คุณนายตกสวรรค์ พร้อมกับหนี้ 4 ล้านบาท

kaewja เขียน: ช็อกวงการ! ธนาคารดัง 'citigroup' ไม่ผ่านเกณฑ์ทดสอบความมั่นคง ส่งสัญญาณฐานะง่อนแง่น ใกล้ถึงจุดเปลี่ยน จากเจ้าหนี้อาจกลายเป็นลูกหนี้

ผลการทดสอบความมั่นคงของสถาบันการเงินจำนวน 19 แห่งในสหรัฐฯ หรือ "stress tests" ที่จัดทำโดยธนาคารกลางสหรัฐฯ (เฟด) พบว่า สถาบันการเงินชื่อดังอย่าง " ซิตีกรุ๊ป" ซึ่งเป็นธนาคารที่ใหญ่ที่สุดเป็นลำดับ 3 ของสหรัฐฯ ไม่ผ่านการทดสอบ...

หาอ่านข่าวที่เหลือได้จาก ไทยรัฐนะค่ะ

มันจะส่งผลกะลูกหนี้ตาดำดำยังไงบ้างครับพี่แก้ว เครือนี้ ทวงถ่อยได้ใจจริงๆครับ แต่ผมใกล้จะหมดเวรกับแล้ว ขอให้ผลกรรมที่มันทำไว้กับการรีดนาทาเร้น ตกอยู่กับผู้ถือหุ้นทุกคน ให้มันถือกระดาษเปล่าไว้ใช้แทนกระดาษชำระด้วยเทอญ

ไม่ช้าก็เร็วค่ะ คงถูกควบรวม หรือล้มค่ะ เพราะได้ข่าวมาสักพักแล้วละ
ว่า ฐานะแย่มาก เขาพยายามลดคนออก ด้วยการ เออรี่รีไทร์

กรรมตามทันค่ะ

อูยยยยส์...

แต่เรากรวดน้ำให้เธอไปซะแล้ว...!!.โส..นะ...หน้า...โหดนัก...ชิ้ว...ชิ้วส์

Go back home...!!! R.I.U.[Rest In Unpeace.!!!] Damn You !!!

Yeh ! ดีใจที่เธอกลับมานะ มาพร้อมปั้มน้ำเลยละ เมื่อวาน
กลับถึงบ้าน โคตรดีใจ ไม่ต้องออกกำลังหิ้วน้ำอีกแล้ว
ขอบคุณที่เป็นห่วงจ้ะ จะได้บอกว่า ยังไม่แก่ สู้โว้ย


มีอะไรให้ทางนี้ช่วยได้ please let me know รู้ว่าน้องนะ
ได้แต่มองคนสวย อาหารตาไง ห้ามแตะต้อง ไม่งั้นตายแน่

ดูแลสุขภาพด้วยนะ เดี๋ยวซูบไป เสียดายหุ่นอาเสี่ยที่ขุนมา

devil angel เขียน:

chaowalert เขียน: Anakin เขียน

ติดเว็บบอร์ดของชมรมฯ


Me too.!!!!! ตูข้อยกะคื้อกัน....!!!

มันแปลว่าอะหยังล่ะหืม...ข้าเจ้าไม่เข้าใจ...

น่ารักดีค่ะ

แล้วมันจะเป็นข่าวดี หรือข่าวร้าย สำหรับชมรมหนี้ฯล่ะเนี่ย...

ต่อไปคงต้องต้อนรับสมาชิกใหม่เพิ่มอีกเป็นกองทัพแน่ๆเลย...

ฝากข่าวมาให้อ่านกันนะค่ะ คนนี้ล้มละลายแล้วก็พ้นมาได้ คนที่พูดว่า
ไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย

บัดนี้ ครบกำหนดระยะเวลา 3 ปี นับแต่วันที่ศาลพิพากษาให้ลูกหนี้ทั้งสองเป็นบุคคล ล้มละลายแล้ว จึงให้ปลด นายสวัสดิ์ หอรุ่งเรือง ลูกหนี้ที่ 1 นางสาวนุชนารถ หอรุ่งเรือง ลูกหนี้ที่ 4 จากการเป็นบุคคลล้มละลาย ตามมาตรา 81/1 แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย 2483 แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติล้มละลาย (ฉบับที่ 7) พ.ศ. 2547 แล้ว นับแต่วันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2555 ประกาศ ณ วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2555 ออกประกาศโดย นิภา แสงสุดใจ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์

สวัสดิ์ หอรุ่งเรือง นักธุรกิจใหญ่วัย 70 ปี เป็นนักธุรกิจชาวไทยเชื้อสายจีนกวางตุ้งที่อยู่ในธุรกิจอุตสาหกรรมเหล็กกล้าและธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ของไทยเป็นผู้ก่อตั้งกลุ่มบริษัท เอ็น.ที.เอส.สตีลกรุ๊ป จำกัด (NTS) และบริษัท นครไทยสตริปมิล จำกัด (NSM) ต่อมา ได้ก่อตั้ง บริษัท เหมราชพัฒนาที่ดิน จำกัด (มหาชน) เพื่อประกอบธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ เมื่อ พ.ศ. 2531 เน้นไปที่การก่อสร้างนิคมอุตสาหกรรม

ภายหลังวิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชีย พ.ศ. 2540 ธุรกิจของนายสวัสดิ์ หอรุ่งเรือง ต้องแบกรับภาระหนี้กว่าแสนล้านบาท

ครั้งนั้น สวัสดิ์ได้ประกาศต่อสาธารณชนว่า "ไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย"

และดำเนินการเจรจาปรับโครงสร้างหนี้กับเจ้าหนี้ แต่ที่สุดก็ล้มละลายเมื่อปี 2552

ส่วนอีกคนหนึ่ง เท่ห์มาก ทำให้อาชีพนี้น่าสนใจนะ


ฮือฮาขอทานวัดไร่ขิงใจบุญประกาศบริจาคเงินให้วัด1 ล้านบาท พร้อมว่าจ้างวงดนตรีลูกทุ่งสาวชื่อดัง "ตั๊กแตน ชลดา" มาแสดงให้ชาวบ้านได้ชมด้วย เปิดใจเริ่มนั่งขอทานที่วัดดังนครปฐมมาตั้งแต่ปี 2522 ปีแรกถวายเงินวัด 300 บาท และถวายเพิ่มมาเรื่อยๆ ตามรายได้ เมื่อปีที่แล้วถวาย 4 แสน ตั้งใจว่าถ้าปีนี้มีรายได้ถึง 1 ล้าน จะถวายวัดทั้งหมด ซึ่งก็ได้ตามเป้าจริงๆ ด้านเจ้าอาวาสเผยเป็นคนใจบุญแม้จะร่างกายไม่สมประกอบ ที่ผ่านมาเคยบริจาคให้วัดปีละเป็นแสนด้านพระราชวิริยาลังการ เจ้าอาวาสวัดไร่ขิง เปิดเผยรายละเอียดเรื่องราวขอทานเงินล้านใจบุญรายนี้ว่า นายเอี่ยมเป็นขอทานแล้วมาพักอาศัยอยู่ที่วัด ทราบว่าเป็นคนสุโขทัย มาขอทานที่วัดนี้ประมาณ 10-20 ปีแล้ว เจ้าอาวาสรูปก่อนอนุญาตให้เข้ามาขอทานในวัดได้ เนื่องจากเป็นคนน่าสงสาร พิการ มือหงิกทั้ง 2 ข้าง เดินไม่ได้ ต้องใช้วิธีคลานแทน แต่ละวันทราบว่านายเอี่ยมขอทานได้วันละ 2 พันกว่าบาท ส่วนวันเสาร์-อาทิตย์ ก็ได้เป็นหมื่นบาท จากนั้นก็นำเงินรวบรวมมาบริจาควัดทุกปี ครั้งละประมาณ 1 แสนบาท โดยทำมาแล้ว 4-5 ปี ซึ่งจะบริจาคในช่วงงานวัดช่วงเดือนเม.ย.ทุกปี แต่ปีนี้นายเอี่ยมถูกหวยงวดวันที่ 16 ก.พ.ที่ผ่านมา ได้เงินหลายล้านบาท จึงแสดงความจำนงถวายเงินให้วัด 999,999 บาท พร้อมทั้งหาวงดนตรีของตั๊กแตน ชลดา และหนังกลางแปลงมาแก้บนกับหลวงพ่อวัดไร่ขิง โดยนายเอี่ยมจะนำเงินมามอบให้ต่อหลวงพ่อในโบสก์ในเวลา 20.00 น.

ฟังเนื้อเพลง ช่วงที่ดีที่สุด แล้วประทับใจ จึงเอามาใส่กระทู้ตัวเอง
การอบรมฟรีครั้งที่ 2 เดือนหน้า อาจเป็นการทำหน้าที่ครั้งสุดท้าย
ของแก้วจ๋า เพื่อชมรมนี้ ตามที่เคยแจ้งท่านประธานไปแล้วค่ะ

เมื่อคืนเขียนแบบรีบไปหน่อย ขอมาแก้ไขบางอย่างค่ะ
เป็นผู้ดูแลระบบ มันดีนี้ละ ตรงที่ผิดแล้วกลับมาแก้ แก้วจ๋า
ก็เขียนผิดบ่อยซะด้วย

เดือนนี้เป็นเดือนที่ครบรอบ 3 ปี ที่หยุดจ่ายหนี้และเดินหน้า
ใช้แนวทางของชมรมแก้ไขปัญหาหนี้ จนครบหมดทุก 33ใบ
อาจเพราะแก้วจ่ายังมีบุญพอที่ให้มาค้นพบบ้านหลังนี้ ในวันที่
ทุกข์แสนสาหัส 3ปีนี้จึงเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด ที่ได้เรียนรู้อะไร
มากมาย

มีทั้งทุกข์ แรกๆ เมื่อไรจะหยุดทวงหนี้ คิดดูว่า 33ใบ จะ
โดนทวงวันละกี่รอบ จนท้อ จนเกือบเกลียดมือถือเข้าไส้
เรื่อยมาจนถึงวันที่พร้อม เงินในกระเป๋ามีแล้ว กล้าๆลุยต่อรองแล้วก็
จบปิดอย่างสวยงามใบแรกกับส่วนลด 50% โอ เราทำได้
ดีใจมากมาย ทำให้มั่นใจเดินหน้ามาเรื่อยๆ จนลืมวันและเวลา
มาวันนี้จึงนึกได้ว่า โอ แม่เจ้า 3ปี แล้วนะ ที่เราอยู่บ้านนี้

ไม่ใช่ว่า ปลดหนี้ได้ก็จะซิ่งหนีค่ะ แต่มาวันนี้ แก้วจ๋าหันกลับไป
มองตัวเอง แล้วรู้สึกว่า ตัวเองยังไม่ดีพอสำหรับการเป็นกรรม
การที่มีคุณภาพ ยังมีหลายเรื่องที่ไม่รู้ เป็นกรรมการที่โลว์เทคโน
ปะลิงค์ไม่เป็น จึงไม่เคยแจก ขี้เกียจจำกฎหมายมาตราต่างๆ
ภาษาไทยก็ไม่แข็งแรง ปลอบใจใครก็ไม่เป็น ดีแต่พูดทุก
เรื่องจากประสบการณ์ที่ผ่านมา ไม่รู้ว่าถูกหรือผิด แต่รู้เพียงว่า
ทำให้ตัวเองปลดหนี้ได้

เคยบอกไว้ว่า อยากขอคืนหัวโขนนี้มาหลายครั้ง แต่ก็ทำใจตัด
ขาดไม่ได้สักที รู้ว่าผูกพันกับที่นี่มากมาย ทำให้เข้ามาแจมกับเขา
เล็กๆน้อยๆ ทุกที แต่วันนี้มันคงถึงเวลาไปจริงๆของแก้วจ๋าแล้วละค่ะ
น้องอนาคิน You are right ค่ะ ทำให้พี่กลับไปมองตัวเองมากขึ้น
มีคำพูดของคุณพีจัง ทำให้แก้วจ๋าตัดสินใจเขียนแบบนี้ ไม่ใช่เรื่อง
ไม่ดีนะ แต่ไม่ขอบอกตรงนี้ ไม่ได้ประชด หรือน้อยใจใคร แก้วจ๋า
ทำได้เพียงเท่านี้จริงๆ

ดีใจกับชมรมฯ ที่มีกรรมการรุ่นใหม่ๆ ที่มีศักยภาพเพิ่มมากขึ้นค่ะ
และขอกราบขอบคุณคุณอาทั้ง2 ที่แสนประเสริฐที่ดูแล เป็น
ห่วง และให้ความรู้แก้วจ๋ามาตลอดระยะเวลา ขอขอบคุณทุกๆคน
กับไมตรีที่มีให้ด้วยค่ะ

good nite หลับฝันดีนะค่ะ

จาหนีไปไหนคะ

I agree with you,Anakin !!!

เฮีย จ๋า ท่านผู้เฒ่าทารกแห่งเกาะดอกท้อเป็นกับเขาด้วยนะ
ขอบคุณจ้ะ น้อง noui

นายอนาคินจ้ะ งวดนี้ยอไม่ลอยแล้วละ เออ แต่ผิดคนนะ พี่ไม่ใช่คนใจเย็นขนาดนั้น
ใจร้อนมากพอดูละ แม้เสียงจะประมาณเนิบๆ ไปเรื่อยๆ เรียบๆ

นี้เพิ่งเสร็จงานบ้านประจำเสาร์อาทิตย์ เหนื่อยแต่สุขที่ได้ช่วยแม่ แม้เราจะปาไป
ครึ่งของ 100 แต่แม่ก็มากกว่าเรา เกือบจะ 90 แล้ว ไม่อยากให้เหนื่อย ทำอะไรให้
เขา แบ่งเบาภาระเขาได้ ก็จะทำ แต่ก่อนมีคนงานพม่าทำงานบ้าน แต่พอน้ำท่วม
หนีกลับหมด ไปแล้วไปเลย ก็ดี ถือว่า เป็นการออกกำลังกาย และลดค่าใช้จ่ายด้วย
ถึงไม่ได้ไปสวนลุมเลย งานบ้านมีให้ทำได้ทั้งวัน เช้ามาก็ซักผ้า รดน้ำต้นไม้ ไม่
เคยสนใจต้นไม้มาก่อน เพราะที่ผ่านมาปลูกอะไรก็ตาย หมด เขาว่า มือร้อน มาวันนี้
ได้ตื่นเช้าไปรดน้ำต้นไม้ ทำให้ชีวิตมีความสุข ได้สูดอากาศดีๆ และยิ่งตอนนี้โคตร
ร้อน พอต้นไม้ได้น้ำ โอโห เด้งขึ้นทันตา เราก็ดีใจและมีความสุขด้วย ที่เห็นว่า พวก
เขามีความสุข

ต่อด้วยทำความสะอาดห้องพระ และสวดมนต์ ซึ่งเป็นกิจประจำวัน ทำจนติดนิสัย
ไปแล้ว ช่วงสายหาอาหารให้ตัวเองและทุกคน ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยทำอาหาร เล็กๆ
เห็น เพราะแม่ทำกับข้าวเลี้ยงทุกคนและแม่ก็เป็นคนมีฝีมือทำอาหารมาก แต่เราไม่
เอาถ่าน มาวันนี้พยายามเรียนรู้ และแม่ก็มาเป็นหนูทดลองฝีมือเราทุกเสาร์อาทิตย์
ดีบ้างไม่ดีบ้าง

เมื่อตอนอยู่เมืองนอก พ่อแม่กลัวลูกลำบาก ก็ให้ไปอยู่กับญาติไม่ต้องทำอะไรมาก
ต่อมาก็ย้ายมาอยู่หอพัก มีข้าวกิน 4 มื้อ มีคนทำความสะอาดห้องให้ เสื้อผ้าก็ส่งให้
เขาซักรีดให้ คือมีเงินทำได้หมด

มาถึงวันนี้ สิ่งใดที่ไม่เคยทำก็ต้องทำหมด ดวงคงลำบากตอนปลายมัง อาทิตย์นี้
พิเศษมากขึ้น ต้องทำหน้าที่พี่เลี้ยงติวหลาน พ่อแม่เขาส่งมา เพราะทนสอนไม่ไหว
กลัวจะฆ่าลูกก่อนสอบเสร็จ เป็นธรรมชาติของพ่อแม่ มีความรู้สึกว่า เป็นเจ้าข้าวเจ้า
ของตัวลูก พอสอนอะไรไปแล้วไม่ได้ดั่งใจ ก็มีความรู้สึกโกรธ แต่เราไม่มีความรู้สึก
ขนาดนั้น ให้ไปแค่ไหนเขารับได้เท่าไรก็เท่านั้น บอกหลานๆว่า เวลาสอบไม่ผ่าน
รู้สึกยังไง เขาบอกว่า เสียใจ และจะถูกตี เราก็สอนว่าไม่มีใครโง่หรอก แต่ขึ้นอยู่กับ
การรับรู้ เพราะความสามารถของแต่ละคนไม่เท่ากัน ขอเข้าใจ ขอแค่พยายามให้ถึง
ที่สุด อย่าปล่อยเวลาไปโดยไม่ทำอะไร อย่างมากก็ขอแค่ผ่านก็พอแล้ว สมัยเด็ก
เราสอบได้อันดับ 1 หรือ 2 ของห้องเสมอ ไม่เคยทำให้พ่อแม่ลำบากใจเรื่องเรียนเลย

นอกเรื่องไปไกล แค่จะบอกว่า การมีจิตอาสาไม่จำเป็นต้องเป็นกรรมการหรือรอง
ประธาน ไม่ใช่หรือค่ะ ขอโทษนะที่ไปอ่านข้อความของคุณพีจังแล้วอยากกด LIKE
ให้แต่กลัวว่า จะละลาบละล้วง ไม่รู้ว่าเขาอยากให้เราเห็นหรือเปล่า แต่คำพูดโดนใจค่ะ
ขอ copy มาหน่อยนะ และขอโทษที่แอบเอามาอ้างอิงค่ะ

เป็นกรรมการมันเหนี่อยมาก และต้องมีความรับผิดชอบเพิ่มขึ้น
ไม่ใช่แค่คอยตอบกระทู้

ผมไม่เป็นหรอก ผมไม่ยอมสละเวลาอันมีค่าของผมเพื่อคนอื่น เวลาของผมมีค่ามากกว่าเงิน

อาจมองว่า เหมือนเห็นแก่ตัว แต่พออ่านจริงจังแล้ว มันคือ ความเป็นจริงนะ

ตอนนี้อยากมีเวลาวันละ 48 ชั่วโมงจริงๆเลย 24 ชั่วโมงไม่พอ
ผมจะนอนให้เท่าที่พอดี (เพื่อสุขภาพ) และตื่นเช้าๆ เพื่อจะได้มีเวลาในวันนั้นมากๆ
จะได้มีเวลาทำในสิ่งที่อยากทำมากๆ
เพราะอีกไม่กี่สิบปีเดี๋ยวก็ได้นอนยาวแล้ว

คุณพีจังน่าจะอายุน้อยกว่าแก้วจ๋า ยังคิดแบบนี้ แก้วจ๋าจึงบอกกับตัวเองว่า ถึงเวลาเรา
แล้ว อย่าฝืนอีกเลยนะ ยิ่งได้อ่านประโยคของน้องอนาคิน ยิ่งลิงโลดเหมือนได้คำอนุมัติ
เหมือนได้แก้ว เราแปลว่า แบบที่ยังขาด เราไม่มีทางเป็นไปได้ ดังนั้น แบบพื้นๆ อย่าง
เรา ก็มีพอแล้ว

ผมว่า เรายังขาดกรรมการสไตล์ พีจัง ที่ตอบได้แม่นแบบพี่นก

ตอบได้ละเอียด ตรงประเด็น แบบพี่บัว

ตอบได้ดุ เข้ม แบบกรรมการรุ่นเก่า

ผมว่าตอนนี้เรายังไม่มีนะ

ตลอดเวลาที่ตอบ แก้วจ๋าตอบจากใจ จากความรู้สึก จากการเรียนรู้ข้อมูลในบอร์ด
จากคุณอาทั้ง 2 จากคนรอบข้าง ทุกข้อมูลที่บอก คือ สิ่งที่ได้ใช้ปฏิบัติจริง เพื่อจุดหมาย
เดียวคือ การปลดหนี้

ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด ไม่ว่าจะถูกจะผิด แม้บางครั้งจะแหวกแตกต่างจากคนในชมรมเคย
ทำบ้าง เช่น การเขียนหนังสือหรือแฟกซ์ให้เจ้าหนี้เพื่อขอส่วนลด เขาขอมา แก้วจ๋าทำให้
การร้องเรียนสำนักงานทวงหนี้ หรือเจ้าหนี้กับธปท. เพื่อขอความเป็นธรรม ก็ทำเป็นคน
เป็นคนแรกๆ รู้อย่างเดียว ไม่สิ้นลมหายใจ แก้วจ๋าต้องดิ้นรนให้ถึงที่สุดค่ะ อาจไม่ใช่วิธีที่ถูก
อาจไม่ได้ลดมากมาย อาจไม่ได้ใช้กฎหมายมาช่วยมากนัก แต่ขอให้ได้ปลด เป็นพอแล้วค่ะ

แม้การเป็นหนี้มหาศาลครั้งนี้ ไม่ได้เกิดเพราะเรา แต่เราไม่สามารถหนีความจริงว่า เราทำ
ตัวเราเอง เขาไม่ได้ขอ ไม่ได้ใช้กำลังบีบบังคับเรา แต่เราทำให้เขาด้วยความรัก และ
เพราะความรัก ผู้หญิงทำให้ได้หมดทุกอย่าง ผู้หญิงมีความเป็นแม่สูง มีความสุขที่ได้ให้
ได้ดูแลคนที่รัก แม้ตัวจะทุกข์ ศรีทนได้

สุดท้ายนี้ แก้วจ๋าหวังว่า น้องอนาคินและทุกคนจะเข้าใจนะ ว่า แก้วจ๋าขอคืนหัวโขนจ้ะ
การให้ไม่ได้อยู่ที่เป็นรองประธานหรือกรรมการ แก้วจ๋าจะได้ลุยได้เต็ม 100 ไง ทุกวันนี้
อึดอัด เหมือนมีอะไรมาคอยบอกว่า ทำแบบนี้ทำแบบนั้นไม่ได้ไม่ดี แต่ให้แก้วจ๋ามาพูดว่า
ถูกครับท่าน ใช่ครับผม มันอึดอัด

เออ เป็นกรรมการและรองประธานมา ทำครบทุกหน้าที่แล้วนะ หน้าที่วิทยากร
คือ ภารกิจสุดท้ายในตำแหน่งที่จะทำตอบแทนบ้านหลังนี้ค่ะ ไม่เคยพูดหน้าห้องกับ
คนมากมาย กลัวนะจ้ะ ปอดๆ เหมือนกัน จะทำได้ไหม เรา
เขียนมายาวที่สุดที่เคยเขียน ขอโทษที่พล่ามมากไปหน่อยค่ะ

ถึงคุณแก้ว...มิ่งมิตรผู้อารีย์ของอัง
เมื่อคืนนี้อังได้อ่านสิ่งที่คุณแก้วบอกกล่าวลาว่าจะทำหน้าที่ครั้งสุดท้ายแล้ว

ขณะนั้นอังขอบอกอยากโทรไปหาคุณแก้วทันทีว่า ถึงแม้อังจะเป็นเพียงแค่

สมาชิกตัวเล็กๆ คนหนึ่ง แต่อังขอใช้สิทธิที่พอมีอยู่ ว่า ไม่ให้ไปไหน...

แต่ให้พักร้อนได้ จะนานแค่ไหนก็ได้ ขอให้คุณแก้วกลับมา และเป็นสิ่งที่ทำ

ให้อังคิดว่าคุณแก้วคงต้องมีภารกิจมากมายแน่ๆ จึงทำให้คุณแก้วเหนื่อย

มาก ทั้งที่คุณแก้วทำงานโดยไม่เห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อย แต่ครั้งนี้คุณแก้วคง

เหนื่อยจริงๆ คุณแก้วไม่ใช่แค่ให้ความรู้เท่านั้น แต่ยังให้ความเป็นมิตรแก่

ทุกคน แม้บางครั้งสิ่งที่คุณแก้วตอบในบางกระทู้ เจ้าของกระทู้ตอบกลับแบบ

มีประชดประชัน อังอยากจะตอบแทนคุณแก้วด้วยซ้ำไป (แต่ทำแทนกันไม่

ได้) นึกในใจว่าเมื่อไรจะมาตอบกลับสักทีนะ (มาตอบเร็วๆ หน่อยได้

ไหม) แต่พอคุณแก้วมาตอบกลับเจ้าของกระทู้แล้ว มันเป็นสิ่งที่ทำให้อัง

ศรัทธาในคุณแก้วมากยิ่งขึ้นอีก ว่า นอกจากจะให้ความรู้ในการตอบก่อนแล้ว

ยังขอโทษเจ้าของกระทู้ด้วยในท้ายสุด อังอ่านแล้วรู้สึกว่า คุณแก้วไม่ใช่แค่

กรรมการแต่เป็นมากกว่ากรรมการ คือ คุณแก้วเสมือนครูบาอาจารย์ ที่เป็น

ผู้ให้จริงๆ อังขอให้สมญานามใหม่ และขอเรียกคุณแก้วนับจากนี้ไปว่า ครู

แก้ว นะคะ
อังได้อ่านข้อความจากที่ครูแก้วตอบทุกคนแล้ว อ่านเวลาครูแก้วตอบครู

แก้วมักใช้ภาษาที่อ่านและเข้าใจง่าย แถมบางครั้งยังมีข่าวคราวมาฝากด้วย

จนสุดท้ายอังอยากให้ผู้อ่านได้รู้เรื่องราวของอังว่า กว่าอังจะมาถึงวันนี้ (วัน

ที่โดนอายัดแล้ว ก็เป็นการใช้หนี้คืนอย่างหนึ่งเหมือนกัน) อังผ่านคืนวันอันโหด

ร้ายมาเท่าไร เผื่อว่าเรื่องราวของอังจะพอมีประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อยกับ

เหล่าแมงเม่าที่กำลังถลา เพื่อจะได้มีกำลังใจลุกขึ้นมาสู้อีกครั้ง อังจึงเริ่มพิมพ์

แต่อังไม่เก่งเรื่องคอมพ์ ครูแก้วมีน้ำใจต่ออังด้วยการจัดวรรคตอนให้อัง มัน

ยิ่งเพิ่มความศรัทธาในตัวครูแก้วมากขึ้น ครูแก้วทำให้โดยที่ไม่ต้องร้องขอ

หลังจากนั้นอังร้องขอให้ครูแก้วช่วยตลอด บางครั้งก็คุณอนาคิน...
พิมพ์มาเยอะเกรงว่าจะรบกวนเวลาของครูแก้ว ...
หากถามอังว่าทำไมต้องเรียกว่าครูด้วยนะ
อังขอบอกว่าครูแก้ว มีจิตวิญญาณแห่งความเป็นครู (ผู้ให้) คะ

ด้วยความเคารพและคิดถึงครูแก้วเสมอ

อัง สวยประหาร

ปล.หากอังจะโทรหาครูแก้วบ้าง ครูแก้วจะสะดวกไหมคะ....

พี่อังขา กำลังทำให้แก้วจ๋า โปรดเถอะ แก้วจ๋ามิอาจเป็นถึง
ระดับครูค่ะ เกรงใจ ขอบคุณมากค่ะ พี่อัง จะยาวจะสั้น รับได้เสมอค่ะ
แต่กลัวว่า จะทำให้คนพักฟื้นต้องเดือดร้อนเพราะแก้วจ๋าค่ะ

ที่กลับมา เพราะลืมค่ะ คนแก่ก็แบบนี้ค่ะ ลืมขอโทษน้องอนาคินที่ทำให้
ความจำตกหล่น ต้องเสียเวลาเดินช๊อปมากขึ้น อ้อ ลืมบอกว่า
เรื่อง ชมรมนะ ไม่ห่วงเพราะมีคุณนกกระจอกเทศทั้งคน เขาคงไม่
ปล่อยให้เกิดอะไรที่ไม่ดีในสมัยท่านหรอก แล้วกรรมการทั้งหลายก็ต่าง
ล้วนแต่มือโปร คงไม่ทำตัวเองให้มัวหมอง หรือทำย้อนรอยอย่างเช่นอดีต

ขอบคุณน้องบางระจันด้วยนะ (rattanad) ไปไม่ไกลหรอกจ้ะ

อีกเรื่องที่อยากเล่าสู่กันฟังค่ะ เมื่อวานนั่งดูเรื่อง The good wife 3
ซึ่งเป็นละครซีรีย์ฝรั่ง เกี่ยวกับทนายความ ที่จะเล่าคือ การส่งหมายศาลค่ะ
เพิ่งรู้ว่า ที่อเมริกา เขามีคนนำส่งหมายศาลโดยเฉพาะ หน้าตาดีมากค่ะจน
เหลือเชื่อ ไม่ใช่แบบ messenger บ้านเราขี่มอเตอร์ไซด์ เขานำส่ง
หมายศาลในซองสีน้ำตาลปิดผนึก แล้วก็นำส่งถึงตัวจำเลย ไปทุกที่ที่
จำเลยไป เรียกว่า ส่งถึงตัว ไม่ว่าจำเลยจะทำอะไรอยู่ อยู่ที่ไหน เธอ
ส่งถึงที่ แล้วถ้าไม่รับ เธอเล่นแรง แบบบังคับใช้กำลังทีเดียวแล้ว
ถ่ายรูปเป็นหลักฐาน ก็นับว่า คนไทยยังโชคดีนะค่ะ ไม่เป็นแบบนี้
เราอาจโดนเขาทวงหนี้มาที่ทำงาน แต่นี้มาส่งหมายศาลถึงที่
ทำงานแล้วก็บอกว่า คุณถูกฟ้อง คงไม่รู้จะำยินดี
หรือเสียใจ ถ้าเจอแบบนี้ ถ้าเป็นเคส แก้วจ๋า คงเหนื่อยหน่อย
มาหลายรอบ จากตื่นเต้นอาจเป็นชาชิน แต่เจ้านายคง
ใบ้ไปเลย

ขอให้ทุกคน ฝันดีฝันเด่นนะค่ะ พรุ่งนี้ วันจันทร์
เป็นวันที่ ได้ทุกครั้ง แต่ต้องไป เจ้านายตามหาให้ไป
ตั้งแต่เมื่อเย็น มีเรื่องเอกสารให้ค้นรออยู่ค่ะ

รู้สึกดีในการเป็นกรรมการ ก็ตรงที่เขียนผิดแล้วแก้เองได้ค่ะ

คนที่มีจิตวิญญาณแห่งความเป็นครู (ถึงแม้จะไม่ได้จบครูมาก็เถอะ) อย่างไรจิตวิญญาณของครูจะมอบสิ่งดีๆ ให้กับคนรอบข้างเสมอเช่นครูแก้วของอัง หลับฝันดีคะครูแก้ว