รบกวนเวลาทุกท่านที่มีประสบการณ์ช่วยแนะนำด้วยค่ะ

รบกวนด้วยค่ะ เพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิก ตอนนี้ไม่รู้จะปรึกษาใครดีค่ะ คนใกล้ตัวก็เหมือนคนไกลตัวไปแล้ว มีลูกชายกำลังน่ารัก (3 ขวบ) อยู่ 1 คน ทุกวันตอนเค้าเพื่อเป็นกำลังใจให้ตัวเองทุก ๆ วัน (แอบร้องไห้ทุกครั้ง) ไม่อยากเป็นหนี้สืบทอดไปถึงลูก แต่ที่ผ่านมาต้องดิ้นรนด้วยตัวเองหลายอย่าง ปรึกษาใครไม่ได้เลยเหมือนน้ำท่วมปาก ไปสรุปรายงานของตัวเองจากบริษัท ข้อมูลเครดิตแห่งชาติ จำกัด เมื่อวันที่ 21/03/2555 มีหนี้ดังนี้
1. HSBC -- สินเชื่อบุคคล --- 97,740.- (ข้อมูล ณ 29/02/2555)
2. CIMBT -- สินเชื่อบุคคล --- 125,263.-
3. UOBT -- บัตรเครดิต --- 41,571.-
4. SCBT -- สินเชื่อบุคคล --- 85,210.-
5. SCBT -- บัตรเครดิต --- 22,232.-
6. SCBT -- สินเชื่อวงเงินเบิกเกินบัญชี --- 65,745.-
7. KBANK -- บัตรเครดิต --- 54,393.-
8. KBANK -- สินเชื่อบุคคล --- 27,794.-
9. TMB -- สินเชื่อบุคคล --- 66,738.-
10.KTC -- สินเชื่อบุคคล --- 63,149.-
11. Central Card -- บัตรเครดิต --- 25,838.-
12. ซิตี้ แอดวานซ์ -- สินเชื่อบุคคล --- 75,776.-
13. หนี้บุคคล (ไม่มีดอกฯ แต่ต้องผ่อนจ่าย/เดือน ๆ ละ 7,000.-) คงเหลือ 54,000.-

รวมเบ็ดเสร็จน่าจะอยู่ราว ๆ 800,000.- บาท (โดยประมาณ) T_T

คิดหยุดจ่ายเดือน เมย.55 นี้เป็นต้นไปค่ะ ... เงินเดือน 30,000.-/เดือน
หาทางออกไม่เจออ่ะค่ะ...ตอนนี้ทางมันดูมืดมนมากค่ะ อยากลาออกเพราะกลัวว่าจะโทรเข้าสำนักงาน แล้วต้องอับอายอัปยศอดสูดูน่าเกลียดในทุก ๆ สายตก....

ช่วยด้วยเถอะค่ะ..ช่วยมาโปรดคนหลงผิดคนนี้สักคน...เพื่อลูกจริง ๆ ค่ะ...

ช่วยอ่านข้อมูลตามที่แสดงข้างต้น และในห้องรู้ทันกฎหมายหนี้
ก่อนนะค่ะ

ถ้ารายได้คุณติดลบ คุณต้องหยุดในระบบแบงค์ให้หมด ยกเว้น
หนี้ที่ยืมคนอื่นมาค่ะ เจรจากับเขาได้ ก็ขอให้เขาลดหนี้ แล้วปิด
ไปก่อนดีที่สุดค่ะ คุณจะได้ไม่มีศึกหลายด้านค่ะ เงินเดือนคุณ
ค่อนข้างสูง มีทรัพย์สินอะไรที่สามารถเปลี่ยนมาช่วยชีวิตคุณ
ก็ทำไป และเก็บไว้ ใช้ในการต่อรองค่ะ อ้อ แล้ว อย่าฝากอะไร
ไว้กับเจ้าหนี้นะค่ะ เดี๋ยว จะโดนยึดหมดตัวค่ะ


จำไว้ว่า เราทำผิดพลาดทางการเงิน ด้วยการไม่มีวินัย ใช้เงิน
อนาคต และเงินคนอื่นอย่างไม่ถูกต้อง เจ้าหนี้ทำอะไรเราไม่
ได้มากกว่าการทวงหนี้ตามระบบค่ะ เราไม่ใช่อาชญากรค่ะ

คุณต้องทำการบ้าน ด้วยการทำตารางหนี้ ตารางรับ-จ่าย เพื่อ
ดูว่า ถ้าเพิ่มรายได้ไม่ได้ ก็ต้องลดค่าใช้จ่ายค่ะ

การหยุดหนี้ ทำง่ายแต่รอดยาก ถ้าไม่มีการเตรียมพร้อมทั้ง
ข้อมูล ทั้งสติ ทั้งใจที่จะสู้ เราต้องมี 3 อ. เพื่อรอดจากการ
เป็นหนี้ค่ะ -1 อดทน 2 อดกลั้น และ 3 อดออมค่ะ
เพื่อตัวคุณและลูกค่ะ

ขอบพระคุณ คุณ kaewja มากค่ะ ที่ได้ข้อมูลเบื้องต้น (ทางสว่างขั้นที่ 1) จะรีบเข้าไปอ่านเดี๋ยวนี้ค่ะ

มาเป็นกำลังใจให้นะคะ ในฐานะเป็นคุณแม่เหมือนกัน (ลูกชายวัย 4 ขวบ) อย่างที่พี่แก้วจ้าบอกค่ะ

1 อดทน 2 อดกลั้น และ 3 อดออม

เดี๋ยวก็ผ่านมันไปได้ เราเป็นคนหนึ่งที่หาทางออกโดยการ กุ้เงินเจ้านายมา 200,000 ผ่อนไม่มีดอกเบี้ยเหมือนกัน แต่ก็จบสิ้นกันแล้ว 2 ปี
แทบกระอักเลือด แต่ก็สุ้ให้ครอบครัว และ ลูก ค่ะ

เอาใจช่วยนะคะ ศึกหนักยังรอให้เหนื่อยอยู่ข้างหน้าค่ะ (แต่แค่เห็นหน้าลูกก้หายเหนื่อย ..ว่าไม๊ค่ะ)

คนเรามักจะคิดว่าถ้าชีวิตมีทางเลือกมากจะดีกว่าชีวิตที่มีทางเลือกน้อย จึงทำให้คนพยายามดิ้นรนเพื่อให้มีทางเลือกเพิ่มมากขึ้น บางครั้งการดิ้นรนเพื่อให้ไปอยู่ในจุดที่คิดว่ามีทางเลือกมากกลับมีทางเลือกน้อยลงหรืออาจจะไปอยู่ในจุดที่สูงเกินไป เช่น คิดว่าถ้าเรียนสูงจะเลือกทำงานได้มากกว่าคนที่เรียนมาน้อยๆ คนจึงขนขวายเรียนกันให้สูงๆไว้ก่อน แต่ในความเป็นจริงแล้ว ถ้าคนในสังคมเราจบสูงกันหมด รับรองว่าจะหาคนทำงานในระดับล่างๆไม่ได้ สุดท้ายคนเรียนสูงอาจจะต้องลดระดับลงมาทำงานที่ต่ำกว่าวุฒิการศึกษาที่จบมา ซึ่งมีให้เห็นเยอะแยะในสังคมปัจจุบันที่คนมีค่านิยมต่อการเรียนที่ยึดใบประกาศนีบัตรหรือใบปริญญามากกว่าองค์ความรู้และวัตถุประสงค์ที่แท้จริงว่าเรียนไปเพื่ออะไร
หลายครั้งที่คนเรามารู้ในภายหลังว่าจริงๆแล้วจำนวนทางเลือกในชีวิตมีมากหรือน้อยนั้นไม่ใช่สาระสำคัญมากนัก แต่สิ่งที่สำคัญคือเราเลือกทำ เลือกชอบ เลือกรักในสิ่งที่เราทำหรือไม่ คนที่มีทางเลือกมากอาจจะเกิดความเครียด ความลังเล ความไม่แน่ใจ ความเสียดายในภายหลังเมื่อเลือกทางเลือกใดทางเลือกหนึ่งแล้วไม่เป็นไปดั่งที่คิดดั่งที่หวัง ไม่เหมือนกับคนที่ไม่มีทางเลือกในชีวิต ไม่ต้องคิดไม่ต้องพะวงว่าทางเลือกไหนดีกว่ากัน ไม่ต้องคิดไม่ต้องเครียดกับการเลือก เพราะไม่มีทางให้เลือก เช่น คนที่ตกงานเมื่อได้งานอะไรก็ทำด้วยความเต็มใจขอให้ได้เงินมากินมาใช้ก็พอแล้ว ไม่ต้องเลือกมากเพราะไม่มีงานอื่นให้เลือกมีอยู่งานเดียว ในขณะที่คนที่มีเงินมีงานทำอยู่แล้ว เวลาจะเลือกหรือเปลี่ยนงานใหม่ ต้องใช้เวลาคิดต้องใช้เวลาตัดสินใจนาน บางครั้งก็เครียดเพราะตัดสินใจเลือกไม่ถูกว่าจะทำงานเก่า หรือเปลี่ยนงานใหม่ พอมีงานใหม่ให้เลือกหลายที่ก็ไม่รู้ว่าจะเลือกงานไหนดี หรือเลือกไปแล้วอาจจะได้งานที่แย่กว่าเก่าทำให้ต้องมานั่งเศร้าโศกเสียใจในภายหลังอีก
เพื่อให้เห็นว่าการที่เราคิดว่าคนที่มีอะไรดีกว่าคนอื่นในสังคม น่าจะมีทางเลือกในชีวิตมากกว่านั้น ในความเป็นจริงแล้ว คนเหล่านั้นยิ่งสูง ยิ่งมีอะไรมากกว่าคนอื่น เขาจะมีทางเลือกที่เขาเลือกได้จริงๆไม่มากอย่างที่หลายคนคิด ตัวอย่างเช่น
• คนรวยที่ขับรถหรูราคาแพง เขาสามารถเลือกซื้อรถยี่ห้ออะไรก็ได้ แต่สุดท้ายเขาก็เลือกเฉพาะรถราคาแพงๆมากเท่านั้น เขาจะไม่เลือกใช้รถที่ราคาถูกหรือเกรดต่ำกว่าเพราะคนเหล่านี้คิดเอาเองว่าถ้าเคยขับรถราคาแพงมาก่อน แล้วกลับมาใช้รถราคาถูก กลัวว่าคนจะหาว่ารวยไม่จริงหรือเริ่มจนลงแล้ว สุดท้าย ทางเลือกในการซื้อรถยนต์ของคนรวยก็เลือกได้อยู่เพียงไม่กี่รุ่นกี่ยี่ห้อเท่านั้น
• คนที่จบการศึกษาสูง เราคิดว่าเขาน่าจะมีสิทธิเลือกงานได้มาก เพราะสามารถสมัครงานได้ตั้งแต่ตำแหน่งคนงานถึงตำแหน่งผู้จัดการ แต่ในความเป็นจริงแล้ว คนที่จบสูงมักจะหลงตัวเอง มักจะหัวสูง ต้องทำงานตามวุฒิการศึกษาเท่านั้น ไม่ยอมทำงานที่ต่ำกว่าวุฒิ ซึ่งในโลกการทำงานจริงๆแล้วยิ่งตำแหน่งสูงมากเท่าไหร่ จำนวนตำแหน่งที่มีอยู่ในแต่ละองค์กรก็ยิ่งน้อยลงเรื่อยๆ ดังนั้น ทางเลือกของคนที่จบการศึกษาสูงดูเหมือนจะมากก็จริง แต่ในชีวิตจริงนั้นมีทางเลือกในชีวิตน้อยมาก
• คนเด่น คนดัง คนที่มีชื่อเสียง เรามักจะคิดว่าเขามีโอกาสในชีวิตในเรื่องต่างๆเยอะมาก เพราะเป็นคนของประชาชนจะทำอะไรก็ไม่ยาก จะไปไหนมาไหนก็ได้มีคนทักทายมีคนรู้จัก จะไปขอความช่วยเหลืออะไรจากใครก็ไม่ยาก แต่ในความเป็นจริงแล้ว คนเหล่านี้มีทางเลือกไม่มากนัก เช่น ไม่สามารถไปเดินช้อปปิ้งได้ทุกที่ ไม่ค่อยมีเวลาเป็นส่วนตัวเพราะถูกจับตามองจากสังคมในทุกฝีก้าว ทำอะไรก็ต้องระมัดระวังเพราะทำผิดเพียงนิดเดียวอาจจะเสียชื่อเสียงได้ สุดท้ายทางเลือกที่เราคิดว่าเขามีมากนั้น แต่ที่เขาเลือกทำ เลือกเป็นได้นั้นไม่มากอย่างที่คิด
เราจะเห็นว่าคนที่มีโอกาสหรือทางเลือกในชีวิตมากกว่ามักจะหลีกเลี่ยงการลดตัวลงมาสัมผัสกับทางเลือกในชีวิตที่ต่ำกว่า เช่น คนรวยไม่ค่อยอยากลงมาสัมผัสกับชีวิตคนจน คนที่นั่งรถยนต์หรูไปทำงาน มักจะไม่ค่อยอยากลองสัมผัสการนั่งรถเมล์ ฯลฯ
ในทางกลับกัน คนที่เราคิดว่าเขามีทางเลือกในชีวิตน้อย แต่ในความเป็นจริงคนเหล่านี้มักจะพยายามไขว่คว้าหาโอกาสเพื่อสร้างทางเลือกให้กับตัวเองเพิ่มขึ้นตลอดเวลา และพยายามเข้าไปสัมผัสกับทางเลือกที่ตัวเองไม่ค่อยได้สัมผัส อย่างน้อยก็เพื่อเป็นตัวสร้างความฝันหรือเป็นประสบการณ์ในชีวิต เช่น คนจนพยายามหาโอกาสทานอาหารดีๆจากภัตตาคารหรูสักครั้งหนึ่งในชีวิต คนที่เช่าบ้านอยู่พยายามหาโอกาสไปนอนโรงแรมหรูๆสักครั้งหนึ่ง คนที่นั่งรถเมล์ไปทำงานก็พยายามหาโอกาสนั่งรถไฟฟ้าหรือนั่งเครื่องบินไปเที่ยวสักครั้งหนึ่ง ฯลฯ
ดังนั้น จึงอยากจะให้กำลังใจกับคนที่คิดว่าตัวเองไม่มีทางเลือกในชีวิตหรือมีทางเลือกในชีวิตน้อยกว่าคนอื่น และจงคิดเสียใหม่ว่าการที่เราทุ่มเททำทุกอย่างเพื่อให้ชีวิตขึ้นไปอยู่ในจุดที่สูงขึ้นหรือจุดที่ใครก็ใฝ่ฝันนั้น อาจจะไม่ใช่สาระสำคัญที่สุดในชีวิต เพราะยิ่งสูงมาก ยิ่งมีทางเลือกมาก ยิ่งทำให้เรามีปัญหาในการตัดสินใจเลือก ยิ่งทำให้เรามีทางเลือกที่เลือกได้จริงๆน้อยลงไปมากยิ่งขึ้น แต่ใครไม่อยากให้ชีวิตที่ดีขึ้นสูญเสียทางเลือกในชีวิตไป ก็ต้องพยายามเลือกทำ เลือกเดินในทุกทางเลือกที่เพิ่มขึ้น เช่น ใครที่มีรถยนต์ขับ ก็อย่าทิ้งทางเลือกในการขึ้นรถเมล์ รถแท๊กซี่ หรือรถไฟไป พยายามหาโอกาสใช้บริการไว้บ้าง ใครมีหน้าที่การงานสูงๆ อย่าลืมลงไปสัมผัสกับชีวิตคนทำงานในระดับล่างๆบ้าง คนรวยก็อย่าลืมเลือกลงไปสัมผัสกับชีวิตคนจนบ้าง ฯลฯ สรุปง่ายๆคือเมื่อชีวิตเราสูงขึ้น ดีขึ้น และมีทางเลือกในชีวิตเพิ่มขึ้น ก็อย่าลืมกลับไปสัมผัสกับชีวิตในทางเลือกที่เคยเป็นในอดีตบ้าง อย่าทิ้งห่างนานเกินไปจนไม่กล้ากลับมาหาสิ่งที่เคยเป็น เคยมี เคยอยู่ แค่นี้เราก็จะเป็นคนที่มีทางเลือกมากและเลือกได้ทุกทางเลือกอยู่ตลอดเวลา แม้ว่าเราจะสูงขึ้นหรือต่ำลง
มีน้อยใช้น้อยมีมากใช้น้อยมีกินมีใช้เก็บใช้หนี้

สู้ สู้ ค่ะ มีกำลังใจเหมือนกัน ของเดียร์ 3 ขวบลูกชาย กับลูกสาว 2 ขวบค่ะ อดทนนะคะ ช่วง 3 -4 เดือนแรก ตอบเขาให้ตรงคำถาม แรงมาก็แรงไป กวนทีนมาก็กวนทีนกับ ใหม่ ๆ เดียร์เป็นอะไรที่ไม่อยากรับเลยค่ะ เดียร์ทำงานธนาคารด้วย โทรเข้าที่ทำงานด้วย มาหาก็เคยมาแล้ว เพื่อน ๆ ที่ทำงานไม่ไว้ใจเลย เพราะมันเป็นเรื่อง เงิน ๆ ทอง ๆ แต่เดียร์ก็ผ่านมันมาได้ อดทนเท่้านั้น ค่ะ

เวลาจะทำให้เราผ่านมันไปได้ค่ะ ใจเย็น ๆ เดียร์เคยอยากให้มันจบเร็ว ๆ แต่พี่ ๆ ในนี้ก็ให้ข้อคิดว่า เราใช้เวลาตั้งนานกว่าหนี้มันจะบานขนาดนี้ ดังนั้นจะให้มันจบอย่างรวดเร็วก็เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ (ยกเว้นถูกรางวัลที่ 1 ที่ 2 ยังไม่พอเล้ยยยย)



สู้ สู้

การเป็นหนี้ไม่ใช่เรื่องอับอายอะไร เราแค่เพียงพลาดไปเท่านั้น มันแก้ไขได้
เมื่อไม่ไหวก็หยุดจ่ายให้หมด ส่วนหนี้เพื่อนก็จ่ายไปตามปกติ หมดเมื่อไรก็ไม่ต้องยืมมาอีก เหตุที่ให้จ่ายก็เพราะหากภายภาคหน้าเดือดร้อนจะได้ยืมได้ แต่ต้องสุดวิสัยจริงๆ อยู่ให้ได้ด้วยเงินเดือนตัวเอง ประหยัดแบบไม่อด ณ ตอนนี้ตัวเรา+ลูกต้องอิ่มก่อนหนี้เสมอ ค่อยๆ เก็บเงินไว้รอแฮร์คัต อ่านวิธีการแก้ไขปัญหาหนี้สินที่ทุกคนต้องอ่าน (กระทู้ปักหมุดสีแดง เห็นกี่หมุดอ่านให้หมด) พี่อังขอนำเสนอ ห้องเรื่องเล่าชาวหนี้ ห้องรู้ทันกฎหมายหนี้ ห้องนิทรรศการเอกสารหนี้ คลังความรู้ทั้งนั้น และอ่านกระทู้พี่ๆ เพื่อนๆ จะได้เกิดแนวทางแห่งเรา วิธีการหนึ่งอาจเหมาะกับอีกคน อีกวิธีอาจเหมาะกับอีกคน ส่วนเราต้องผสมสูตรให้เป็นสูตรเรา หลังหยุดเรื่องการโดนทวงหนี้เป็นเรื่องปกติ รับมือไปตามสถานการณ์ อย่ากลัว อย่าเครียด อย่าวิตก อย่าตกใจอะไรทั้งนั้น เพราะความกลัวไม่ได้ช่วยให้หนี้หายไป เราต้องเผชิญหน้าสู้ แล้วทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี อย่าไปสนใจสายตารอบข้าง หนี้เป็นเรื่องส่วนตัว (เรื่องของ ู-)ทุกอย่างมีทางออกเสมอ เพียงแต่เราต้องตั้งสติเท่านั้น ดูแลลูกอย่าให้เขาอด ดูแลให้ดีที่สุด...หนี้เรื่องขี้เล็บ ลูกเราสำคัญกว่า
ทุกอย่างเมื่อสติมา ปัญญาเกิด หนี้หมดอย่างถูกวิธี เป็นกำลังใจให้ สู้ๆๆ พี่อัง สวยประหาร /color]

สู้ๆๆๆๆๆ. นะครับผมเป็นหนี้เกือบล้านหยุดมาสี่ห้าเดือนแล้ว ไม่ได้น่ากลัวเหมือนที่คิด ทำตามขั้นตอนของชมรมนะครับ ไม่ต้องคิดข้ามขั้นตอน. อยู่กับสิ่งที่ทำอยู่อย่างมีความสุข เก็บออมเงินไว้ สร้างวินัยการเงินใหม่ๆๆ ทุกวันนี้ผมสร้างวินัยทางการเงินได้แล้ว อยู่ได้. สิ่งที่ผมเจอมาทำให้ผมเรียนรู้เรื่องการเงิน และผมก็วางแผนทางการเงินอย่างเป็นระบบ อนาคตผมได้มากกว่าที่เสียไปแน่ๆๆ มาเรียนรู้เรื่องการเงินแล้วคุณจะมีอิสระภาพทางการเงินอย่างเป็นระบบ. และคุณจะเป็นผู้ชนะ ชนะใจตัวเอง. สู้ๆๆๆๆนะครับ

ขอบพระคุณทุก ๆ กำลังใจและคำแนะนำค่ะ...จะรีบเข้าไปดูที่ "ปักหมุด" สีแดงตามที่พี่อังบอก และต้องอดทน...อดกลั้น...อดออม...เพื่ออนาคตลูกค่ะ...บอกตามตรงว่าเวลาเข้ามาเห็นกำลังใจและวิธีแก้ไขปัญหาต่าง ๆ มันตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูกค่ะ หยุดไป 3-4 วันที่ผ่านมาให้เวลากับลูกตลอดเวลา (ติดลูก) มองหน้าเค้าแล้วอยากร้องไห้ที่แม่คนนี้พลาดเรื่องอนาคตอย่างมหันต์...นี่ก็เริ่มหยุดจ่ายเป็นเดือนแรก..ไม่รู้อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดค่ะ...กลัวเจ้านายรู้..กลัวคนที่ทำงานรู้...กลัวที่บ้าน(พี่สาว)แต่ไม่ได้อยู่กับพี่สาวแล้วแต่ใช้เบอร์บ้านพี่สาวเป็นเบอร์ติดต่อตอนขอพวกสินเชื่อต่าง ๆ ...ฮื่อฮื่อ...รู้สึกหดหู่ใจมากค่ะ(ตอนนี้)

คุณหยุดความกลัวทุกอย่างให้ได้ด้วยตัวคุณเอง หยุดความอายด้วยตัวคุณเองทุกอย่างอยู่ที่ใจ ในเมื่อใจไม่กลัว ใจไม่อาย คุณก็จะค้นพบทางรอด ทุกคนในที่นี้ตอนแรกเป็นเหมือนคุณ แต่เมื่อหยุดตัวเองได้แล้ว อะไรๆ ก็ดีไปหมด ถึงเป็นหนี้ก็ไม่เป็นไร เราต้องดำเนินชีวิตต่อไปตั้งใจอดออมเก็บเล็กผสมน้อยแล้วคุณก็จะปลดหนี้ได้ คุณมาถูกทางแล้ว ศึกษาในเวปนี้ให้เยอะๆๆ ทุกคนมีทีนี้เป็นกำลังใจให้คุณ ความกลัวไม่ได้ช่วยให้คุณหมดหนี้ได้ สู้เท่านั้นที่จะทำให้คุณหมดหนี้

mlek เขียน: ขอบพระคุณทุก ๆ กำลังใจและคำแนะนำค่ะ...จะรีบเข้าไปดูที่ "ปักหมุด" สีแดงตามที่พี่อังบอก และต้องอดทน...อดกลั้น...อดออม...เพื่ออนาคตลูกค่ะ...บอกตามตรงว่าเวลาเข้ามาเห็นกำลังใจและวิธีแก้ไขปัญหาต่าง ๆ มันตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูกค่ะ หยุดไป 3-4 วันที่ผ่านมาให้เวลากับลูกตลอดเวลา (ติดลูก) มองหน้าเค้าแล้วอยากร้องไห้ที่แม่คนนี้พลาดเรื่องอนาคตอย่างมหันต์...นี่ก็เริ่มหยุดจ่ายเป็นเดือนแรก..ไม่รู้อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดค่ะ...กลัวเจ้านายรู้..กลัวคนที่ทำงานรู้...กลัวที่บ้าน(พี่สาว)แต่ไม่ได้อยู่กับพี่สาวแล้วแต่ใช้เบอร์บ้านพี่สาวเป็นเบอร์ติดต่อตอนขอพวกสินเชื่อต่าง ๆ ...ฮื่อฮื่อ...รู้สึกหดหู่ใจมากค่ะ(ตอนนี้)

การเป็นหนี้ไม่ใช่เรื่องน่าอับอาย น่าอดสู หรือว่าน่าอัปยศ อะไรทั้งนั้น เพียงเราแค่พลาด แต่คุณเชื่อหรือไม่ว่ามันแก้ไขได้ คุณต้องเข้มแข็ง อดทน อดกลั้น ต่อสิ่งที่จะเกิดหลังหยุดหนี้ คือ การโดนโทรทวง ก็รับมือไปตามสถานการณ์ อย่ากังวล ซีเรียส แล้วทุกอย่างจะต้องผ่านไปได้ด้วยดี พี่อังการันตีให้เลย ใครจะรู้เรื่องหนี้ของเราแล้วนินทากล่าวหาก็อย่าได้สนใจ หนี้เป็นเรื่องส่วนตัว (เรื่องของฉัน) ใครจะรู้ก็ช่าง หนี้เป็นเรื่องขี้เล็บ คุณอาจนึกในใจว่า พี่อังไม่เข้าใจหนู แต่พี่อังอยากกล่าวให้คุณรู้ว่าพี่อังคนที่กำลังพิมพ์ตอบคุณนี้ มีหนี้ 800000 บาท ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ต้องหาเงินเลี้ยงพ่อแม่และตัวเอง เพียงลำพังมาโดยตลอด และป่วยด้วย โดนอายัดเงินเดือนแล้ว ยังไม่หวั่นไหวเลย เรามีหนึ่งสมอง สองมือ สองเท้า ต้องพร้อมที่ก้าวผ่านความทุกข์แห่งหนี้ให้ได้ แม้จะใช้เวลาบ้างก็ไม่เป็นไร ณ ตอนนี้ค่อยๆ เก็บเงินไว้มากน้อยช่างมันสักพักเป็นก้อนใหญ่ได้ เดือดร้อนก็ยังนำมาใช้ได้ ข้อสำคัญอย่าสร้างหนี้เพิ่ม ดูแลลูกให้อิ่มก่อนหนี้นะ ....

กว่าเราจะสร้างหนี้ (บาน) ได้ขนาดนี้ เราใช้เวลาสร้างมาใช่ไหม
ฉะนั้นตอนคืนหนี้ ก็ต้องมีเวลา (เก็บเงิน) ก่อน เจ้าหนี้รอได้ก็รอ รอไม่ได้ก็ต้องรอ
หนี้มันอยู่กับเราไม่นานหรอกนะ เดี๋ยวมันก็ไปจากชีวิตเรา


ทุกอย่างเมื่อสติมา ปัญญาเกิด หนี้หมดอย่างถูกวิธี เป็นกำลังใจให้และจะยืนเคียงข้างคุณเสมอ สู้ๆๆๆ อย่าท้อ อย่าถอย พี่อัง สวยประหาร







ฟังดนตรีเถิดชืนใจ...ไม่เป็นพิษและเป็นภัย หากทวงหนี้โทรมากวนมาก ก็เปิดดนตรีนี้ให้ทวงหนี้ฟังนะ...

ขอขอบพระคุณพี่อังมากมายค่ะ ประโยคการให้กำลังใจของพี่มันกินใจนู๋มากเลยค่ะพี่...(ชอบชอบ)...นู๋จะตั้งใจเก็บหอมรอมริบเงินส่วนที่จะเอาไว้ใช้หนี้คืนทุก ๆ เจ้าค่ะ...จริงที่สุด"เป็นหนี้คือต้องจ่าย" แต่ก็คงต้องให้เวลากับมันสักหน่อย...รักและขอบคุณทุก ๆ กำลังใจ, ข้อคิดดีดี, แนวทางดีดี แต่คงต้องหาวิธีที่ตัวเองทำได้ เพราะวิธีการแก้ปัญหาของแต่ละคนอาจไม่เหมาะกับอีกคนต้องนำเอาแนวของหลาย ๆ คนมาประยุกต์ใช้ให้เหมาะกับตัวเองใช่มั้ยคะ...ปัญหาเราสร้างก็ต้องเป็นผู้แก้...อย่าหวังพึ่งคนอื่น...อดทนค่ะอดทน...แล้วก็เป็นมือใหม่หัดโพสต์ค่ะ..ถ้ายังงั้ยขอให้ทุกท่านโปรดชี้แนะด้วยนะคะ...

mlek เขียน: ขอขอบพระคุณพี่อังมากมายค่ะ ประโยคการให้กำลังใจของพี่มันกินใจนู๋มากเลยค่ะพี่...(ชอบชอบ)...นู๋จะตั้งใจเก็บหอมรอมริบเงินส่วนที่จะเอาไว้ใช้หนี้คืนทุก ๆ เจ้าค่ะ...จริงที่สุด"เป็นหนี้คือต้องจ่าย" แต่ก็คงต้องให้เวลากับมันสักหน่อย...รักและขอบคุณทุก ๆ กำลังใจ, ข้อคิดดีดี, แนวทางดีดี แต่คงต้องหาวิธีที่ตัวเองทำได้ เพราะวิธีการแก้ปัญหาของแต่ละคนอาจไม่เหมาะกับอีกคนต้องนำเอาแนวของหลาย ๆ คนมาประยุกต์ใช้ให้เหมาะกับตัวเองใช่มั้ยคะ...ปัญหาเราสร้างก็ต้องเป็นผู้แก้...อย่าหวังพึ่งคนอื่น...อดทนค่ะอดทน...แล้วก็เป็นมือใหม่หัดโพสต์ค่ะ..ถ้ายังงั้ยขอให้ทุกท่านโปรดชี้แนะด้วยนะคะ...

ประโยคหรือแค่คำพูดเพียง 1 คำ หรือ 1 ประโยค สามารถที่จะทำให้ชีวิตคนเราเปลี่ยนแปลงได้
การให้กำลังใจคนสำหรับพี่อังแล้วเป็นสิ่งสำคัญสุดเหนือสิ่งอื่นใด เพราะว่าการจะให้กำลังใจใครได้นั้น ผู้ให้ต้อง
ให้ด้วยความยินดี ไม่มีข้อแม้ ให้ด้วยความมีเมตตา ปรารถนาดี ซึ่งจะส่งถึงแก่ผู้รับโดยตรง
อย่างที่ผู้ให้ต้องการให้ด้วยความจริงใจ เพื่อเขาจะได้ผ่อนคลาย แล้วลุกขึ้นสู้กับปัญหานั้นๆ ไม่ว่าปัญหานั้นจะใหญ่หรือเล็ก
หวังใจเพียงแค่ให้เขาไปได้ ลุกได้ ยิ้มได้ มีความสุขได้ ก็มีความสุขแล้วสำหรับผู้ให้อย่างพี่อัง...
ทุกอย่างเมื่อสติมา ปัญญาเกิด หนี้หมดอย่างถูกวิธี เป็นกำลังใจให้คุณเสมอ ...พี่อัง สวยประหาร

อันว่าความกรุณาปรานี จะมีใครบังคับก็หาไม่
หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดิน
ข้อความนี้ องค์พระธีรราชเจ้า พระโปรดเกล้าประทานมาให้ใจถวิล
ใช้คุณค่า กรุณาไว้อาจิณ ดั่งวาริน จากฟ้าสู่สากล---

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

เหมือนกันค่ะ สู้เพื่อลูกชายวัย 4 ขวบ หลังจากที่พ่อเค้าทิ้งหนี้ไว้ให้...TT_TT

อดทนๆๆๆ ของ tan_warn เหลืออีก 1 เจ้า เจ็ดหมื่นกว่าๆ ก็จะเป็นไทแล้ว

tan_warn เงินเดือนน้อยกว่าคุณ mlek เยอะเลยค่ะ ...ยังไงคุณก็ต้องผ่านไปได้เหมือนกัน สู้ๆๆนะ

ขอบคุณพี่อัง/คุณtan_warn ค่ะ นี่กะลังนั่งจัดตารางจัดสรรเงินแต่ละเดือนว่าต้องใช้อะไรยังงั้ย ต้องเก็บ(ใช้หนี้)เท่าไหร่ ... นี่ก็เพิ่งวางสายบัตรเครดิตกสิกร (แงแง) ไปอ่ะโทรเข้าออฟฟิศซะด้วย..ตอบส่งๆไปก่อนว่าจ่ายพรุ่งนี้(ขั้นต่ำเกือบ 5,000.-) จะไปหาที่ไหนให้ได้.....เฮ้ออ....เดี๋ยวคงมีตามมาอีกเยอะ....เป็นกำลังใจให้คุณtan_warn เหมือนกันค่ะ...เงินเดือนเยอะใช่ว่าค่าใช้จ่ายไม่เยอะค่ะ...มาก...เพราะพ่อเค้าไม่ได้supportอะไรมาก...เค้ายังว่าเราใช้เงินเกินตัวอีกด้วย...ดีที่แต่งฯแต่ไม่ได้จดทะเบียนกันค่ะ..(หนี้ใครหนี้มัน)...อยากตะโกนดังดังว่า...สู้โว๊ยยยยยยย!!!!!....ฮื่อฮื่อ...แต่ตอนนี้ใจมันหดหู่จิงจิงค่ะ...เข้าไปอ่านกระทู้ทุกวันจนไม่มีใจทำงานเลย...แต่ก็ต้องแบ่งเวลาทำงานค่ะ ด้วยตำแหน่งและหน้าที่ค่ะ...ที่บอกไปว่าอายถ้าคนในออฟฟิศรู้เพราะ "ตำแหน่ง" นี่แหละค่ะ...(ผจก.) มีตำแหน่งแต่เงินเดือนไม่ใช่เลยอ่ะ อยากขอขึ้นเงินเดือนเพื่อไปจ่ายหนี้เหมือนกัน แต่ไม่กล้าพูดกะเจ้านาย..อยากหางานใหม่...ก็ยังไม่ได้...เศร้าใจจริงจริง...ณ ตอนนี้...ภาวนาขอให้เข้มแข็งขึ้นทุก ๆ วันนับจากนี้ค่ะ...

ตำแหน่งเล็กตำแหน่งใหญ่ก็เป็นหนี้กันได้ทั้งนั้น อย่าไปซีเรียส พลาดแล้วก็แก้ไข อย่าจมอยู่
กับอดีต ให้อยู่กับปัจจุบันในสิ่งที่เป็น ...ทำให้ดีที่สุดทุกวันเท่านั้น...ทุกอย่างต้องผ่านไปได้ด้วยดี....

Love Love พีอังค่ะ...จะนำคำแนะนำพี่ๆ เพื่อน ๆ ทุกๆ คนมาเสริมสร้างกำลังให้ตัวเองทุก ๆ วัน เพื่ออนาคตที่ดีกว่าค่ะ

เดือนแรก เจ้าหนี้ยังโทรถามดีดีอยู่ เขานึกว่าเราลืม

เดือนที่ สอง สาม สี่ จะโทรหาถี่ขึ้น สไตล์ก็ทวงก็มีมีทั้งดีและแย่ คุณต้องเตรียมรับมือ ถ้าบอกคนใกล้ชิดได้ ให้บอก พ่อ แม่ สามี ภรรยา เจ้านาย ฝ่ายบุคคล บอกว่า ถึงจะมีปํญหา เราก็พยายามหาทางอยู่

กำลังใจใดใด ล้วนไม่มีความหมาย ถ้าคุณไม่นำไปปรับใช้ให้เข้ากับตัวคุณ

เก็บเงิน ประหยัด ตัดรายจ่ายที่ไม่จำเป็น ขายของที่ไม่จำเป็นออกไป ถือเงินสด เพื่อรอปิดไปทีละบัตรทีละเจ้าหนี้

โชคดี หมดหนี้เร็วๆ นะครับ

ขอบคุณอีกหนึ่งกำลังใจค่ะคุณNarasingh ตอนนี้ประหยัดค่ะ ไม่กินข้าวเช้า(ตัวเอง) แต่ซื้อให้ลูกกินที่โรงเรียนเพราะลูกกินไม่หมดอยู่แล้วเราก็กินต่อ (555ประหยัด) จากที่ขึ้นแท็กซี่ไปรับลูก ก็เปลี่ยนเป็นขึ้นรถเมล์ไปรับแล้วอุ้มลูกลงเรือข้างฝั้ง(ธนบุรี)ไปขึ้นรถแท็กซี่หรืออาจจะรถเมล์ปรับอากาศ เพราะเราสงสารเค้าอ่ะค่ะ (ไม่อยากเห็นลูกลำบาก) จากที่เคยกินกาแฟแก้วละ 30.- ก็เป็น 15.- บาท (กินเฉพาะอยากจริงๆ) เคยซื้อขนมมากินช่วงบ่ายก็"งด"(ลดความอ้วนไปในตัว) แต่พอถึง "วันหยุด" นี่สิ...เราก็อยากให้สิ่งดีดีกะลูกเลยไม่ค่อยได้ลิสต์ค่าใช้จ่ายค่ะ แงแง...แต่ก็กำลังปรับตัวเองอยู่ค่ะ เฮ้ออออ....ถ้าเจ้าหนี้ทวงเข้ามาที่สำนักงานเยอะ ๆ เราก็คงรู้สึกไม่ดี เลยกะลังคิดว่าจะชิงหางานใหม่ แต่ก็นะ...มันยากส์จริงๆ

พวกเราแทบทุกคนที่นี่...ต้องเป็นทุกข์เพราะอะไร?

"หน้าตา...ศักดิ์ศรี...คนมี K.."แล้วไง.?..จะกินยังจะไม่มี..ต้องกดนี่ ไปจ่ายนั่น...อยู่อย่างนั้น

ยิ่งดิ้น ยิ่งพัน..ไล่ดอกไม่ทัน...น้ำจะท่วมจมูก...หายใจไม่ออก...จนต้องมาถึงตรงนี้ไง.

.คุณโชคดีแล้ว ที่ได้มาเจอกัน..ที่ต้องทุรนทุรายอยู่ข้างนอกอีกเยอะนับไม่ถ้วน

***เรื่องเปลี่ยนงาน..เลิกคิดเหอะ...ยังไงเค้าก็ตามรังควาญคุณจนได้สักวันอยู่ดี....

เรื่องโทรศัพท์..บอกว่าให้โทรเข้ามือถือเท่านั้น....ถ้าไม่ฟัง...เราตกงานก็เลิกกัน..ไม่ได้จ่ายนะ..

เราจะจ่าย..แต่ขอเวลาก่อน..เดือดร้อนยังไงก็ว่าไป..ไปหาอ่านดูเพื่อนๆมีหลากหลายวิธี

ตอนนี้..ปรับตัว...ตั้งสติ...มาถึงตรงนี้แล้ว..

ของผม..หนี้เราพอกัน เงินเดืือนแฟนน้อยกว่าคุณ..กับเพื่อนๆ..บอกว่าเป็นหนี้..เค้าพากันหัวเราะ

หาว่าโกหก..เพราะเครดิตดีมาตลอด..(จนมีหนี้ แปดแสนไง...)

ด่ากับคนทวงให้เพื่อนฟังเป็นโจ๊กไปเลย....ถ้าเป็นไปได้..ค่อยๆบอกเพื่อนๆฟังก็ได้...

เป็นเชิงทีเล่นทีจริงก่อน....เค้าจะได้ไม่ตกใจ..เราก็จะไม่เครียดด้วย..ทำไงได้ล่ะ..ผีถึงป่าช้าแล้วนี่

ศาลผมก็ไปมาแล้ว...ไปดูกระทู้ผมที่ห้องเรื่องเล่า..เรื่องมันยาว...เบาๆ สบายๆ..ไปดู