และอบอุ่นที่สุด มีกำลังใจอยากสู้จนลืมอายไปเลยค่ะ

สักวันหวังไว้ว่า อยากจะสังสรรค์หัวเราะแบบลืมทุกข์กับพี่ๆๆน้องๆๆเพื่อนๆๆที่นี่ค่ะ เราคงมีโอกาสได้ถ่ายรูปหมู่ชู
สองนิ้ว สู้ๆๆๆๆกันนะคะ บ้านคุณคนมีหนี้หลังเขาคง สงบ เงียบ น่าอยู่นะคะ อีกสักระยะนานหน่อย ถ้ามีโอกาสอยากนั่งรถพ่วงค่ะ

ขอบคุณที่แวะเข้ามาทักทายให้กำลังใจดีๆๆกันค่ะ

แม๊ะ...พี่หม่วย ไหนบอกกอบัวว่าเล่นเน็ตไม่ค่อยเป็น สีสรรบาดตา รูปทุกกระทู้ อีกหน่อยสงสัยกอบัวต้องมานั่งท้าวคาง อ่านเรื่องพี่หม่วยแน่ๆ
บัวยังจำได้ว่า ชวนให้พี่หม่วยมาเขียนเล่าเรื่องราวให้คนอื่นฟังบ้าง
พี่หม่วยก็บอกว่า รอให้สะสางเรื่องหนี้ เรื่องรถให้มันหายคาใจไปสักระยะก่อน
บัวก็เลยบอกว่า "โธ่...พี่...รอให้หนี้พี่หมด บัวก็คงตายห่าไปเสียก่อน ถ้ามัวแต่รอว่าเมื่อนั้น เมื่อนี้ ฉันถึงจะทำโน้น ทำนี่ ฉันถึงจะไปนั่น ไปนี่ กินโน้นกินนี่...ก็ไม่ต้องทำอะไรกันพอดี"
"ในระหว่างที่บัวเป็นหนี้ มือหนึ่งบัวรับจากชมรมฯ คือได้เข้ามาอ่าน มาศึกษาหาความรู้แนวทางการปลดหนี้ อีกมือหนึ่ง บัวก็อยากเป็นผู้ให้ ด้วยการให้กำลังใจสมาชิกใหม่ๆ ตามกำลังของเรา"
"ในระหว่างที่เราเป็นหนี้ เราสามาถรับและให้ไปได้พร้อมๆกัน ในขณะที่เรามีทุกข์ ก็ไม่มีใครห้ามไม่ให้เรายิ้ม ไม่มีใครห้ามเราทำบุญ...จริงไหมคะ"

ช่วงที่บัวอยู่ในสถานะน้องใหม่ บัวยังไม่แม่นยำเรื่องกฎหมาย บัวก็ให้กำลังใจไปก่อน แล้วก็ให้ชัวร์ๆ กู "แป๊ะยิ้ง" อย่างเดียวเลย อ้างอิงลิงค์ของรุ่นพี่เนี้ยแหละ ถูกผิดไม่มีใครว่า ก็กรูแป๊ะยิ้งนี่หว่า 555++"
ตอนนั้นอ่าน อ่าน แล้วก็ทำลิงค์เก็บเอาไว้ เขียนหัวข้อไว้ท้ายลิงค์ว่า เป็นลิงค์เกี่ยวกับอะไร
เพราะก่อนหน้านั้น คุณเก่ง ทำลิงค์อย่างเดียว แต่ไม่มีหัวข้ออธิบาย ทำให้เราค้นหาลำบากมาก
ลิงค์ที่นิยมเอามาเป็นยันต์กันผีคือ ลิงค์ของพี่นกกระจอกเทศ (ใครมันจะกล้าว่า เน๊อะ อ้างอิงคำพูดจากกรรมการฝ่ายบู๊ทั้งที)
ไปอบรมเวทีสุดท้ายของพี่นก พี่นกถามบนเวทีว่า "ผมต้องขอบคุณ คุณกอบัวมากครับที่ขยันแป๊ะยิ้ง ไม่ทราบวันนี้คุณกอบัวมาหรือเปล่า"
กอบัวตอนนั้นยังยิ้มอายๆ หน้ายังไม่ค่อยมึนเท่าไหร่ ยกมือขึ้นแบบกลัวกรรมการมากๆ
วันนั้นเราได้เพื่อนหลายคน...
ทุกวันนี้ก็ยังมีหลายคนติดต่อกันไม่เสื่อมคลาย...
มีน้องคนหนึ่ง ยังโทรหาบัวตลอดเวลา บอกว่า เราเคยรู้จักกันตั้งแต่เวทีสุดท้ายของพี่นก พี่นกบอกจะลาออก จะลาออก มาอ่านอีกที เป็นประธานชมรมฯ ไปแล้ว
อ๋อ...กอบัวตอบน้องคนนั้นไปว่า "เป็นแผนของตาลุงเฒ่า อยากเป็นประธานชมรมฯ เลยกระชากเรตติ้ง"

กอบัวยังเหย่น้องคนนั้นไปว่า "ดูแต่พี่บัวสิ...ตอนนั้นเป็นสมาชิกขี้อาย ตอนนี้ได้ดิบได้ดีเป็นรองประธานชมรม ไปเรียบร้อย แล้วเมื่อไหร่ น้องจะมามีเวรมีกรรมแบบพี่บัวบ้าง" 555++

บัวว่า...เราดำเนินชีวิตแบบรู้เท่าทันมัน หัวเราะร้องไห้ก็เป็นธรรมดาโลก อย่าต้องไปเบียดเบียนผู้อื่น
และถ้ามีโอกาส อย่าหายใจทิ้งไปวันๆ ลองเป็นผู้ให้ แล้วจะมีแต่ความสุขใจค่ะ

น้ำมนต์ เขียน: สวัสดีค่ะ คุณ Jongdee

ได้อ่านเรื่องราวของคุณ Jongdee แล้ว ถ้อยคำ และ วลี ที่บรรยาย.....

รู้สึกได้ถึงความเป็นคนสุขุม และ ใจเย็นค่ะ......

น้ำมนต์เอง กว่าจะเข้าสู่สภาวะปกติ ของการดำรงชีวิตและเรียนรู้ที่จะอยู่กับการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้...

ก็ใช้เวลาพอสมควร.....อ่านๆๆๆ และ อ่าน เรื่องราวของเพื่อนชมรม และ วิธีแก้ไขหนี้ที่ควรจะรู้...

พร้อมทั้งคำแนะนำต่างๆ เพื่อให้เข้ากับสถานะของตน.......

ก่อนหน้านี้....รู้สึกทุกข์มากมาย ไม่รู้จะทำอย่างไรกับหนี้สินที่เพิ่มพูน.....

บางครั้ง...ก็ไปบ่นกับลูกๆ....มีอยู่ครั้งหนึ่ง พอเราบ่นมากๆ ......ลูกคนเล็กบอกว่า....

แม่รู้ไหมว่า บางครั้ง คำพูดของแม่ ก็ทำให้เขาท้อแท้เหมือนกัน และ ก็ไม่อยากเรียนหนังสือ..

ณ ตอนนั้น เราเองก็รู้สึกเสียใจ แต่ด้วยความกดดันจากปัญหาหลายด้าน.....

ทำให้เราขาดสติปัญญา มีแต่ความทุกข์ใจ โชคดีที่ได้น้องสาว นำเทปธรรมะนิยาย

เรื่อง สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม และ อื่นๆ มาให้ฟัง จึงได้สติขึ้นมาในระดับหนึ่ง...

และยิ่งได้คลายทุกข์ได้มากขึ้น เมื่อมาได้รู้จักชมรมแห่งนี้ ณ ตอนนั้น ดีใจเป็นที่สุด...

บอกกับตัวเองดังๆ ในใจว่า ฉันรอดแล้ว....ฉันมีทางออกแล้ว.....ไชโย ไชโยยยย......

พอมาคิดย้อนหลัง...สงสารลูกมาก.... แต่ทุกวันนี้ เราทุกคนในครอบครัวมีความเป็นอยู่อย่างปกติสุข

บนฐานแห่งความเป็นจริงได้ค่ะ ......

แล้วสักวันหนึ่ง พวกเราทุกคน จะเดินอยู่บนเส้นทางที่สว่างสดใสในการดำเนินชีวิต.....บนโลกใบนี้

[/color]

สวัสดีค่ะ คุณน้ำมนต์ ได้เข้าไปอ่านเรื่องคุณน้ำมนต์ตั้งแต่ก่อนสมัครสมาชิกค่ะ คุณน้ำมนต์เก่งและใจเย็นค่ะ

คุณน้ำมนต์โชคดีมีสามีเป็นเพื่อนที่ดูแลกันไป มีลูกๆๆที่น่ารักเป็นกำลังใจ มีน้องสาวที่เข้าใจเป็นกำลังใจ ไม่มีอะไรที่มีค่าและสุขใจเท่ากับครอบครัวที่อบอุ่นค่ะ

บางทีการที่เราบ่นเพราะอึดอัดใจ หนักใจเรื่องหนี้ เราไม่รู้ตัวหรอกค่ะว่าเรากำลังกดดันคนรอบข้าง แม้กระทั่งลูกที่ต้องคอยมานั่งฟัง จนกระทั่งเราเหลียวไปดูลูก ว่าทำไมลูกเงียบ นิ่งไป อ่อ!เรานี่เองที่ทำให้หมดสนุก เสียบรรยากาศ ตัวเองก็เลยปรับตัว หยุดพูดให้ลูกได้รับรู้ไปเลยค่ะ

เราเข้ามาที่ชมรมฯนี้ คงไม่ใช่ความบังเอิญค่ะ เราเป็นเพื่อนร่วมชะตากรรมเดียวกัน เราคงต้องเคยทำบุญร่วมกันมา ถึงได้มารู้จักคุยกัน ได้มาส่งได้มาให้กำลังใจกัน ในความทุกข์บนกองหนี้ เราก็มีความสุขที่ได้รู้จักสังคมในชมรมฯนี้ค่ะ อย่างน้อยเราก็แบ่งปันที่จะเล่าเรื่อง ช่วยเหลือ ให้กำลังใจกันไป อีกไม่นาน เชื่อว่าคุณน้ำมนต์จะได้สมหวังกับการหมดหนี้ มีความสุขสุดใจที่สุดค่ะ อดทนหน่อยนะคะ สู้ๆๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

อ้างอิงพี่หม่วย :

มีอยู่ครั้งที่ระหว่างคุยกะคุณกอบัว คุณอนาคินโทรมาคุญกะคุณกอบัวเหมือนกัน ก็เลยได้ยินเสียงคุณอนาคินไปด้วย น้ำเสียงเป็นหนุ่มอารมณ์ดี ฟังแล้วอดยิ้มหัวเราะไปด้วยไม่ได้
หลังจากคุยกะคุณกอบัวเรื่องหนี้เสร็จก็เลยคุยเรื่องรถ คุณกอบัวบอกเรื่องนี้ต้องสายตรงถึงท่านประธานนกกระจอกเทศอย่างเดียว เราก็โทรหาท่านประธานนกในเวลาที่กำหนด
ครั้งแรกที่โทรได้ยินน้ำเสียง ใครที่บอกว่าท่านประธานดุ ขอตอบตรงนี้ค่ะ ว่าไม่ค่ะ คุยเป็นกันเอง บอกรายละเอียดได้เข้าใจ แนะนำได้ดี คุยได้สุภาพ น้ำเสียงนุ่ม ไม่แพ้ คุณกอบัวค่ะ
ถ้ามีประกวด af หรือ the star คว้าดาว คณกอบัวและท่านประธานนกกระจอกเทศ สองท่านนี้คงต้องแบ่ง รถ กะ บ้านกัน

พี่หม่วยขา...
พี่เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า หรือพี่หม่วยหูฝาด ตอนที่พี่โทรมา แล้วไอ้เจ๋อ โทรทางไกลมา
บัวรับสายไอ้น้องทรพี พอบอกว่า "อนาคิน พี่บัวติดสาย Hotline อยู่ เดี๋่ยวพี่บัวโทรกลับนะ"
มันก็หาฟังเราไม่ เอาแต่บ่นเป็นตาแก่ "อาไร้ โทรมากี่ที กี่ทีก็รับแต่สาย Hotline พี่ได้ตังค์จากการรับสาย Hotlineหรือเปล่า แล้วใครที่ไหนบ้าโทรหาพี่ โทรหาพี่ไม่ได้คำตอบอะไรหรอก มีแต่เยินยอชมกันเอง ไล่ไปอ่านปักหมุดเลยพี่"
แล้วมันพูดมาก พูดแบบไม่ฟังกอบัวเลย (สงสัยที่บ้านเมียอุดปากด้วยสก๊อตไบร์ท) เราก็โมโหเถียงมันว่า "แกมีธุระอะไร ถึงขยันโทรหาฉันนักหนา ที่โน้นไม่มีคนคบแล้วใช่ไหม? หรือแกหลงรักฉัน ต้องโทรหาฉันตลอดเวลาไม่งั้นกินข้าวไม่ลง"
โอ๊ย...มันร้องเสียงหลงเหมือนแมวโดนเหยียบหาง "จีบป้าไปทำปุ๋ยหรือไง กิ๊กผมอายุเกิน 30 ผมไม่รับพิจารณา"
พี่หม่วยก็ยังได้ยิน...อารมณ์ดีบ้าอะไร มันจะโทรหากอบัวเวลามันง่วงนะดิ...
แล้วเรื่องรางวัลบ้าน และรถ บัวไม่ยอมดอก...ตาแก่นั่นเป็นรองกอบัวหลายขุม เอารถซาเล้งไปเลย
นอกนั้นกอบัวฮุบหมด...ถ้าไม่ให้ บัวจะฟ้องแม่ 555++

บัวเอารูปสมัยเวทีสุดท้าย ให้ดู...แก่เกิ๊นนนน สำหรับคนบางคน พึ่งจะพัฒนาตอนมีฟามรักเนี้ยแหละ...

กอบัว เขียน: แม๊ะ...พี่หม่วย ไหนบอกกอบัวว่าเล่นเน็ตไม่ค่อยเป็น สีสรรบาดตา รูปทุกกระทู้ อีกหน่อยสงสัยกอบัวต้องมานั่งท้าวคาง อ่านเรื่องพี่หม่วยแน่ๆ
บัวยังจำได้ว่า ชวนให้พี่หม่วยมาเขียนเล่าเรื่องราวให้คนอื่นฟังบ้าง
พี่หม่วยก็บอกว่า รอให้สะสางเรื่องหนี้ เรื่องรถให้มันหายคาใจไปสักระยะก่อน
บัวก็เลยบอกว่า "โธ่...พี่...รอให้หนี้พี่หมด บัวก็คงตายห่าไปเสียก่อน ถ้ามัวแต่รอว่าเมื่อนั้น เมื่อนี้ ฉันถึงจะทำโน้น ทำนี่ ฉันถึงจะไปนั่น ไปนี่ กินโน้นกินนี่...ก็ไม่ต้องทำอะไรกันพอดี"
"ในระหว่างที่บัวเป็นหนี้ มือหนึ่งบัวรับจากชมรมฯ คือได้เข้ามาอ่าน มาศึกษาหาความรู้แนวทางการปลดหนี้ อีกมือหนึ่ง บัวก็อยากเป็นผู้ให้ ด้วยการให้กำลังใจสมาชิกใหม่ๆ ตามกำลังของเรา"
"ในระหว่างที่เราเป็นหนี้ เราสามาถรับและให้ไปได้พร้อมๆกัน ในขณะที่เรามีทุกข์ ก็ไม่มีใครห้ามไม่ให้เรายิ้ม ไม่มีใครห้ามเราทำบุญ...จริงไหมคะ"

ช่วงที่บัวอยู่ในสถานะน้องใหม่ บัวยังไม่แม่นยำเรื่องกฎหมาย บัวก็ให้กำลังใจไปก่อน แล้วก็ให้ชัวร์ๆ กู "แป๊ะยิ้ง" อย่างเดียวเลย อ้างอิงลิงค์ของรุ่นพี่เนี้ยแหละ ถูกผิดไม่มีใครว่า ก็กรูแป๊ะยิ้งนี่หว่า 555++"
ตอนนั้นอ่าน อ่าน แล้วก็ทำลิงค์เก็บเอาไว้ เขียนหัวข้อไว้ท้ายลิงค์ว่า เป็นลิงค์เกี่ยวกับอะไร
เพราะก่อนหน้านั้น คุณเก่ง ทำลิงค์อย่างเดียว แต่ไม่มีหัวข้ออธิบาย ทำให้เราค้นหาลำบากมาก
ลิงค์ที่นิยมเอามาเป็นยันต์กันผีคือ ลิงค์ของพี่นกกระจอกเทศ (ใครมันจะกล้าว่า เน๊อะ อ้างอิงคำพูดจากกรรมการฝ่ายบู๊ทั้งที)
ไปอบรมเวทีสุดท้ายของพี่นก พี่นกถามบนเวทีว่า "ผมต้องขอบคุณ คุณกอบัวมากครับที่ขยันแป๊ะยิ้ง ไม่ทราบวันนี้คุณกอบัวมาหรือเปล่า"
กอบัวตอนนั้นยังยิ้มอายๆ หน้ายังไม่ค่อยมึนเท่าไหร่ ยกมือขึ้นแบบกลัวกรรมการมากๆ
วันนั้นเราได้เพื่อนหลายคน...
ทุกวันนี้ก็ยังมีหลายคนติดต่อกันไม่เสื่อมคลาย...
มีน้องคนหนึ่ง ยังโทรหาบัวตลอดเวลา บอกว่า เราเคยรู้จักกันตั้งแต่เวทีสุดท้ายของพี่นก พี่นกบอกจะลาออก จะลาออก มาอ่านอีกที เป็นประธานชมรมฯ ไปแล้ว
อ๋อ...กอบัวตอบน้องคนนั้นไปว่า "เป็นแผนของตาลุงเฒ่า อยากเป็นประธานชมรมฯ เลยกระชากเรตติ้ง"

กอบัวยังเหย่น้องคนนั้นไปว่า "ดูแต่พี่บัวสิ...ตอนนั้นเป็นสมาชิกขี้อาย ตอนนี้ได้ดิบได้ดีเป็นรองประธานชมรม ไปเรียบร้อย แล้วเมื่อไหร่ น้องจะมามีเวรมีกรรมแบบพี่บัวบ้าง" 555++

บัวว่า...เราดำเนินชีวิตแบบรู้เท่าทันมัน หัวเราะร้องไห้ก็เป็นธรรมดาโลก อย่าต้องไปเบียดเบียนผู้อื่น
และถ้ามีโอกาส อย่าหายใจทิ้งไปวันๆ ลองเป็นผู้ให้ แล้วจะมีแต่ความสุขใจค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณกอบัว จุดเริ่มของการมาสมัครสมาชิกที่นี่ ก็เกิดมาจากที่คุณกอบัวบอกอย่าลืมมาแชร์เรื่องหนี้ให้สมาชิกได้รู้กันกันนะพี่ หลังจากนั้นอีกสองวันตัดสินใจเข้ามาสมัครสมาชิกค่ะ อย่างแรกเลย คืออยากมาโพสคุยกะคุณบัวแทนการโทร เพราะบางที บอกตามตรงว่าเกรงใจค่ะ เวลาทำงานของคุณบัวไม่อยากรบกวนอ่ะค่ะ แต่ก็ยังอยากได้ยินเสียงสูงๆๆต่ำๆ เวลาคุยออกรสชาดดีค่ะ

ตอนนี้อ่านๆซ้ำๆๆอีก อ่านให้ซึมเข้าสมองไปเลยค่ะ




ปกติตอนนี้เวลานี้ต่อให้เอาหนังตลกหรือเอาคณะตลกมาทั้งคณะยังยิ้มไม่ออกเลยค่ะ แต่อ่านกระทู้นี้แล้ว ขำกลิ้งอ่ะ ท่านประธานนกคงนั่งอ่านแล้วยิ้มแน่ๆๆๆเลย

ตอนนี้พยายามเก็บลมหายใจทั้งหมดที่มีอยู่ สู้เพื่ออนาคตต่อค่ะ เรื่องหนี้ปล่อยวางให้เป็นไปตามเวลาแล้วค่ะ
จะพยามเข้ามาเก็บเกี่ยวกำลังใจ และไม่ลืมที่จะให้กำลังใจกันต่อไปค่ะ ตอนนี้มีความสุขจริงอย่างที่คุณกอบัวบอกและแนะนำมา สู้เสมอค่ะ

ไม่ลืมที่จะขอบคุณ คุณบัวอีกครั้งที่เข้ามาทำให้สุขใจ นั่งยิ้มได้

อ่า เล่นเนตไม่เก่งจริงๆๆ อาศัยถามคนนู้นที คนนี้ที ตอนนีพอได้อ่ะค่ะ

กอบัว เขียน: อ้างอิงพี่หม่วย :

มีอยู่ครั้งที่ระหว่างคุยกะคุณกอบัว คุณอนาคินโทรมาคุญกะคุณกอบัวเหมือนกัน ก็เลยได้ยินเสียงคุณอนาคินไปด้วย น้ำเสียงเป็นหนุ่มอารมณ์ดี ฟังแล้วอดยิ้มหัวเราะไปด้วยไม่ได้
หลังจากคุยกะคุณกอบัวเรื่องหนี้เสร็จก็เลยคุยเรื่องรถ คุณกอบัวบอกเรื่องนี้ต้องสายตรงถึงท่านประธานนกกระจอกเทศอย่างเดียว เราก็โทรหาท่านประธานนกในเวลาที่กำหนด
ครั้งแรกที่โทรได้ยินน้ำเสียง ใครที่บอกว่าท่านประธานดุ ขอตอบตรงนี้ค่ะ ว่าไม่ค่ะ คุยเป็นกันเอง บอกรายละเอียดได้เข้าใจ แนะนำได้ดี คุยได้สุภาพ น้ำเสียงนุ่ม ไม่แพ้ คุณกอบัวค่ะ
ถ้ามีประกวด af หรือ the star คว้าดาว คณกอบัวและท่านประธานนกกระจอกเทศ สองท่านนี้คงต้องแบ่ง รถ กะ บ้านกัน

พี่หม่วยขา...
พี่เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า หรือพี่หม่วยหูฝาด ตอนที่พี่โทรมา แล้วไอ้เจ๋อ โทรทางไกลมา
บัวรับสายไอ้น้องทรพี พอบอกว่า "อนาคิน พี่บัวติดสาย Hotline อยู่ เดี๋่ยวพี่บัวโทรกลับนะ"
มันก็หาฟังเราไม่ เอาแต่บ่นเป็นตาแก่ "อาไร้ โทรมากี่ที กี่ทีก็รับแต่สาย Hotline พี่ได้ตังค์จากการรับสาย Hotlineหรือเปล่า แล้วใครที่ไหนบ้าโทรหาพี่ โทรหาพี่ไม่ได้คำตอบอะไรหรอก มีแต่เยินยอชมกันเอง ไล่ไปอ่านปักหมุดเลยพี่"
แล้วมันพูดมาก พูดแบบไม่ฟังกอบัวเลย (สงสัยที่บ้านเมียอุดปากด้วยสก๊อตไบร์ท) เราก็โมโหเถียงมันว่า "แกมีธุระอะไร ถึงขยันโทรหาฉันนักหนา ที่โน้นไม่มีคนคบแล้วใช่ไหม? หรือแกหลงรักฉัน ต้องโทรหาฉันตลอดเวลาไม่งั้นกินข้าวไม่ลง"
โอ๊ย...มันร้องเสียงหลงเหมือนแมวโดนเหยียบหาง "จีบป้าไปทำปุ๋ยหรือไง กิ๊กผมอายุเกิน 30 ผมไม่รับพิจารณา"
พี่หม่วยก็ยังได้ยิน...อารมณ์ดีบ้าอะไร มันจะโทรหากอบัวเวลามันง่วงนะดิ...
แล้วเรื่องรางวัลบ้าน และรถ บัวไม่ยอมดอก...ตาแก่นั่นเป็นรองกอบัวหลายขุม เอารถซาเล้งไปเลย
นอกนั้นกอบัวฮุบหมด...ถ้าไม่ให้ บัวจะฟ้องแม่ 555++

บัวเอารูปสมัยเวทีสุดท้าย ให้ดู...แก่เกิ๊นนนน สำหรับคนบางคน พึ่งจะพัฒนาตอนมีฟามรักเนี้ยแหละ...

อ่าาาา กิ๊กอายุเกิน 30 ไม่รับพิจารณา แต่คุณบัวเกิน 30 แล้ว ไม่ต้องพิจารณาค่ะ เป็นขวัญในดวงใจไปเรียบร้อยแล้ว

ท่านประธานฯ หนุ่มน่ารักแบบจีนๆๆเลยค่ะ

มีชุดบ้านกะรถมาเป็นรางวัลค่ะ ชุดที่ 1





ชุดที่ 2





โชคดี มีชัยค่ะ คุณบัว

แปลกนะ...คนหลายคน ไม่ยอมรับว่า รักเรา เสียจนขาดกันไม่ได้ 555++
ทำมาเป็นหาข้อแก้ตัวยังโง้น ยังงี้...
เอาเท๊อะ...กอบัวไม่ถือ...ถ้ารักกันแล้วต้องแกล้ง...ก็ตามสบาย ฮิ...ฮิ...



น้องมันโทรหาบัวทุกวันแร๊ะ...
ตอนที่บัวยังเป็นโสด เวลามันโทรหาบัว ปะป๊าได้ยิน เขาจะหูผึ่ง...ผู้ชายโทรมา ใครว่ะ...ใครๆๆๆ ????
ยิ่งถ้าเป็นคนใกล้ใจ ยิ่งออกอาการเคือง
พอเขาถามว่าใครโทรมา กอบัวบอกว่า "อนาคินโทรมาจ๊ะ ป๋า"
ป๋าทำหน้างงๆ แล้วพูดว่า "เออ...ไอ้ฝรั่งคนนี้มันพูดไทยได้ด้วยเหรอ?"
โธ่...ป๋า...อนาคินยังพูดชัดขนาดนี้ โอบีวัน ยิ่งชัดโคตร...
ถ้าโทรศัพท์เธอไม่ชัดอีก...พี่บัวแนะนำรุ่นนี้ เหมาะกับเธอมาก อนาคิน หน้าเกาหลีที่ฉันแสนเกลียด



สองสามวันที่ผ่านมา กอบัวงานยุ่งจริงๆ แค่จะมาพิมพ์ตอบอะไรยังไม่มีเวลา
น้องโทรหาหลายสาย ก็ไม่ได้รับ กลัวมันงอน...
พอโทรหากันวันนี้ พูดพร้อมๆกัน...
"พี่บัว/อนาคิน...ฝากดูบอร์ดหน่อยนะครับ ค่ะ...เพราะงานพี่บัว งานผม...เยอะมาก"
เออ...ดี...เอางานไว้ก่อน ชมรมทีหลังเลย...พูดเหมือนเจ้าหนี้เลยเน๊อะ
งานเยอะ พักผ่อนน้อย...ระวังหน้าเหี่ยวนะแก...
คิดถึงทุกคนค่ะ